Zieke dochter wint
van voetbalcarrière
M
li
:v
JH
Het leven van
profvoetballer Fernando
Derveld (33) verandert
ingrijpend tijdens de kerst
van 2007. Zijn oudste
dochter wordt ernstig ziek.
Hij neemt noodgedwongen
afscheid van de Deense
Superliga. „Dat was
simpel. Gewoon gaan."
Dit jaar brengt de kerst
een betere verandering.
Fernando gaat in fietsen.
door Yolanda Sjoukes
na's hele rechterkant verlamd raakt
- is de creditcardlimiet van Fernan
do verhoogd en kan de reis naar de
hoofdkliniek beginnen.
In de ambulance: Fernando en zijn
inmiddels comateuze dochter Saya-
na: „Het was een afgrijselijke rit
over de meest ellendige wegen."
Sayana ligt bijna een maand in het
ziekenhuis in Santo Domingo. Daar
wordt hersenvliesontsteking vastge
steld. Fernando Derveld en Isolde
spreken beiden geen Spaans. Van
wat de artsen zeggen, begrijpen de
jonge ouders in die eerste, bange da
gen nagenoeg niets.
Radeloos bellen zij de Nederlandse
ambassade. „Het gebeurde vlak voor
kerst, in de nacht van donderdag op
vrijdag. Maandag was het kersta
vond, dinsdag en woensdag was het
kerst. Het duurde vijf dagen voordat
we überhaupt iemand zagen van de
ambassade. Toen hoefde het van
ons niet meer."
Drie weken lang wijken Fernando
en Isolde, bij toerbeurt, geen secon
de van Sayana's bed. Ze hebben
geen vertrouwen in het ziekenhuis
in Santo Domingo, maar moeten
het ermee doen. Er is geen andere
uitweg. Sayana's hoofd zit vol met
vocht. Naar Europa vliegen, zou do
delijk zijn.
Isolde: „Sayana kreeg toevallen,
maar die werden niet geregistreerd
op de apparatuur van de intensive
care. Soms was er helemaal geen per
soneel."
Infusen worden door verpleegsters
met dikgelakte nagels, zonder hand
schoenen ingebracht.
Half januari mag Sayana eindelijk
naar huis. Fernando en Isolde wil
len naar het Sophia Kinderzieken
huis in Rotterdam. Sayana is door
de schade aan haar hersenen op slag
haar kennis van de Deense taal
kwijtgeraakt. Isolde: „Maar van de
verzekering moesten we terug naar
Denemarken." De terugreis is een
hel. „Meer dan twintig uur duurde
het voor wij thuis waren. De volgen
de dag had Sayana meteen weer
koorts en moest ze naar het zieken
huis. Daar heeft ze drieënhalve
week gelegen."
Het zijn onzekere tijden, waarin het
dan weer beter, dan weer slechter
gaat met Sayana, die om de haver
klap een .epileptische aanval krijgt.
In een gespecialiseerde epilepsiekli
niek bij Kopenhagen, blijkt na een
verblijf van twee maanden dat er
grote schade is aan Sayana's frontale
hersenkwab. „Ze kwam heel laag uit
de IQjtest. Haar Deens was ze hele
maal kwijt. Haar Nederlands ook
grotendeels. Ze had het niveau van
een kind van 5 jaar. En ze was 8."
Kon je nog een beetje voetballen, in
die tijd?
Fernando: „Ik heb vanaf de Domini
caanse Republiek onmiddellijk mijn
club gebeld. Ik zei: ik zit hier in het
ziekenhuis bij mijn dochter en dat
kan lang duren. Dat was geen enkel
probleem."
Fernando had een basisplaats bij
zijn Deense club en draaide lekker.
„Maar je hoofd is daar echt niet mee
bezig als het zo slecht met je doch
ter gaat. Toen we weer in Denemar
ken waren, heb ik de basistraining
opgepakt. Maar het hing er vanaf
hoe het met mijn dochter ging. Of
met mijn vrouw."
Een feit is, zegt Fernando, dat hij
met een zorgeloos gezin en twee ge
zonde kinderen op vakantie ging en
dat hij met een doodziek kind in De
nemarken terugkeerde.
Isolde: „Je hebt ineens een ander
kind."
Fernando: „De aanvallen waren niet
onder controle. We konden haar
thuis nooit alleen laten. Ook de
school durfde het niet aan met haar.
Isolde: „De instructies waren om de
ambulance te bellen als ze niet uit
een aanval kwam. Fernando: „Dat
was dus om de twee weken."
