Milieugroepering zet
mosselzaak niet door
170 -JARIG
zeeland 129
ROKKEN berco
JUBILEUM
'Die Canadezen met
hun tanks waren voor
mij absoluut dé helden'
Floor Köhlen
is voor ZMF
een kanjer
Kamervragen over staalslakken
Wij vieren Feest!
17% KORTING
Welke tarwe bakt beter?
EVEN EEN TUSSENDOOR-AANBIEDING
VOORJAARSVISSERIJ Sector wilde 'graag' principiële uitspraak
door Harmen van der Werf
YERSEKE - Een donkere wolk bo
ven de mosselsector is voorlopig
overgedreven. Stichting De Fauna
bescherming heeft de zaak bij de
Raad van State over de voorjaars
visserij op mosselzaad in de Wad
denzee niet doorgezet.
In een voorlopige uitspraak in die
kwestie besliste de Raad van State
mei dit jaar nog dat de mosselkwe
kers één vierde van de op te vissen
kilo's mosselzaad moesten laten
liggen. Dat was een fikse tegenval
ler. De sector verwachtte met rust
gelaten te worden. Er was immers
na een jaar vol onrust in februari
een overeenkomst gesloten met
onder meer de Waddenvereniging
en Vogelbescherming. Mosselkwe
kers leverden in het kader van het
akkoord al een deel van de te bevis
sen natuurlijke mosselbanken in,
als eerste aanzet voor het volledig
beëindigen van de mosselzaadvis
serij in de Waddenzee. Het verlies
moet wel eerst worden gecompen
seerd door het invangen van vol
doende zaad met in het water drij
vende installaties.
De Faunabescherming die de over
eenkomst niet heeft onderschre
ven, vindt het veranderingsproces
- dat in principe tot 2020 loopt - te
langzaam gaan en stapte daarom
in mei naar de Raad van State om
stopzetting van de zaadvisserij te
eisen. Dat lukte gedeeltelijk, waar
na eind dit jaar de zaak definitief
DEN HAAG - Tweede Kamerlid Hu-
go Polderman (SP) vraagt ophelde
ring aan staatssecretaris Tineke
Huizinga (Verkeer en Waterstaat)
over het storten van staalslakken
in de Oosterschelde. Hij vraagt of
het klopt dat wordt gestart met de
stort, terwijl er nog een procedure
loopt bij de Raad van State. Hij
vraagt Huizinga of een onherstel
bare situatie ontstaat en of ze daar
een stokje voor wil steken.
beoordeeld zou worden door de
Raad van State. „We hebben daar
van afgezien", laat Pauline de Jong
van De Faunabescherming weten,
„omdat we er niet heel veel meer
bij kunnen winnen. Het mossel
zaad is immers al opgevist." Zij
sluit niet uit dat in 2010 weer een
zaak tegen een nieuwe vergunning
aangespannen wordt. Hans van
Geesbergen van de producentenor
ganisatie mosselcultuur in Yerseke
betreurt het aan de ene kant dat
De Faunabescherming niet heeft
doorgezet. „De Raad van State had
de overeenkomst van februari dan
kunnen toetsen." Anderzijds is hij
blij mee met de stap van de milieu
groepering. „Je weet nooit wat de
Raad van State beslist."
vanwege ons
OP GEHELE WINTERCOLLECTIE
GIMBRÈRE MODE
MIDDELBURG
BOBBE MODE
VLISSINGEN
MIDDELBURG - Smaakt het Zeeuws vlegelbrood
lekkerder als het gebakken wordt met een ander
tarweras? Of komt het mooier de oven uit als er
ander graan wordt gebruikt? Leerlingen van het
ROC in Middelburg testten gisteren drie nieuwe
tarwemengsels van zaadbedrijf Limagrain uit Ril
land. Of één van die tarwesoorten volgend jaar
ook in het vlegelbrood zit, is nog maar de vraag,
want het oude mengsel leverde zo op het oog
het beste brood op. Mooi luchtig en hoog gere
zen. Zeeuws vlegelbrood wordt sinds 1991 gebak
ken van Zeeuws onbespoten tarwe. Ongeveer
tweehonderd bakkers bakken er twintigduizend
broden per maand van, die er trouwens bij iedere
bakker anders uit kan zien. foto Lex de Meester
MIDDELBURG - De Zeeuwse Milieu
federatie heeft Floor Köhlen uit
Goes uitgeroepen tot de klimaat
kanjer van Zeeland.
