zeeland 23 liet voor vijf cent haar tatoeage zien Si» 1940 de Spuikom bleef een kleine wildernis UITVERKOOP! Middelburg UITVERKOOP! DELS CHER Leoni Jansen zaterdag 2 januari 2010 w Op het Molenwater werd volop gevoetbald, 's Avonds waren er vliegerwedstrijden. Rechts de school met de bijbel. foto Beeldbank Zeeland/Zeeuwse bibliotheek vat gepompt worden. Hjet koperen hek om de toog en de kwispedoor op de grond. Een spuugbak voor mensen die tabak pruimden. Mijn vader moet zijn tijd ver vooruit zijn geweest, want we hadden ook een elektrische piano. En op don derdag waren er gratis mosselen om klanten te lokken." In 1931 moest De Gekroonde Valk sluiten. Door de crisis raakte de loop uit het café en het gezin verhuisde naar de Lange Geere. „De crisis was een ramp." Zijn vader, de man was toen al 54 jaar, werd afhankelijk van de werk verschaffing. Jan senior ging aan de slag als grondwerker op Oranje zon. Hij mocht daar een half jaar werken en dan moest hij verplicht drie 'penweken' thuiszitten. „Ze gingen ervan uit dat je in die zes maanden genoeg gespaard had om het drie weken uit te zingen." Het was een tijd vol vernederin gen. Als het kermis was, stonden inspecteurs te kijken of een werke loze geen geld over de balk gooide. Als iemand die steun kreeg in de bioscoop werd gezien of in het ca fé, moest hij zich komen verant woorden bij het arbeidsbureau. Grote kans dat de steun werd inge trokken. „Ik herinner me nog dat moeder bij het Crisiscomité lin nengoed had aangevraagd. We woonden toen op de Wal. Twee dames van het Crisiscomité klop ten aan en eisten dat ze in de lin nenkast mochten kijken. Mijn moeder reageerde woedend: 'Gaan jullie vrijwillig weg, of moet ik jul lie de trap afgooien', riep ze. Ik ben er na zeventig jaar nog altijd trots op dat ze dat zei", glundert Jan. Voor hem persoonlijk had de cri sis grote gevolgen. Hij ging naar de School met de Bijbel aan de Zuid singel, op de plaats waar nu de Acaciahof, voorheen De Casem- brootschool, staat. „We kregen daar bijzonder goed onderwijs. We leerden telefoneren, postwis sels schrijven en er was een school krant waar het wereldnieuws in stond. In de hogere klassen kreeg je Frans en Engels." Jan kon goed leren en had naar de HBS gekund als zijn ouders er het geld voor hadden gehad. Maar geld voor kleding en boe ken was er niet, dus werd het de ambachtschool. „Het Engels en Frans werd ook stopgezet. Ik was zo teleurge steld." Er waren kinderen die het nog slechter hadden. Elke dag zag Jan de kinderen van Kinderzorg van af de Veersesingel op klompen aan komen lopen in hun blauw witte gestichtskleren. Toch zijn er ook mooie herinne ringen aan zijn jonge jaren: „Op het Molenwater werd volop ge voetbald. Er was zelf een compe titie met werklozenteams. 's Avonds waren er vliegerwedstrij den. Stiekem meeproberen te rij den met het dievenkoetsje dat de gevangenen naar de rechtbank bracht." Jan Plantefeber met zijn nicht Cor van den Houten in de jaren dertig. Reacties: Redactie PZC, postbus 91, 4331 AB Middelburg, ovv Middelburg 1940 of per email: middel- burg1940@pzc.nl „Het was een echt volkscafé. Veel straattypes kwamen binnen om er te bedelen of een borreltje te pak ken. Ze hadden allemaal bijna men: vrouw-hondje-pies, Gusta de spiritusdrinkster en vrouw-ezel- tje-op-de-buik. Die had een ta toeage van een ezel op haar buik. Voor vijf cent liet ze die zien. En natuurlijk was er veel aanloop van de kazerne die praktisch naast het café stond, in de Noordstraat. Hij was pas zes jaar toen zijn ouders noodgedwongen het café van de hand deden. Toch ziet hij het interieur nog zo voor zich: „De toog met die grote tapkraan. Het bier moest nog echt uit het partementengebouwen van 35 me ter hoog, met aan weerszijden twee wachttorens die tachtig me ter de lucht in schoten en het sil houet van de stad voorgoed zou den veranderen. Alsof het nog niet genoeg was, zou er ook een woon boulevard van twintigduizend vier kante meter verrijzen. Aan dat plan werd keer op keer ge sleuteld en de gemeente bleef in formatieavonden organiseren, maar het kwaad was al geschied: bewoners van de Badhuisstraat stonden op hun achterste benen. Daar ging hun groene achtertuin! Prompt werden 5500 bezwaren in gediend. Dat waren er zo veel, dat de gemeente er pas een jaar later in slaagde de verwerking af te ron den. Bijna alle bezwaren waren ge richt tegen bebouwing van de Kom. Intussen zat de bevolking niet stil. De stichting Vlissings Groen Hart werd opgericht, waaruit de actie groep Slag om de Spuikom voort vloeide. Met een bloeiende alterna tieve maquette stapte zij tijdens een vergadering in maart 2000 de groenbeschilderde leden de raad zaal binnen. Zij verlieten de zaal onder luid applaus. Badhuisstraatbewoner Jaap Vente- vogel, wiens echtgenote het buurt- verzet samen met Daan Sauer orga niseerde, haalde een stedenbouw kundig talent naar Vlissingen. „Mark Lampe, een kennis van mij. Hij tekende onze visie, een groene zone van de duinen tot aan de wa tertoren, voor ons uit. Een prach tig plan. Weliswaar met beschei den bebouwing, maar het belang rijkst was de beeldenroute." Ook voor dat plan klonk applaus in het stadhuis. „We hebben er nog twee keer een gesprek over ge had met de directeur stadsontwik keling, maar ja, toen die eenmaal was verdwenen, waren de ambte naren weer aan zet. We hebben er nooit meer wat op gehoord." De buurt bleef zich verzetten, Bha- lotra bleef schetsen, ambtenaren bleven vergaderen en de Spuikom, die bleef een kleine wildernis. Gro te plannen zijn er nooit meer geko men. Toenmalig wethouder Henk de Haas moest het maar doen met de blokkendoos die hij bij wijze van ludieke actie uit handen van de SP-fractie kreeg 'om te bouwen in de Spuikom zonder dat het kwaad kan'. De Spuikom is nog een paar keer genoemd ais bouwlo catie en in de structuurvisie geldt het gebied nog altijd ais 'reserve bouwlocatie'. Maar daar blijft het volgens wethouder Piet Polder man bij. Ook suggesties van poli tieke partijen - D66 zag er het Mid delburgse theater wel staan, het CDA wilde een golfbaan of cam ping, de LPV opperde het gebied als nieuwe plek voor reptielenzoo Iguana - lijken nooit serieus te zijn genomen. Verwaarloosde woeste nij, daar moeten de Vlissingers het voorlopig mee doen. UITVERKOOP! Grote Markt 11-13, Goes www.delscher.nl THOLEN - Presentatrice en zangeres Leoni Jansen brengt vrijdag 8 ja nuari haar programma Second Wind in de Meulvliet in Tholen. Jansen zingt liedjes van Leonard Cohen, Cat Stevens, Bob Dylan en Joni Mitchell. Aanvang 20.15 uur. I

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2010 | | pagina 25