zeeland 125 Provincie hoeft niet zo diep te snijden ROKKEN bsreo Daar stond hij, met een getekend gelaat op de zwaargehavende markt Scholieren op bezoek bij minister Verhagen De Slag om de Schelde EVEN EEN TUSSENDOOR - AANBIEDING dinsdag 17 november 2009 Het is 65 jaar geleden dat de bevrij ding van Zeeland werd ingezet met de Slag om de Schelde. De krant blikt tot eind november terug. J.J. van der Weel (toen 15 jaar) schrijft ons over de dagen na de capitulatie van de bezetters Middelburg: „Na 6 november 1944 zag het le ven er in Middelburg ineens heel anders uit dan voordien. De Duit sers waren uit ons straatbeeld ver dwenen. Er was de blijdschap om de bevrijding. De eerste dagen zag je mensen op straat elkaar felicite ren, ook als zij slechts vage kennis sen van elkaar waren. Maar tegen over al die vreugde stonden de zor gen om het dagelijks bestaan en om de stad. Van de ongeveer 4700 huizen stond de helft in het water, het centrum was - op enkele her bouwde huizen na - een onher bergzame kale vlakte. Mijn vader - mr. A.J van der Weel, op voorstel van de illegaliteit tot waarnemend burgemeester benoemd - stond voor een immense taak. Het vereis te veel moed om die op zich te ne men. Er was geen electriciteit, pas begin december kon je thuis weer het licht aansteken, maar je mocht per gezin niet meer dan twee lampen laten branden, en dat maar 'tot een gezamenlijke wattswaarde van 100 watt'. Tot eind december kwam er geen water uit de kraan, en wie een regenbak had was een gelukkig mens. Gas was er maar een paar uur per dag. De riolen werden geloosd op het water van de kaden en de grachten. Een deel van het Molenwater werd gebruikt als vuilstortplaats. De begraafplaat sen waren onbruikbaar, en er moest een tijdelijke begraafplaats worden ingericht aan de Zuidsin gel. De buitenwijken, buiten de vesten, waren aan het water prijs gegeven en over de bolwerken werd een dam aangelegd om be paalde stadsdelen binnen de ves ten voor overstromingte behoe den. Iedereen moest zich maar zien te redden. Dat werd er niet makkelij ker op omdat de stad overbevolkt was, want de mensen in de buiten wijken waren eerder door het wa ter verdreven. In de overvolle hui zen met keukens die door verschil lende gezinnen moesten worden gebruikt, groeiden op den duur de spanningen tussen de mensen die zich in het begin nog wel in de bar re omstandigheden hadden kun nen schikken. Tot de vele taken van mijn vader behoorde de woon ruimteverdeling, met inbegrip van de onvermijdelijke noodzaak om een aantal mensen naar Zuid-Beve land te evacuëren. Dat hij niet ie dereen blij kon maken, bleek wel uit een door hem ontvangen brief kaart waarin zijn evacuatie naar Moskou werd aangekondigd 'voor de tijd van 10 jaar, zegge tien jaar', MIDDELBURG - De leerlingen van groep 8 van basis school de Wilgenhof in Middelburg praatten gisteren met minister Maxime Verhagen over Henry Hudson en de ontdekking van New York. Ze lazen het stripboek 'Strijd om New York' als eerste, vanwege de banden van de familie Roosevelt met Zeeland. Voormalig Suske Wiske tekenaar Mare Verhaegen en scenarist Jan Kragt, die het boek maakten, overhandigden het eerste exem plaar van het stripboek aan de minister. foto Jos van Leeuwen welke briefkaart 'namens de eva cuatiecommissie' was onderte kend door Stalin... Mijn vader moest het bij het bestu ren van de stad zonder wethou ders en zonder gemeenteraad doen. Een gemeenteraad was er he lemaal niet, want die was in de Duitse tijd ter ziele gegaan. In plaats van wethouders had hij een aantal adviseurs aangetrokken die elk een eigen portefeuille hadden en zodoende toch zo goed en zo kwaad als het ging als wethouders konden functioneren. In de lacune in het contact met de bevolking voorzag hij door al op 8 november een bijeenkomst te houden met zo'n zestig Middelburgers, alle: maal mensen die bij elkaar de so ciale kaart van Middelburg verte genwoordigden. Op 9 november werd op de deer lijk gehavende Markt een grote bij eenkomst voor de bevolking ge houden ter viering van de bevrij ding. Hij was een van de sprekers, en er is een foto van bewaard. Daar staat hij, zijn gezicht gete kend door emotie en de zwaarte van het ambt. Maar toch, toen hij anderhalfjaar later terugtrad - hij wilde terug naar zijn vorige be roep van advocaat - noemde hij in zijn afscheidstoespraak deze tijd 'een gelukkige tijd van mijn le