Köhlen heeft ervoor gezorgd dat
in haar straat, de Wagnerlaan in
Goes, veel energiebesparende
maatregelen werden genomen om
de klimaatverandering een halt
toe te roepen. Zij is gisteravond tij
dens het klimaatdebat in Middel
burg gehuldigd.
Een klimaatkanjer is een burger
die een inspirerende klimaatactie
op touw heeft gezet. Köhlen en
haar buren speelden dit jaar een
voortrekkersrol bij het Nationale
Klimaatstraatfeest. De Wagnerlaan
bereikte een zesde plaats in deze
energiebesparingswedstrijd. De be
woners schakelden onder meer
over op LED-verlichting en vervin
gen hun tweede auto voor een ge
zamenlijke buurtwagen. Köhlen
heeft zelf ook oog voor detail,
voert de ZMF aan. Zo gebruikt zij
een zandloper om niet te lang te
douchen, ontdooit zij regelmatig
de diepvries en heeft haar huis
zonnepanelen. Volgende week be
gint het nieuwe klimaatstraatfeest.
De kanjer maakt deel uit van het
project klimaatkaravaan.nl.
donderdag 19 november 2009
Het is 65 jaar gelden dat de bevrij
ding van Zeeland werd ingezet met
de slag om de Schelde. De krant
blikt tot eind november terug.
Ze ziet het nóg voor zich, het
moment waarop de Canade
se bevrijders haar toenmalige
woonplaats Krabbendijke binnen
trokken. „Die tanks herinner ik
me als enorm. En mijn vader
stond bovenop één ervan. De Ca
nadezen waren voor mij absoluut
dé helden. En het hele dorp juich
te", schildert Marja de Lange-Nieu-
wenhuyse uit Ouwerkerk het
beeld zoals dat op haar netvlies ge
brand staat. Ze was zes jaar oud
ten tijde van de bevrijding. „En ik
was altijd buiten. Toen ook en ik
zag een van die Canadezen hoes
tend en huilend rondlopen. En ik
wist maar één ding; Zij hebben
ons geholpen, nu moet ik hen hel
pen. Ik heb zijn hand gepakt en
hem naar ons huis geloodst. Hij
bleek bronchitis te hebben en hij
was doodmoe. Totaal uitgeput. Hij
heeft toen bij ons op zolder gesla
pen."
Het huis van de Nieuwenhuyses
werd al snel een trefpunt van Ca
nadese militairen. „Het was een
zoete inval bij ons thuis. En ze
brachten koffie mee. Eerst kofftebe-
zinksel, maar later échte koffie.
Dat was feest, vooral voor mijn
moeder want die was dol op kof
fie." Eén van de Canadezen herin
nert Marja de Lange zich nog heel
goed. „Malcolm heette hij. Een jon
gen van een jaar of achttien. Don
kere wenkbrauwen, lichte grijs
blauwe ogen. Hij behandelde mij
alsof ik zijn zusje was. Een heel
zachtaardige poëtische jongen." Bij
het onvermijdelijke vertrek liet
Malcolm een foto achter van zich
zelf tussen zijn vader en moeder.
Hij zou hem - als de oorlog voor
bij was - weer op komen halen.
De jonge Marja kreeg van een van
de andere Canadezen een grote zil
veren munt uit Italië. Een talis
man. Wat er met de foto gebeurd
is weet Marja de Lange niet. De
munt heeft ze altijd heel zuinig be
waard. „Toen mijn zoon Rink voor
Artsen zonder Grenzen ging wer
ken heb ik hem die munt als talis
man gegeven. En hoewel hij in ge
vaarlijke gebieden gewerkt heeft is
hem nooit iets overkomen." Bij
zonder detail: Rink de Lange
woont in Canada. „Daarmee is
voor mij de cirkel weer rond." Mar
ja heeft nog één grote wens: we
ten wat er van Malcolm geworden.
„We hebben heel lang gewacht,
maar hij is nooit gekomen."
lange vorststraat - goes
