Alaska s last frontier i/reizen In de Chugach Mountain Range liet John Lazaroms zich door een helikopter afzetten om af te kunnen dalen in een gebied waar extreme skipret normaal is. 11 FM kgLëy reizen@wegener.nl ïïmi 024-3650360 Zaterdag 19 december 2009 The Chugach Mountains strekken zich 500 kilometer uit langs de zuidrand van Alaska. Hoogste berg is Mount Marcus Baker (4.016 meter). Het gebied is ver zekerd van enorme sneeuwval. Het jaargemiddelde ligt op 16 me ter. Er zijn twee nationale par ken: Chugach State Park en Chug ach National Forrest. De naam Chugach is afkomstig van de Eski- mostam Chugachmiut. In Alaska is het negen uur vroe ger dan in Nederland. Boven ons raast de rotor van de heli kopter, links en rechts gaapt de af grond. We zijn 'on top of the world'. Klaar om de snowboards onder te doen en ons van deze berg te laten vallen. Hier is geen ruimte voor fouten. Als de gids een seintje geeft, stijgt de heli op. Even la ter rest een welhaast magische stilte, waarin al leen ons ademhalen hoorbaar is. Zo ver we kunnen kijken, zien we alleen maar sneeuw, gletsjers en bergtoppen. Welkom in Alaska, The Last Frontier. De Chugach Mountain Range in Zuid-Alaska is een van de meest ongerepte berggebieden van de Verenigde Staten. Honderden vierkante kilometers bergen, gletsjers, sneeuw, sneeuw en nog eens sneeuw. Vanwege de ideale ligging aan de Golf van Alaska valt hier elk jaar mini maal 16 meter van het witte goud. En die sneeuw is dan ook nog eens van de beste kwali teit. Gevolg: een mooi stabiel pak. En Alaska heeft nóg een voordeel. Al zijn de regels en vei ligheidseisen scherp, de Amerikanen hier gaan echt tot de grens. Wie van extreem heli-skiën of-boarden houdt, zit gebeiteld. We zijn mee gereisd met Marcel van der Maden, eigenaar van wintersportzaken in West-Brabant, die een studiereis naar de mogelijkheden van he li-skiën in Alaska op poten zette. „We kennen in Europa slechts een aantal gebieden waar dit kan. En dan nog beperkt. Daarnaast zijn Ka- zachstan, Canada en de Rocky Mountains po pulaire bestemmingen. Maar Alaska is, ook al moet je ver reizen, toch het summum." Met enorme precisie zet piloot Andy zijn heli kopter meerdere keren per dag op het uiterste puntje van een berg. Millimeterwerk. Geen wonder dat achter op zijn stoel staat: 'Don't kick or grab the pilots seat' (niet schoppen te gen, of grijpen naar de stoel van de piloot - red.). Die eerste minuten, het uitstappen, blij ven altijd hectisch. De rotorbladen, die een mens zo kunnen onthoofden, blazen sneeuw in het gezicht. Snel de ski's en rugzakken uit het mandje halen. Op commando van de gids, gaan we op de spullen liggen, zodat ze niet van de berg worden geblazen. Even later vliegt de heli weg. Wat rest, is stilte. Niet voor niets dat hier aan de zuidkant van de Chugach Range vijf bedrijven helitours aanbie den. Dit gebied is zo groot, dat de gidsen kun nen kiezen uit honderden afdalingen die alle maal een naam hebben. Maar er zijn nog eens minstens zo veel 'runs' die nog nooit zijn be noemd. Het verst bevliegbare deel van de ran ge heet dan ook 'The Lost World.' Er is altijd wel een run te vinden die er ongerept en maag delijk bijligt. Organisator Marcel van der Ma den koos voor de meest ervaren heliploeg, die van Valdez Heli Ski Guides. Zij hebben maar liefst drie toestellen die gevlogen kunnen wor den. Dat kan private, zodat je de heli de hele dag voor jezelf hebt, of public. In het laatste ge val moet je af en toe eens wachten tot een an dere groep is afgezet. We doen onze boards on der, op die paar vierkante meter die we heb ben. Links en rechts gaapt de diepte. Hier 'no room for error'. Een bocht? Forget it. Omsprin gen? Ja, als je levensmoe bent. Maar aan het eind van de korte bergrug, wacht de beloning. igplM Noordelijke IJszee RUSLAND 7 VERENIGDE STATEN CANADA P 0 c i r k'ë'ï'" ALASKA Ch^^oUntQins Anchorage Valdez Prince William Sound J Grote Oceaan 300 km Een fikse couloir gevuld met bakken verse poe der. Dit is het echte werk. De sneeuw hier is zo fijn dat je er nog geen sneeuwbal van kunt ma ken. Maar het glijdt hemels. En aan het eind van die honderden meters lange run wacht het toetje, de gletsjer, voorzien van een perfecte, dikke laag sneeuw, waarop we bijna een kilo meter kunnen afdalen. We 'zweven' helemaal naar het eind, waar de heli ons weer oppikt. Heli-skiën is hier een aparte belevenis. Maart en april zijn de perfecte periode. Mede vanwe ge de vrij noordelijk ligging zijn de dagen lang genoeg om soms wel tien runs per dag te ma ken. Als de benen het houden, want een run duurt al snel drie kwartier. En hier hoeft nie mand te vrezen voor gebrek aan sneeuw. Al is deze vorm van wintersport duur, de lage dollarkoers maakt het nu wel mogelijk dat lang gekoesterd wintersportavontuur te beleven. Rest er na een week skiën en snowboarden met een helikopter wel een klein probleempje. Je wilt nooit meer een skilift zien! Valdez (4.000 inwoners) is een van de belangrijkste havenplaat sen van Alaska. De stad is vooral bekend vanwege commerciële en sportvisserij. Maar bovenal staat Valdez bekend om de fjorden langs de Prince William Sound. De stad ligt bijna aan het eind daarvan. De zee is rijk aan zeerob ben, otters, zeearenden en heeft een fenomenale visstand. Daar naast kent het gebied een aantal enorme gletsjers, waarbij de Co lumbia Gletsjer de kroon spant. Valdez is ook bekend vanwege de Trans-Alaska pijpleiding die vanaf olievelden in het noorden over bijna 1.300 kilometer naar Valdez in het zuiden loopt. Heli-skiën (of-boarden) is niet goedkoop. Een week kost 7.600 dollar, toch al gauw 5.200 euro. Daarvoor krijg je 36 heli-skiruns, waarvan 30 gegarandeerd, onder begeleiding van professionele gid sen en voorzien van lawinepie pers, verblijf in een hotel, ontbijt en lunch en vervoer van en naar de luchthaven en de helipad. Als er door weersomstandigheden niet wordt gevlogen, wordt een deel van het bedrag terugbe taald. Vijf dagen heli-vliegen kost 4.000 euro. Valdez Heli Ski Guides: www.valdezheliskigui- des.com, City of Valdez: www.valdezalaska.org, Frontier Alaska Airlines: www.frontierak.com

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2009 | | pagina 107