ven'." Waarnemend burgemeester mr. A.J. van der Weel spreekt 9 november 1944 op de Markt in Middelburg. Fors bezuinigen of toch proberen de eigen inkom sten te verhogen? De Staten van Zeeland staan de komende maanden voor een lastige afweging. De gemiddelde burger van Zeeland merkt in de onbekommerheid van het dagelijks.be- staan maar weinig van het feit dat tussen de gemeente en het Rijk nog een bestuurslaag bestaat. Toch heeft de provincie een belangrijke invloed op het leven der Zeeuwen. De grote lijnen voor de inrichting van Zeeland worden vanuit het provinciehuis in Middelburg be paald, de provincie regelt het open baar busvervoer en het fietsvoet- veer en zorgt voor fietspaden en rotondes op een deel van het Zeeuwse wegennet. Daarnaast legt de provincie natuurgebieden aan, treedt sturend op in de jeugdzorg en maakt met financiële bijdragen culturele activiteiten als popfesti vals of tentoonstellingen mogelijk. In Zeeland is de provincie een be langrijker bestuursorgaan dan in andere delen van het land. Daar vervullen grote gemeenten een voortrekkersrol. Bij het ontbreken daarvan in de Zeeuwse situatie treedt de provincie als zodanig op, ook wanneer het gaat om voorzie ningen waarvoor deze bestuur slaag niet verantwoordelijk is, zo als het middelbaar en hoger onder wijs in Zeeland en de toekomst van de ziekenhuiszorg. Allemaal nuttige taken, waarvan al le Zeeuwen profijt hebben. Daar om gaan alle Zeeuwen ook mer- door Ben Jansen ken dat de provincie de komende jaren krap bij kas zit. Vanaf 2011 krijgt de provincie zeker 20 mil joen euro per jaar minder van het Rijk. De komende maanden zal duidelijk worden hoe dat moet worden opgelost: met de kaas schaaf of de snoeischaar. De Staten van Zeeland hebben al laten blij ken weinig heil in die eerste aan pak te zien. Er zal moeten worden gekozen welke taken wel en welke niet zullen worden voortgezet. In tussen heeft de provincie voor haar eigen organisatie een vacatu restop afgekondigd en door haar gesubsidieerde instellingen als de Zeeuwse Bibliotheek, de welzijns organisatie Scoop en de stichting Landschapsbeheer Zeeland laten weten dat ernstig rekening moet worden gehouden met een lagere provinciale bijdrage. Zwaar weer in Zeeland. Maar de fi nanciële nood is ook op een ande re manier te lenigen. In plaats van bezuinigen kan worden gezocht naar mogelijkheden om de inkom sten te verhogen. Er is - de PvdA in de Staten heeft daar de afgelo pen weken enkele keren op gewe zen - een voor de hand liggende: de opslag op de motorrijtuigenbe lasting. De hoogte van die opslag - officieel provinciale opcenten - mogen de provincies zelf bepalen. Zeeland hanteert dit jaar van alle twaalf provincies het op één 'na laagste tarief: 69,3 opcenten. Dat le vert 29,8 miljoen euro op. Ter ver gelijking: van het Rijk ontvangt de provincie 67,5 miljoen en de winstuitkering van energiebedrijf Delta levert ruim 25 miljoen op. Noord-Holland laat haar inwoners het minst aan provinciale motorrij tuigenbelasting betalen (67,9 op centen), Zuid-Holland is het duurst (95 opcenten). Het door het Rijk vastgestelde maximum tarief in 2009 is 111,9 op centen. Als de provincie Zeeland naar dit maximum zou gaan, wordt de opbrengst ongeveer 19 miljoen euro hoger. Een ruime meerderheid in de Staten wil daar evenwel niets van weten, omdat dit een lastenverzwaring voor de burger inhoudt. Bovendien is in 2007 in het coalitieakkoord vastge legd dat de opcenten motorrijtui genbelasting vier jaar lang niet zou den worden verhoogd. Belofte maakt schuld, is de redenering. Het is de vraag in hoeverre dit ar gument hout blijft snijden. Tij dens het landelijke CDA-congres eind vorige maand wilde iemand weten waarom de AOW-leeftijd wordt verhoogd terwijl het niet in het verkiezingsprogramma of re geerakkoord staat. „De crisis stond ook niet in het verkiezingspro gramma", was het bitse antwoord van het partijbestuur. Ook niet in het regeerakkoord dat CDA, SGP, CU en GL in het voorjaar van 2007 in Zeeland hebben gesloten. Met verzwaring van lasten voor de burgers krijgen politici doorgaans weinig handen op elkaar. Maar dat is evenmin het geval wanneer door forse bezuinigingen voorzie ningen in de knel komen. Een evenwicht tussen kosten verlagen, bezuinigen en inkomsten verho gen biedt wellicht uitkomst. lange vorststraat - goes

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2009 | | pagina 27