u 27 wonen Inmaakhulpje SI www.maarten- baas.com Van 26 december 2009 tot en met 16 mei 2010 is Real Time voor het eerst compleet te zien in Nederland. Het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen wijdt een expositie aan het klokken- project van Maarten Baas. Speciaal voor het museum maakte Baas de Zuiderzeemuseum- klok, gefilmd op het strand. Wijzers van wrakhout geven de tijd aan, vooruitgeschoven door mensen in gele oliejassen: www.zuiderzeemuseum.nl Dat Maarten Baas Designer of the Year is geworden, was voor het Stedelijk Museum 's-Hertogenbosch reden een overzichtstentoonstelling van zijn werk te houden. Die opent op 19 februari 2010 (de verjaardag van Maarten Baas) en loopt tot 9 mei 2010. Onder de titel 'Making things personal - Maarten Baas' probeert het museum de vormentaal van Baas te vangen. Zie ook www.sm-s.nl Maarten Ba^s, is datiiiet die ontwerper die (antieke) stoelen in brand stak? Inderdaad. Sindsdien gaat zijn carrière als een speer. Musea en internationale designliefhebbers lopen weg met zijn werk. Begin december ontvangt hij de eretitel 'Designer of the Year' tijdens Design Miami, door Renske Schriemer De 'wijzerplaat' van de Grandfather clock toont het beeld van een man die letters wegveegt en opnieuw intekent. Met een prijs van 60.000 euro is de klok een 'gadget' voor de elite of grote bedrij ven. Wie goedkoper uit wil zijn, kan een van Baas' klokconcepten Real Time (Sweeping clock, Analog digital clock of World clock; 600 euro per biu-rayschijf- je) afspelen op een tv, computer of pro jectiescherm. wonen@wegener.nl 024-3650509 Smoke (2002). Het origineel is Antoni Gaudi's 1902 Calvet Zaterdag 28 november 2009 Ooit hip en veelgebruikt, nu afgedankt en zieltogend in een hoekje van de kast: keukenlijken. In deze aflevering: de Sterivite. waar hij aan de Politecno (ontwerpop- leiding) studeerde. „Die school was an- ders, veel simpeler eigenlijk. Ze von den de dingen die je deed al snel prachtig. De combinatie van dat strak ke van Eindhoven en dat losse van Mil aan, zette alles voor mij in een nieuw daglicht. Als er zulke verschillende op vattingen over dit vak zijn, kon ik net zo goed mijn eigen opvatting volgen." Sindsdien is hij trouw aan zijn eigen theorie: „Als je niet precies doet waar je je goed bij voelt, is het best-case scenario zelfs erger dan het worst- case-scenario als je wel je hart volgt. Want in het beste geval heb je er suc ces mee en moet je het nog eens doen. En als je doet wat je echt wilt en niemand vindt er verder iets aan, heb je er tenminste zelf lol aan ge had." Baas kwam terug uit Milaan, stortte zich op Smoke Furniture en de rest is geschiedenis. Begin mei van dit jaar volgde het voorlopig hoogtepunt in Baas' carrière. „Ik belde Ambra Medda (mede-oprichter en directeur van De sign Miami, red.). Hoewel ik haar om iets anders wilde spréken, begon ze een monoloog over hoe fantastisch mijn werk wel niet is. En dat ik daar om Designer of the Year 2009 werd. Een hele eer. Ik had het niet verwacht. De prijs leek me meer iets voor de gro te jongens die al jaren bezig zijn. Ik voel me ook wel erg jong voor zo veel succes en waardering, maar ik weet in middels niet beter. Het is net of steeds iets gebeurt wat buiten mijn natuurlij ke bereik ligt, maar toch weer op mijn pad komt. Alsof mijn loopbaan voor mij uit snelt." In oktober mocht Baas aanschuiven bij Matthijs van Nieuwkerk in De We reld Draait Door, om zijn klokken te la ten zien. Van Nieuwkerk was razend enthousiast over het idee, maar schrok van de prijs van de films: Zelf zien door Jan van Mullem Reageren? redac- tle.wonen@wegener.nl Gebeurt het nog, wecken? Inmaken was in de vorige eeuw wijd en f I zijd verbreid. De vrieskast en 'fSp| het ruimere aanbod in de su- 11 f IA j£||81® permarkt hebben eraan bij- v ■&&'- gedragen dat je nu op rommel- (JÊr fj| markten struikelt over de afge- dankte weckpotten. Ik zie de weck nog staan in de jfpr kelder van het huis van mijn l grootouders. Trapje naast de V keuken af - de 'groten' moes- c ten bukken om het hoofd niet v ^0 te stoten. Daar, op lange schap pen, flessen met morellen, aardbeien, frambozen, prui men. Soms vlees, als een varken was geslacht. Ik herin ner me vooral het gekleurde fruit