Het advies van de epilepsiekliniek
uit Kopenhagen is helder. „Sayana
moest naar een speciale school waar
maar één taal werd gesproken. Het
leven in twee talen was te ingewik
keld voor haar."
p de dag van dat advies,
hangt Fernando zijn leven
als verdienstelijk profvoet
baller in Denemarken
voorgoed aan de wilgen.
Fernando: „Het was duidelijk het
beste voor Sayana terug te gaan naar
Nederland. Dan is de beslissing
voor mij simpel: gewoon gaan."
Zijn marktwaarde als voetballer is
inmiddels fors gedaald. Fernando is
door de ziekte van Sayana lang uit
de roulatie geweest. Het kind gaat al
tijd vóór de bal. „Daar heb ik geen
seconde over na hoeven denken. Ik
moest bij mijn dochter zijn."
Fernando: „Ik dacht: als we in Ne
derland zijn, ga ik bij een klein club
je voetballen. Bij FC Dordrecht in
dit geval. Het plan was: weer in
mijn ritme komen en dan weer lek
ker omhoog."
Het loopt anders.
Fernando: „Het was ontzettend
moeilijk mijn hoofd erbij te hou
den. Je denkt steeds: hoe gaat het
met Sayana?"
Isolde: „Hij belde me een paar keer
per dag. Hij was er altijd mee bezig."
Fernando: „Het liep niet. Niet door
de toestand met mijn dochter en
ook niet door hoe het werkte bij
FC Dordrecht."
Dan komt het moment, dat de prof
voetballer niet meer in de basis van
FC Dordrecht staat. Na alles wat
hem is overkomen, is die klap niet
eens zo heel groot. „Het enige wat
ik dacht was: als ik toch niet in de
basis sta, laat mij dan bij mijn doch
ter blijven."
Het beslissende gesprek volgt snel.
„Ze zeiden: 'we stoppen'." Fernan
do, de eens zo bloedfanatieke ballen-
trapper, dacht maar één ding: „Als
we maar een fijn huis hebben voor
ons gezin."
Was dat alles wat je dacht bij het ein
de van je voetbalcarrière?
„Dat was alles wat ik dacht."
Isolde: „En dan te bedenken dat hij
altijd heeft geleefd voor de bal."
Nu wonen Fernando en Isolde sa
men met hun dochters in hun met
zorg door Isolde ingerichte woning
in een Bredase nieuwbouwwijk. Fer
nando heeft deze zomer een brain
storm gehouden over zijn toekomst.
„Ik kwam uit op de import van elek
trische vouwfietsen. Die zijn een
enorme hit in Azië. Hier zie je ze
nog bijna niet."
Hij heeft het afgelopen halfjaar
hard gewerkt aan de verwezenlij
king van zijn plannen. Weer is het
de week voor Kerstmis die zijn le
ven een andere wending geeft. Dit
maal een goede, hoopt hij. Na tien
dagen Azië keert hij, vlak voor kerst,
opgetogen terug. Zijn bedrijf, Phad
Bikes, kan in het nieuwe jaar begin
nen. „Ik heb de exclusieve import-
rechten voor de Benelux en Scan
dinavië voor een heel goed merk
elektrische vouwfietsen. Ik voel me
supergoed en ben heel erg blij. Dit
is een stap vooruit."
Soms wisten de oud-voetballer en
zijn vrouw de afgelopen twee jaar
niet waar ze het zoeken moesten.
Van een leven met een gou
den randje kwamen ze terecht
in een leven met zorgen om
hun kind. „Hoe het in de toe
komst zal zijn met Sayana,
weet niemand."
Sayana zit nu op een speciale
school in Breda. Het aantal toe
vallen is ietsje verminderd. He
lemaal gerust is Isolde nooit
meer. Pas geleden kreeg Saya
na de Mexicaanse griep. „Dan
denk ik: waarom hebben wij
dat nu weer?"
Fernando kijkt naar zijn
vrouw en veegt iets denkbeel
digs van zijn schouder:
„Teflon!"
Isolde lacht: „Dat zegt hij altijd. Dat
je het van je schouder moet laten
glijden. Dat we verder moeten met
hoe het nu is."
Fernando: „De knop omzetten en
doorgaan. Dat is wat ik van de top
sport heb geleerd."
m
Fernando Derveld in het shirt
van voetbalclub Willem II.
l/LV J/C/ Vlf LIA Cf Lf Lij DONDERDAG 24 DECEMBER 2009
