io I cold ci »es 'Een nieuw team draait niet in het eigen kringetje rond' Peter R. de Vries besteedde zondag op tv aandacht aan een pas heropen de cold case: de moord uit 1997 op een bejaard stel in Amsterdam. Prompt meldde zich een man, maar zijn DNA bewees zijn onschuld. Cold cases raken steeds vaker weer hot. Daders krijgen geen rust meer. woensdag 9 december 2009 reageren? nieuwsredactie@wegener.nl Zaak gesloten, zaak geopend Onderzoekster Ilse van Leiden stelt tevreden vast dat de politie cold cases steeds professioneler benadert. Er kan en mag ook steeds meer. Ilse van Leiden van het Arnhemse Bureau Beke, dat adviseert over en onderzoek doet naar veilig heid en criminaliteit, schreef drie jaar geleden sa men met haar baas Henk Ferwerda een studie naar cold case-onderzoek in Nederland. Het duo telde tussen 2000 en medio 2005 78 nieuwe onderzoeken naar cold cases. Van die zaken is 35 procent alsnog op gelost. „Dat had niemand verwacht, ook wij niet", zegt Van Leiden nu. In 2004 was er een piek met 28 onderzoeken. Een wetswijziging in 2006 haalde de druk van de ketel: na 1988 gepleegde misdrijven waarvoor levenslang cel staat, kunnen sindsdien niet meer verjaren. „Wetgeving gaat op allerlei gebieden steeds verder", constateert Van Leiden. „Ook over de toepassing van nieuwe technieken moet de wetgever telkens beslis sen. In hoeverre tast je bijvoorbeeld de privacy aan als je ook DNA van familieleden mag gebruiken om een verdachte op te sporen? En hoe ga je om met het feit dat via DNA ook sekse en etniciteit kunnen worden vastgesteld?" Vroeger mocht alleen DNA van veroordeelden wor den bewaard. Nu geldt dat ook al voor verdachten van zware misdrijven. Van Leiden: „Wel zijn daar regels aan gekoppeld. Zo moet iemand die niet langer ver dacht is, weer verwijderd worden." Zelfs onderzoek dat niet meteen tot een oplossing leidt, blijkt vaak niet tevergeefs. De moord in 1986 op het Arnhemse jongetje Arthur Ghuraroo is pas een he le tijd na een hernieuwd onderzoek in 2005 opgelost. Van Leiden: „In het verleden deed de gewone recher che het er vaak een beetje bij. Maar steeds meer poli- door Joep Trommelen illustratie Mark Reijntjens en Ben Vossenberg Niets is zo frustrerend voor een recher cheur als het niet kunnen oplossen van een schokkende zaak als een moord of een verdwijning. Zo'n on derzoek komt dan op de stapel 'werk- voorraad' en heet een cold case als er écht geen schot meer in zit. De politie blijft echter alert, want zo'n zaak laat geen agent koud. De techniek schiet steeds vaker te hulp bij het weer 'opwarmen' van zo'n koude zaak. De meeste mensen denken dan aan steeds vernuftiger DNA-onderzoek, maar Bernhard lens van de politie in Utrecht wijst op een aspect dat zeker zo belangrijk is: het mobiliseren van het publiek, met gebruikmaking van alle beschik bare media. „Want er wordt geen zaak opgelost zón der het publiek." Die interactie kan en moet beter, stelt Jens. In 2006 wasdat voor hem en een collega reden om de website politieonderzoeken.nl te beginnen. „Daarop vragen we: denk met ons mee, ook over cold cases. Ik geloof in de wisdom of the crowds. Er is ontzaglijk veel kennis onder het publiek." Momenteel staan er zes zaken op de site, die beheerd wordt door het Korps Landelijke Politie Diensten (KLPD). Jens: „Het mobiliseren van het grote publiek gebeurt in Nederland nog te weinig. Rechercheurs zijn niet gewend om mensen mee te laten denken. Realiseren niet dat dit heel veel kan opleveren. Maar je bepaalt als rechercheur zelf wat je wel en niet op zo'n site zet. Je beslist zelf bijvoorbeeld of je zaken die alléén een dader kan weten, bekendmaakt. Dat is vaak je laatste troef en het kan soms helpen als je die openbaar maakt." Volgens Jens 'is het publiek hartstikke bereid mee te werken'. „Soms komen mensen zelfs met hele nieu we hypothesen. Maar binnen de politie is de cul tuuromslag nog gaande. De site wordt nog te weinig gebruikt." Jammer, want een aantal zaken is.de laatste drie jaar al via het inschakelen van het publiek opgelost. Zoals de moord op Ilona Nemeth. De toen 34-jarige Ne- meth werd op 16 juli 2004 voor het laatst levend ge zien. Een jaar later werd haar stoffelijk overschot ge vonden. Dat gebeurde echter pas nadat de politie bijna ten einde raad besloot een van de daderweten schappen bekend te maken. lens: „Bij daderwetenschap moet je denken aan feiten als hoe iemand precies ver moord is, iets wat alleen de dader kan weten. Er stond na een verhaal in de krant een getuige op die ons uiteindelijk bij Ilona's graf bracht." De dader zit in Marokko de rest van zijn leven in een cel. De politie moet zich volgens Jens realiseren dat het digita le tijdperk ook het recherche ren op z'n kop zet. „Via het internet gaat nieuws tien keer zo snel rond. Denk nou niet dat jij het onderzoek vol ledig in de hand hebt! Het ligt zo op straat. Dat kan zowel in je voor- als in je nadeel werken." Volgens Jens staat de capaciteit bij de politie constant onder druk. Zeker in een tijd waarin de politiek weer over bezuinigingen spreekt. „Als je veel hot cases hebt, moet je die natuurlijk eerst doen. Ons cold case team moet dan terecht rechercheurs afstaan. Ik weet ook niet of het aantal heropende zaken toe neemt. De techniek ontwikkelt zich snel, de mogelijk heden zijn er. Maar het blijft een capaciteitskwestie." Het Utrechtse team heeft een groot aantal zaken op het oog 'waar we actief iets mee zouden willen of kunnen', legt Jens uit. Het grootste verschil tussen 'hot' en 'cold' is volgens hem 'dat de factor tijd bij een hot case je vijand is en bij een cold case je vriend'. „De tijdsdruk is er bij een cold case niet meer. Omdat de tijd nieuwe technieken en inzichten met zich mee brengt, kan de tijd je vriend zijn." Hij ervaart niet dat veel rechercheurs een hekel heb ben aan het heropenen door anderen van 'hun' oude onderzoek. „Uiteraard lost iedere rechercheur een zaak het liefst zelf op. Iedereen doet zijn uiterste best een zaak op te lossen, maar soms lukt dat gewoon niet. Dan is het goed dat anderen te hulp komen. Dat heeft niets met gekrenkte ego's te maken. Laat ande ren er na verloop van tijd nog eens met andere ogen naar kijken. Onder aan de streep ga je toch met z'n allen voor de oplossing, dat is het enige dat telt."

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2009 | | pagina 10