achter dat dikke glas. Fruit dat de tuin in het seizoen zo overdadig gaf. Vooral in de dagen voor verjaardagen haalde oma de weckflessen tevoorschijn. En pas dan mocht aan het lipje van de oranje ring worden getrokken, was de kleinkinderen al vroeg bijgebracht. Oma maakte er bowl mee. Ik was er te klein voor, vond ze, hield ook niet zo van vruchtjes, maar proefde weieens stiekem. Want als mijn tantes er plots zo vrolijk van werden, moest het toch bijzonder zijn. Aan die tijd, voor mij ruim dertig jaar geleden, moest ik denken toen lezeres Rina Langkamp (80) haar keu- kenlijk instuurde: de Sterivite. Ik had er nooit van ge hoord en las haar korte beschrijving aandachtig door. 'Om mee te steriliseren', schreef ze. 'Het is een meta len slang met aan het ene uiteinde een dop die je op een fluitketel aansluit. Aan het andere einde een hand vat met thermometer en stoomuitlaat. Die schuifje onder de deksel van de weckfles. Het merk is Bodart.' Ik liet het stukje aan een oudere collega zien, naar eigen zeggen 'zeer bedreven op weckgebied'. Hij fronste zijn wenkbrauwen: 'Tja...'. Een tweede mailtje aan de eigenaresse volgde. Met meer vragen omtrent het apparaat dat ze in 1965 kocht op de huishoudbeurs. Een foto mailen van de raadselachtige Sterivite, bleek lastig: ze heeft geen digitale camera. Bij het van de originele handleiding sloeg haar toetsenbord ook nog eens op hol. De oude Sterivite leek weinig te voelen voor een reis naar onze moderne tijd. Op Marktplaats.nl en Musea.oost-vlaanderen.be vond ik er toch een paar. Mét foto en in de ori ginele verpakking. Met de uitleg van de verko pers en van lezeres Langkamp erbij, werd het duide lijk: de Sterivite, een uitvinding uit de jaren vijftig, is een (handig?) alternatief voor de bekende weckke- tel. Zette mijn oma de ingemaakte flessen, na gron dig schoonmaken met soda, enige tijd in een weckketel met heet water, waardoor de lucht uit de flessen ontsnapte en bacteriën werden ge dood, de Sterivite deed dat via een slangetje. „Handig voor mij, ik had nooit veel te wecken", zegt Langkamp. „Alleen fruit. Morellen, meegebracht van vakantie in Limburg. Verrukkelijk bij toetjes en vlaai." Het steriliseerapparaat komt nu niet meer uit de kast. Langkamp heeft geen goede fluitketel meer met een tuit die op de 'kelk' van de Sterivite past. „De oude is lek. Een nieuwe vinden in de juiste maat, blijkt lastig." (Voor wie nog een fluitketel over heeft: de vereiste tuitmaat wordt nog opgemeten, dus wordt vervolgd) Ook een keukenlijk in huis? Mail info en foto van keukenlijk naar redactie.wonen@wegener.nl Sweepers ciötk: twee mannen vegen voortdurend afval rond en verbeelden zo de tijd. Op blu-ray te koop voor 600 euro, werkend te zien op You- Tube (ook via een link op de website van Baas). foto's GPD 6oo euro voor de blu-rayschijf met een van de drie klokconcepten. „Lie ver had ik het niet over de prijs gehad, dat maakt design altijd zo plat. Of de dvd niet heel erg duur en onbereik baar is? Nee, vind ik niet. Het gaat om twaalf uren film en dit kost het ge woon. En wat is duur? Tijdens Art Ba sel gingen de dvd's als warme brood jes over de toonbank. En onbereik baar? Dat ben ik helemaal niet. Mijn werk vind je op YouTube en in mu sea, voor iedereen vrij beschikbaar." Hij wordt weieens moe van de vraag of zijn werk nu kunst is of design. Het is geen massaproductie. Dat wil hij ook helemaal niet. Hij gaat in zijn werk juist vaak ook op zoek naar het unieke, het imperfecte. Dat rijmt meestal niet met massaproductie. Bui ten dat, vindt hij de vraag niet zo inte ressant. „Dat onderwerp, of ik kunste naar of ontwerper ben, probeer ik meestal te vermijden. Soms ontkom je er niet aan, bijvoorbeeld als je op een formulier je beroep moet invullen. Maar het levert vaak van die eindeloze discussies op. Is hij nou een ontwer per, of toch niet? Ja, ik heb de Design Academy gedaan. En ja, ik maak meestal functionele objecten." Het enige criterium, zo stelt hij, is hij eigenlijk zelf „Dat ik mezelf blijf uitdagen, een volgende stap zet, risico neem. De verleiding is groot om als je een stijltje hebt, lekker zo door te romme len. Ik wil dieper springen dan ik durf."

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2009 | | pagina 109