io luit
Zwakten van
selectie
Teja van Hoften
Sjaak de Wit
jan Delauré
Robert Ikin
Huis der tekeningen
donderdag 10 december 2009
Op
zoek
het bes
te wat
Zee
land op
kunstge
bied te
bieden
heeft
door Nico Out
bezocht ik de expositie 'Stormlicht'
in deWillem3, Vlissingen. Een in
drukwekkende tentoonstelling.
De titel heeft feitelijk
niets te maken met
de tentoonstelling als
zodanig. Die komt
voort uit een initiatief van de ge
lijknamige stichting die negen
kunstenaars uit drie landen een
tijdelijk atelier bood waarin ze
nieuwe mogelijkheden konden
onderzoeken.
Elke kunstenaar heeft onafhanke
lijk en in de lijn van het eigen
werk geopereerd. Maar overzie ik
het geheel, dan overheerst een on
gemakkelijk gevoel. Zonder het er
dik bovenop te leggen is de drei
ging die uit de tentoonstelling
spreekt er een die subtiel en soms
rauw de zwakten van de tijd waar
in wij leven en daarmee van de
mens zelf blootlegt.
Marcel Berlanger toont een teke
ning van een aantal in het water
spelende naakte jonge vrouwen.
Het beeld is ontleend aan een
I9e-eeuws schilderij en past in de
traditie van schilders die hun pu
bliek behaagden met het vaardig af
beelden van vrouwelijk schoon,
met als dekmantel een verwijzing
naar oude mythen. In feite ging
het om de exploitatie van erotiek.
Die lijn wordt duidelijk door de
eveneens knappe tekening die Ber
langer maakte van topmodel Kate
Moss. Schoonheid, seks en handel
gaan hand in hand. De inventieve
sculpturen van Eric Angenot lij
Werk van Eric Angenot (voorgrond) en Marcel Berlanger.
ken de ruimte en de bezoeker gre
tig te omvatten. Hun constructie
verbeeldt agressie en technologie,
niets is veilig op deze plaats.
Je zou zeggen dat de neonsculp-
tuur van Anna Lange pure rustge
vende schoonheid belichaamt. De
titel Silencio Profundo verwijst naar
een staat van meditatie waarin bin
nen en buitenwereld met elkaar in
balans zijn. De tekens waaruit
haar sculptuur bestaat zijn echter
de symbolen van geld en digitale
communicatie. Daarmee lijkt het
erop dat zij de ultieme staat van
zijn verbindt met oppervlakkig
heid. Kun je als mens verder van
jezelf vervreemden?
In een volgende zaal is de con
frontatie nog heftiger. Een bi
zarre combinatie van naar inge
wanden en onderdelen van skelet
ten verwijzende keramische vor
men doen je de adem benemen.
Ze hangen aan een trapeze en lig
gen over stalen buizen gedrapeerd
in een kist. luist omdat Christiane
Haase haar sculpturen met groot
vakmanschap heeft uitgevoerd is
de tegenstelling zo overweldigend.
Hier is leven op een hoop gegooid.
Een metafoor voor de gruwelijkhe
den die zich dagelijks overal ter we
reld voltrekken?
Wat zonder twijfel alom tegen
woordig is, is de al door Berlanger
aangekaarte exploitatie van de ero
tiek. Torsten Solin toont bewerkte
foto's van meisjes in uitdagende
poses. Ze ogen kwetsbaar en tege
lijkertijd belichamen ze een beeld
van zelfbewuste seksualiteit.
De schalen en potten van Tanja
Niedermann lijken afkomstig uit
een archeologisch depot. Recon
structies van wat ooit gebruikt is.
Zelf verwijst ze naar de toekomst.
Omvat die dezelfde levensvormen
als vroeger? Zo spreekt ook uit
haar werk een onderhuidse drei
ging-
Dat brengt me op de bijdrage van
Jan van den Langenberg en René
Korten. Verspreid door'het ge
bouw zie je op de ramen de vorm
van de B-2 Stealth-bommenwer-
per, een vliegtuig dat onzichtbaar
Foto van Torsten Solin, sculptuur van Christiane Haase en schalen en
is voor vijandelijke radar. Op de
wand van een van de ruimtes
brachten ze namen aan van de
Amerikaanse staten waarnaar deze
bommenwerpers zijn genoemd.
De letters werken als een soort co
de die het ongrijpbare van de oor
logstechnologie benadrukt. Toch
is die oorlogsvoering direct verbon
den met mensen van vlees en
bloed die in een stad of staat wo
nen en werken en naar vrede ver
langen. Het project van dit duo
toont voor mij de onmacht om
het streven naar vrede in praktijk
te brengen.
De in dezelfde ruimte geplaatste
wachttoren van Fabian Luyten is
vrolijk gekleurd en van een para
soldak voorzien en biedt volstrekt
geen mogelijkheid om zicht te krij
gen op het ongrijpbare gevaar. Tot
zover dus een weinig opwekkend
beeld. De mens lijkt nog steeds
Teja van Hoften brengt als slot van
de expositiereeks 'Een mens' in de
Bewaerschole vloerbeelden en
werk op papier waarin zij mense
lijk leven plaatst in de grote con
text van de natuur. Subtiel en op
roepend tot verwondering over de
verscheidenheid en kwetsbaarheid
van leven.
T/m 3/1 2010 De Bewaerschole,
Weststraat 18, Burgh-Haamstede. Wo.
t/m zo. 14.00 - 17.00 uur.
Sjaak de Wit maakt uitgebalanceer
de, strak uitgevoerde schilderijen
en grafiek waarin hij speelt met
waarneming en verbeelding.
Met name de composities waarin
hij natuur en cultuur naast elkaar
plaatst, zijn sterk.
T/m 8/1 2010, Passerelle,
Gemeentehuis Terneuzen. Ma. vanaf
12.00 uur, dinsdag t/m donderdag
9.00- 17.00 uur, vrijdag 9.00 - 20.00
Jan Delauré onderzoekt schilder
kunst en beeldvorming.
Hij baseert zijn werk op beelden
uit de massamedia en speelt op ba
sis van een virtuoze techniek met
de codes van kunst, cultuur en me
dia. Kunst van hoog niveau waar
van je je maar moeilijk losmaakt.
T/m 9/1 2010, Freeman Gallery,
Marktstraat 11, Aardenburg. Za. en
zo. 13.00 - 18.00 uur.
Robert Ikin schildert magische ta
ferelen in een krachtige, karakteris
tieke stijl.
Daarnaast zijn fantasierijke objec
ten te zien van Mels Dees evenals-
tot de verbeelding sprekende sculp
tuur van Marielle van den Bergh.
T/m 17/1 2010, Galerie 't Hoentje te
Paert, Spanjaardstraat 19, Middelburg
Donderdag t/m zondag 14.00-16.30
Huis der tekeningen exposeert al
tijd werk van Piet Meeuwse die er
woonde en werkte. In de sfeervol
le omgeving komen de aquarellen
van Eri Onkenhout en de bronzen
van Nelleke Onkenhout fraai uit.
Het werk van Meeuwse is echter
krachtiger en inventiever.
T/m 28/2 2010, Huis der tekeningen,
Molstraat 1, Middelburg. 'Ie zondag
v/d maand, na aanbellen en op
afspraak.
