Pelgrims Cor en Evelien zijn
Over een maand raast hier het verkeer over
Drie jaar cel
geëist tegen
afperser
Zet uw foto in het album
www.pzc.nl/foto
dinsdag 10 november 2009
T X I #1
w
door Emile Calon
MIDDELBURG - Heel doordacht,
heel lafhartig. Die woorden ge
bruikte officier van justitie W.
Smeenk gisteren om de daden van
een twintigjarige Vlissinger te ty
peren.
Deze jongeman maakte volgens
haar op een vreselijke manier mis
bruik van de hulpvaardigheid van
anderen. Tot driemaal toe deed hij
alsof hij een verkeersongeval had
gehad en vroeg automobilisten
hem naar het ziekenhuis te breng
en. Onderweg haalde hij vervol
gens een fors keukenmes tevoor
schijn en dwong zijn hulpverle
ners geld te pinnen.
In twee gevallen slaagde hij in zijn
opzet en kreeg hij 1260 en 1100 eu
ro in handen. Eenmaal mislukte
zijn actie omdat de vrouw van zijn
slachtoffer uit de auto stapte en
luidkeels alarm sloeg waarna haar
man ook kon ontsnappen.
De jongeman pakte van zijn eerste
slachtoffer ook het rijbewijs af om
op die manier hem te kunnen tra
ceren en eventueel zijn gezin te
kunnen bedreigen. Het slachtoffer
verklaarde na afloop tegen de poli
tie dat hij tijdens de autorit geen
tijd had zijn belager goed in zich
op te nemen. „Hij was alleen maar
bezig met overleven", aldus
Smeenk.
De overvallen vonden op 9, 16 en
17 juni plaats in Vlissingen.
Smeenk wees de Middelburgse
rechtbank er nog op dat die over
vallen voor heel veel onrust zorg
den op Walcheren. De overvaller
heeft er volgens haar voor gezorgd
dat mensen zich nu bedenken
voor ze anderen hulp aanbieden.
Ze eiste tegen de man een celstraf
van 36 maanden waarvan tien
voorwaardelijk.
Raadsvrouw V. Serrarens stelde
dat de jongeman het geld niet zelf
hield, maar afstond aan een ken
nis, een jonge moeder die het fi
nancieel zeer moeilijk had en nau
welijks rond kon komen. Ze vroeg
de rechtbank de man een korte cel
straf te geven en een lange voor
waardelijke straf, omdat hij nu be
reid is om zijn leven te verande
ren.
De rechtbank doet op 23 novem
ber uitspraak.
MEEST CELEZEN
1Veerse Dam krijgt grote oppepper
2. Vlissingen koopt Zeevaartschool
3. Observatorium dicht bij huis
AQUADUCT
Kijk voor een video over de bouw
van het aquaduct van de N57 in Mid
delburg op www.pzc.nl/walcheren.
STUUR UW TIPS NAAR redactie@pzc.nl
NIEUW- EN SINT JOOSLAND - Bij
Nieuw- en Sint joosland wordt
hard gewerkt aan het nieuwe via
duct .van de A58 over de nieuwe
N57.
Het oude viaduct heeft al een
nieuw dek en nu wordt het dek
van het tweede, nieuwe viaduct ge
maakt.
Nog een maand en dan rijdt het
verkeer over de nieuwe viaducten.
In het weekeinde dat begint op
vrijdag 11 december worden de via
ducten op de A58 aangesloten. Dat
betekent dat de weggebruikers niet
meer de 'slinger' bij Nieuw- en
Sint joosland hoeven te nemen. Er
kan dan weer gewoon rechtdoor
worden gereden. De bypass wordt
dan afgesloten.
foto Ruben Oreel
Cor Kuyvenhoven en Evelien
Apeldoorn waren logischerwijs blij
hun eindbestemming te hebben be
reikt, maar hadden tegelijkertijd
een raar gevoel. „De weg was ons
thuis. Als je niet meer onderweg
bent, voel je je opeens ontheemd",
zegt Cor.
