•a "n"Gedetailleerde en vitale
vertolking Zeeuws Orkest
cultuur! 2i
Luidkeels lachen als dromen aan diggelen gaan
Finale Comedy
Slam in de Piek
maandag 16 november 2009
Meer agendanieuws en de totale
filmagenda op de website van deze
krant.
OP PAD
Scharendijke
Najaarsvergadering Ondernemerskring
Schouwen-Duiveland (OSD).
In Resort Land Zee. Ontvangst om
19.30 uur.
PODIUM
Brugge
Carmen, opera van Bizet in klassieke uit
voering.
Concertgebouw 20.00 uur.
Cent
II Trovatore: opera van Verdi, gebaseerd
op het stuk El Tovador van Guttierrez.
Capitole 20.00 uur.
Middelburg
Piano- en cellostudenten van de Roose
velt Academy laten hun repertoire horen.
Burgerzaal Stadhuis, 19.30 uur
Zierikzee
Dichteres Ester Naomi Perquin en TY
Zeeuws Kamerorkest treden op tijdens li
teraire middag.
Scholengroep Pontes Pieter Zeeman,
13.00 uur.
FILMS
MIDDELBURG
Schuttershof, Millennium 1: 20.00 uur;
OOSTBURG
Ledeltheater, De Storm: 20.00 uur;
door Jeanette Vergouwen
Het Najaarsconcert door
het Zeeuws Orkest
wijkt af van voorgaan
de uitvoeringen. Het
programma is afwisselend met
voor de pauze nu eens niet het
geijkte repertoire. Marien van
Staalen had gekozen voor werken
met een aparte instrumentale be
zetting en de eerste symfonie van
Mahler. Een keuze die zorgde voor
aangename verrassende momen
ten.
Het concert voor cello en tien bla
zers van Ibert is een frisse en kleur
rijke compositie. De cello moest
soms opboksen tegen de klanken
van de blazers, maar kleurde ook
geweldig in.
Het driedelige werk bevat grillige,
amusante en lieflijke passages. Cel
list van Staalen kreeg alle kansen
van de wereld om zich te profile
ren in de twee solopassages waar
in met dubbelgrepen, pizzicati en
glissandi de mogelijkheden van
het instrument werden geëtaleerd.
De begeleiding is moeilijk, er zijn
stevige dissonanten te horen en
soms doet de muziek aan Stravins
ky denken. De blazers zetten een
prestatie neer.
MUZIEK
Najaarsconcert HZO
Werken van Jacques Ibert, Jacob
Ter Veldhuis en Gustav Mahler.
Door Het Zeeuws Orkest o.l.v. Ma
rien van Staalen.
M.m.v. Lenneke van Staalen (India
se viool) en Heiko Dijker (tabla).
Gehoord vrijdag 13 november in
de Zeeuwse Concertzaal Middel
burg.
Nog te horen op donderdag
19 november in Terneuzen en
op vrijdag 20 november in Goes.
Raga van Ter Veldhuis vormt mu
zikaal een brug tussen Oost en
West. De sfeer werd meteen veran
kerd door de stijlvolle kleding van
de solisten en dirigent. De lange,
vooral lage liggende tonen van de
strijkers zorgden voor een muzika
le humuslaag waaruit een klagen
de melodie van de viool groeide.
De steeds stromende ge
luidsgolven kwamen rust
gevend over. De inbreng
van de tabla, die met de handpal
men en vingers wordt bespeeld,
zorgde voor extra ritme en dimen
sie. De spanning werd telkens op
gevoerd en vloeide weer uit in ty
pische Oosterse melodielijnen. Ver
rassend was dat het werk niet ein
digde met een climax van klank,
maar uitstierf met een korte in
breng van de viool.
De eerste symfonie van Mahler
kreeg de bijnaam Titan, naar de ro
man van Richter waarin het leven
van een held wordt beschreven.
Een man met innerlijke kracht en
zuivere dromen.
In het werk zijn lange citaten uit
'Lieder eines fahrenden Gesellen'
te horen.
Ik heb dit werk drie maal gehoord
door HZO (de eerste nog onder
Stotijn). Déze uitvoering blonk
uit.
Er was aandacht voor alle details.
Er werd met zwier gemusiceerd en
alle effecten, strakke passages, tem
powisselingen, venijnige solo's en
klankexplosies kwamen goed uit.
Een overtuigende geïnspireerde
vertolking.
Het is aan te bevelen dat het
Zeeuws Orkest regelmatig werkt
met gastdirigenten van het niveau
van Jussi Jaatinen en Marien van
Staalen. Musici die door een ande
re visie zorgen voor meer dyna
miek in de vertolkingen.
BART BEVEELT AAN
Elke week beveelt Bart Gabriëlse een
nieuwe cd aan. Deze week het eerste
album van Them Crooked Vultures.
EN VERDER
Video's en verslagen van de derde
editie van bandcoachingsproject Pop-
aanzee op www.pzc.nl/popaanzee.
STUUR UW TIPS NAAR redactie@pzc.nl
Alle uitgaanstips op een rij op
www.pzc.nl
VLISSINGEN - De finale van de Na
tional Comedy Slam 2010 wordt in
de Piek in Vlissingen gehouden.
