5 spectrum
Paris, Reine du Monde
RUDEN RIEMENS FOTOGRAFIE
nieuwjaarsloop
Marjan
Berk
Zaterdag 2 januari 2010
~W" ullie rijden zomaar naar Parijs! En ik kom
1 niet verder dan Duivendrecht! Hoe kan
I dat?", roept een goeie vriendin vol woeden-
9 de jaloezie. „Ik kan er ook niets aan doen dat
Thalys wél moeiteloos over het rechte spoor
zonder wissels rijdt!", geef ik terug. En ik ben bo
vendien dankbaar en blij dat mijn zorgvuldig
weken tevoren geplande uitstapje met twee
hardwerkende schoondochters, mijn hardwer
kende dochter en mijn op school ploeterende
oudste kleindochter niet in het water, c.q. de
sneeuw is gevallen!
Zo rijden wij welgemutst door het witte land,
weliswaar met een tikkeltje vertraging, we ha
len niet helemaal 'de drieëneenhalf uur die ons
is beloofd, maar wij laten ons de pret door niets
drukken en savoureren het aangeboden ontbijt
(helaas zijn de croissants al op als de steward bij
ons compartiment arriveert, maar in Parijs zul
len wij die schade inhalen!) in grote dankbaar
heid. Aangekomen nemen wij onze intrek in Ho
tel Victoria Palace, in de Rue Blaise d'Escoffe,
een hotel met een literair verleden: schrijvers Ja
mes Joyce en Kathlyn Mansfield woonden hier
ooit lange tijd. Ik kom hier al jaren en iedere
keer vraag ik mij af of ik nu dan in één van de ka
mers waar deze helden hebben gewoond bivak
keer... Maar nu is er geen tijd voor deze over
peinzingen, ik moet mijn meisjes snel enkele ge
neugten van de stad laten zien. In marstempo
vertrekken wij naar de Boulevard St. Michel,
waar we bij de boetiek van Sonia Rykiel aan alle
mooie jurken voelen, om daarna thee met taart
jes te genieten bij Les Deux Magots. Tarte tatin
met klodders slagroom, en mijn favoriete ci
troentaartje, en sloten thee, om daarna naar de
rechteroever te vertrekken naar de oerwinkel
van Chanel in de rue Cambon, waar we tot ont
steltenis van de vendeuses ons als een zwerm
spreeuwen bij de lippenstiftenstand melden.
Ze mogen er van oma allemaal een kopen, en
dan begint het oeverloos vergelijken en advies
vragen tot ze allemaal de juiste kleur hebben ge
vonden. Nog meer thee in de theesalon van de
Ritz, om met Wim Sonneveld zaliger te spreken:
'één kopje thee kan je overal drinken!'.
's Avonds trakteert een schoondochter op lekker
eten bij La Coupole, waarna wij uitgeput in bed
rollen om de volgende ochtend op mijn slaapka
mer vijf ontbijten op rollende trolly's te laten be
zorgen.
De dames vertrekken vervolgens naar Zara, het
modeparadijs hier op de hoek, en komen terug
met kleurige uitverkoopse lellen en flantuten,
zielsgelukkig, want kopen bij Zara in Parijs is
toch heel anders dan bij Zara in Zwolle! We
eten de dikste oesters bij Le Döme, waar de ge
rant ons leert de beestjes eerst los te snijden en
vervolgens achter in de keel te laten glijden, on
geveer zoals wij haring eten. Na een bezoek aan
de chocolaadjeswinkel van maestro Christian
Constant gaan wij óók nog even een portie cul
tuur genieten, in het Musée in de Jardin de
Luxembourg, waar voor de allereerste keer in
Europa een Tiffany tentoonstelling wordt gehou
den. Met de glans van deze antieke luxepracht
nog in onze ogen rijden we terug met die ver
rukkelijke Thalys terwijl wij het oude lied aan
heffen: Paris, c'est une blonde, Paris, Reine du Monde!
