Over gevoel,
iolilit
donderdag 19 november 2009
Op zoek naar
het beste wat
Zeeland op
kunstgebied te
bieden heeft
bezocht ik
Galerie T in
Middelburg.
Niek Clarijs
Niek Clarijs is goudsmid maar
heeft zich ook als fotograaf ontwik
keld. De foto-tekstcombinaties zijn
amateuristisch, de pure of bewerk
te foto's getuigen van een scherp
oog, een speelse geest en een pri
ma techniek.
T/m 27/11. Galerie 't Kunstuus
Dorpsstraat 43, Heinkenszand. Wo.
t/m vr. 13.00 - 18.00 uur, vr. ook
19.00 - 21.00 uur, zo. 10.00 - 12.00
uur en 13.00 - 16.00 uur
Olivier Deprez
Olivier Deprez schildert persona
ges die gevangen lijken te zijn in
tijd en ruimte die niet van hen is
Een ruimte die ze evenmin kun
nen transformeren tot een eigen
werkelijkheid.
Uitgewogen, zonder opsmuk, zet
Deprez aan tot reflectie.
Tot en met 29/11. Freemen Gallery,
Marktstraat 11, Aardenburg.
Zaterdag en zondag 13.00 - 18.00
uur.
Teja van Hoften
Teja van Hoften brengt als slot van
de reeks Een mens vloerbeelden en
werk op papier waarin zij mense
lijk leven plaatst in de grote con
text van de natuur. Dat omvat ook
het verbeelden van de samenhang
van zichtbare vormen met wat al
leen door een microscoop is te
zien.
T/m 3/1, De BewaerschoJe, Weststraat
18, Burgh-Haamstede. Wo. t/m zo.
14.00- 17.00 uur.
Han Reijnhout
Han Reijnhout is een autodidact
met gouden handen. Zijn tekenin
gen en beeldjes leggen haarscherp
het leven aan en met het water
vast. Daarnaast zet hij alledaagse
momenten neer, met mensen in
de hoofdrol en tovert hij zo een ex
pressief geschilderd gestrand schip
tevoorschijn.
T/m 7/3 2010. MuZeeum, Nieuwendijk
11, Vlissingen. Ma. t/m vr. 10 -17 uur,
za. en zo. 13 - 17 uur.
Simon Kentgens
Simon Kentgens maakte met Derk
Thijs en Jelle Reeder onder de titel
Unconnected Thoughts on Garde
ning een ontregelende presentatie
over mens en natuur. Dwarse schil
derijen en objecten, echte planten,
documentaire foto's en verzameld
publiciteitsmateriaal laten je her
sens knarsen.
T/m 20/12, Dick de Bruijn,
Contemporary Art, Singelstraat 13,
Middelburg. Do. t/m za. 13-17 uur.
is wat XoXLar doet en daarmee
raakt het duo aan wat zo vaak
voorkomt in een tijd en wereld
waarin het anonieme en vluchtige
domineert. De schilders plaatsen
er wel iets tegenover. Of zij deze
vrouw nu kennen of niet, zij zet
ten het schilderen in om zich haar
beeld eigen te maken, het door te
geven en zo haar bestaan te marke
ren.
Naast de figuratieve uitingen van
Breedveld en XoXLar zijn de inge
togen reliëfs van Henk Erkelens
van een andere wereld. Hun mate
riaal, klei vermengd met pigmen
ten en andere materialen, en de
aardtinten verbinden ze met een
tijd die al millennia vervlogen is.
De composities lijken tekens uit
een cultuur die het schrift niet
kent en de natuur ziet als de oer-
moeder. Ze herinneren aan een
menselijk bestaan dat anders is
dan dat van ons, waarin overleven
de missie was, maar waarin een
harmonie zou hebben kunnen be
staan die is opgelost in de controle
die de techniek ons biedt.
Het werk van Erkelens zoekt een
tegenwicht ten opzichte van onze
tijd waarin natuurkrachten meer
dan ooit in toom worden gehou
den en machines en elektronica
een eigen leven leiden.
Zo bieden de exposanten elk een
verhaal dat betekenis geeft, een ui
ting is van zingeving én van het ge
noegen te scheppen.
reacties: nout@zeelandnet.nl
Ada Breedveld, Hans Kok Larisa
Zvezdochetova, Henk Erkelens e.v.a.