De winnaars van verschillende re
gio's strijden hier op 12 juni in de
landelijke Grand Finale van hét
stand up comedy concours van de
lage landen. Deze Comedy Slam
bestaat uit drie regionale voorron
des en regionale finales. De in
schrijving voor de National Come
dy Slam 2010 is geopend en loopt
tot en met vrijdag 11 december.
door Willem Nijssen
Toen na eeuwen van (christelijke) af
keuring het toneel nota bene in de
middeleeuwse kerken opnieuw
ontstond, bleek vooral de komedie
een doorslaand succes. Het oude Griekse
ideaal (de louterende vereenzelviging met
het lijdende hoofdpersonage) zou pas in de
Renaissance weer opleven. In de komedie is
totaal geen sprake van identificatie, zelfs al
lijden de personages.
Wreed eigenlijk. In Interest van Rob de
Graaf gaan de dromen van vier van de vijf
personages aan diggelen, en het enige dat
wij doen is er luidkeels om schateren.
Persoonlijk ben ik absoluut allergisch voor
mensen (en vooral voor vrouwen) die in de
rol van slachtoffer kruipen.
De types, die half of heel huilerig verklaren
dat je geen rekening houdt met hun dit of
dat... vreselijk!
De types, die onder of boven hun afgeme
ten uitspraken een hele lading aan onuitge
sproken verwijten meegeven... ergerlijk!
De types, die in heel hun leven nog nooit
en door jouw schuld ook nü weer niet heb
ben kunnen doen wat ze altijd al hadden
willen doen... afgrijselijk!
En als uitgerekend zó'n type dan in een ko
medie de hoofdrol grijpt, beginnen oogjes
te glimmen, mondhoeken omhoog te krul
len, en tenslotte buiken te schudden. Dat is
toch frappant. En ook héél bevrijdend, dat
kan ik u verzekeren.
Natuurlijk, het is zwart-wit, het is er (vér)
over, ook al is het op een of andere manier
nog altijd héél raak. De situatie is ook al ge
loofwaardig. Een vrouw vindt een nieuwe
vriend in haar leven, vertrouwt hem al haar
geld toe voor een - misschien wel louche -
internetwinkel, krijgt bezoek van haar doch
ter die (te laaaat en té vriendelijk ineens)
graag hulp wil bij de koop van haar eerste
(droom)huis. Ook de zoon hoort bij het als
'gezellig' bedachte familieweekend in een
(Vlaamse) Toneelhuis onder regie van Guy
Cassiers, met onder anderen losse De Pauw.
Niet alleen het sterk gespeelde 'ontroerende
verhaal van een onmogelijke liefde, over
twee mensen die evenveel van elkaar hou
den als ze elkaar haten'. Maar vooral ook
een visueel spektakel door het multimediale
decor. Een must voor de toneelliefhebber.
In België zijn alle voorstellingen uitver
kocht, maar het gezelschap komt in een flits
ook een paar dagen naar Nederland en daar
zijn nog kaarten verkrijgbaar: onder andere
in Rotterdam (Stadsschouwburg, 28/11),
Den Haag (Koninklijke Schouwburg, 30/11)
en Eindhoven (Parktheater, 12/12)
Deze week
wijkt qua gemiddelden niet af van andere
weken: gemiddeld drie voorstellingen per
week in de driehoek Brugge-Gent-(Mid-
den)Zeeland.
Zelfs inclusief Gent nog niet half het klop
pende hart van het (Zuid-)Nederlands thea
ter, maar toch genoeg voor een mens als ik.
Ik schrijf niet over al die voorstellingen -
soms is het ook wel eens héérlijk om ergens
NIET over te schrijven.
Op donderdag 19 november is er een
try-out van de 'Oudejaarsavondconference'
van Sjaak Bral (Theater De Wegwijzer,
Nieuw- en St. Joosland), op vrijdag 20 no
vember lijkt me (in 't Beest, Goes) Markan
te Meiden een aanrader, een drieluik op de
grens van kleinkunst, cabaret en mu
ziektheater door Marlies Somers, Marij van
den Boom en Paulien Adriana.
Op dezelfde avond (en ik kies daarvoor) in
De Werf in Brugge een optreden van het ge
zelschap 't Barre Land met het toneelstuk
De laatste dagen der mensheid van Karl
Kraus. Deze productie is geselecteerd voor
het Theaterfestival 2009 en volgens De Groe
ne Amsterdammer 'een wonder van toneel
spelen'.
Zwitserse alpenvilla, maar is nog altijd de
zelfde treiterig-scherpe en nietsvergevende
waarnemer van andermans fouten. En dan
komt (mijn god!) plots ook de lesbische
vriend[n nog mee...
Alle personages zijn hun eigen kari
katuur, en daarom levert het her
kenbare niet de ergernis op die
het in het echte leven wél zou op
leveren. In plaats daarvan veel pret, mede
dankzij de scherpe dialogen, waarin men el
kaar niet spaart. Soms per ongeluk, meestal
met opzet. De net niet comfortabele zitban
ken met nét te veel kussentjes, de tafel uit
dat ene robuuste stuk eikenstam, het gebrei
de vèst, de geblokte kousen, de te zware
bril, de net iets te confectieachtige boe
tiek-broekrok.
Het is door Keesen8cCo allemaal geweldig
goed getroffen. In zijn echtheid én tegelijker
tijd in zijn doorzichtigheid.
We kennen het, maar dit gaat zeker weten
niet over óns. Wij lachen. En zijn het de vol
gende djg allemaal weer vergeten?
Ook gezien deze week (en veel 'tragischer'):
Onder de vulkaan, een toneelbewerking van
de roman van Malcolm Lowry, door het
foto GPD/Ben van Duin
Scène uit het toneelstuk Interest door Keesen Co.