Galerie T, Turfkaai Middelburg. T/m
28/11, do. t/m za. 11.00-16.00 uur.
U leest hier met regel
maat over kunst die
in sterke mate appel
leert aan het denken.
Dat gaat vaak gepaard met het
oprekken van de grenzen van
kunst, met als resultaat nieuwe
vormen.
Zo wordt het repertoire van de
kunst steeds sneller uitgebreid.
Het verschil tussen de 17e eeuwer
Ruysdael en de 19e eeuwer Monet
is kleiner dan het verschil tussen
Rodin en Damien Hirst. De grens
verleggende kunst verstaat zich
vooral met dat wat kenmerkend is
voor onze tijd. Er zijn echter con
stanten in het bestaan en ook die
komen in kunst aan de orde. Soms
in grensverleggende vormen, soms
in een meer traditionele beeldtaal,
die dan vaak elementen in zich
draagt van de ooit grensverleggen
de moderne kunst. Ik heb het dan
over kunst die door veel mensen
als 'mooi' wordt ervaren en die in
speelt op een gevoel, zonder een
appèl op het denken uit te sluiten.
Het is moeilijker om je als kunste
naar in dat genre te onderschei
den, omdat velen zich eerder in
een vergelijkbare beeldtaal uitdruk
ten. Toch zie je dat er ook in deze
sfeer sterk werk wordt gemaakt
dat recht doet aan originaliteit, au
thenticiteit en vakmanschap. Veel
'kunstenaars' vissen in de moder
ne vijver maar raken niet aan die
kwaliteiten, bij gebrek aan talent
of zelfkritiek. De keuze van Gale
rie T toont echter meestal het bes
te uit de sfeer van de moderne tra
ditie.
Zoals het werk van Ada Breedveld.
Zij schildert voluptueuze vrouwen
in bloemetjesjurken, die zich met
alledaagse zaken bezig houden. De
ironische titel Bezienswaardig heeft
in dit geval een dubbele betekenis.
Wie is op dit schilderij beziens
waardig: de muis of de vrouwen?
En in wiens ogen? De titel slaat ze
ker op het schilderij, omdat het zo
goed is gemaakt. Een eigen vor
mentaal, strak maar niet doods,
subtiele texturen, geraffineerde pa
tronen en inventief ruimtege-
Het schilderij I am all ears van Ada Breedveld
bruik, Breedveld speelt er mee,
met aanstekelijk plezier. In veel
van haar werk zie je als running
gag een frêle vogel, als onverwach
te bezoeker, neergestreken in een
kopje, thee of in I am all ears - als
luisteraar op de rand van een blaas
instrument. De uitbundige rondin
gen van de vrouw echoën het in
strument dat zij bespeelt. Breed
veld voert de vogel op als wezen
dat noten kan produceren waarbij
die van de vrouw in het niet val
len. Toch wekt de toeteraarster
sympathie, al was het maar omdat
zij het lef heeft zich te uiten en net
als de vogel haar vrijheid zoekt.
Waar Ada Breedveld licht
heid en fantasie brengt,
neemt XoXLar, een
duo bestaande uit Larisa Zvezdo-
chyotova en Hans Kok, mij mee
naar plekken en mensen uit de da
gelijkse realiteit. Hun krachtigste
doek toont een forse vrouw die
met twee tassen langs
een bed met wilde bloe
men loopt. Van de om
geving is verder niets te
zien. De vrouw kan
naar een foto zijn ge
schilderd, gemaakt in
de Oekraïne, het geboor
teland van Zvezdochyo-
tova. Juist de soberheid
van de compositie
maakt indruk. Waar
gaat het XoXLar om?
Wat mij betreft om de
spanning tussen kijken,
zien en weergeven. De
vrouw kijkt terloops
naar iets buiten beeld
en is zich de blik van de
gene die haar waar
neemt niet bewust. De
uitgebloeide bloemen
vergroten de afstand tus
sen haar en de waarne
mer en zo ook tussen
haar en mij.
Terloopsheid, een ont
moeting die eigenlijk
geen ontmoeting is,
maar het stelen van het
beeld van de ander. Dat