Het leven als wandelaar vraagt soms
om inventieve oplossingen, zoals dit
alternatieve wasrek om sokken te la
ten drogen. Evelien: „De vrijheid, de
ruimte en de rust... dat is zó intens
genieten. Je hebt tijdens de tocht al
le tijd om alles rustig in je op te ne
men."
Cor en Evelien benutten alle pauzes om hun voeten zoveel mogelijk rust te
geven. In Frankrijk neigde Cor even naar opgeven, maar uiteindelijk slaagde
hij erin een blaar onder een dikke eeltlaag op zijn vbet door te prikken.
Cor Kuyvenhoven en Eve
lien Apeldoorn wandelden
in 82 dagen van huis naar
Rome. De pelgrims zijn
weer thuis in Driewegen.
Als twee andere mensen.
door Raymond de Frel
Het deed pijn, heel
veel pijn. Maar na
vijf weken wandelen
met een ontstoken
voet vond Cor Kuy
venhoven (60) het welletjes.
Een blaar onder een dikke eeltlaag
maakte zijn pelgrimstocht over de
eeuwenoude route Via Francigena
naar Rome meer en meer tot een
lijdensweg. „Doktoren zeiden dat
ik er niets aan moest doen, maar
ik wilde per se verder. Dus heb ik
net zo lang geprikt tot ik door het
eelt bij de blaar kwam. Daarna
ging het. met de dag beter", vertelt
Cor.
Het was een van de momenten tij
dens detweeduizend kilometer
lange tocht, waarop Cor zichzelf te
genkwam. „Ik had er heel veel
moeite mee om te erkennen dat
het niet meer ging. Maar bij elke
stap voelde het alsof er met scheer
mesjes in mijn hiel werd geprikt.
En toch zet je dan door. Het gekke
is dat ik mij die pijn nu al niet
meer kan voorstellen."
Cor en Evelien gingen vooral op
stap om een aantal dingen op een
rijtje te zetten. Wat wilden ze bij
voorbeeld doen na hun carrières
in het onderwijs? Evelien: „Onze
hoofden zaten vol met vragen over
de thuissituatie, maar gaandeweg
zijn die ons ontstegen. We hebben
onderweg geleerd om met de dag
te leven. Morgen is morgen en van
daag is vandaag. Als je zo rede
neert, kom je echt tot rust. Dat
komt ook omdat het landschap al
wandelend heel langzaam aan je
voorbijtrekt. Ie hebt de tijd om al
les goed in je op te nemen. Om te
genieten van twee vlinders of een
prachtige zonsondergang. Ik pro
beer daar thuis wat van vast te
houden, maar dat is niet eenvou
dig. Voor je het in de gaten hebt,
maak je weer deel uit van een
haastcultuur. Hier doe ik toch
weer snel drie dingen tegelijk."
Van het beoogde doel van de trip
is dus niet veel terechtgekomen.
„En dat vinden we nog fijn ook",
zegt Cor. „Thuis was thuis, we heb
ben geen moment aan Driewegen
gedacht. Je leert tijdens de tocht
veel over jezelf, je wordt keer op
keer met je karakter geconfron
teerd. Een voorbeeld. Je loopt in
Frankrijk in de hitte 35 kilometer
over asfalt. In Italië wandel je tien
kilometer over een kaarsrecht
grindpad. Dat maakte voor ons
geen verschil: het was allebei gru
welijk saai. Dat is te vertalen naar
ons dagelijks leven. Wij zijn voor
afwisseling. Wij zijn mensen die
van het bochtenwerk houden."
Eenmaal op het Sint Pieters
plein in Rome aangekomen,
bekroop Cor en Evelien een
raar gevoel. Cor: „Wij hadden hele
maal geen zin om de toerist uit te
hangen, om musea en gebouwen
te bezoeken. Eigenlijk waren we
blij dat we na een paar dagen weg
konden uit Rome. Weet je, de weg
was ons thuis. Daar zaten we te
gen een boom te picknicken, daar
plasten we achter een struik. En
dan kom je aan in een stad en
plots wordt dat ritme verstoord. Je
bent niet meer alleen op de we
reld, je voelt je ontheemd."
Nee, het vliegtuig naar Nederland
kon voor het Bevelandse duo niet
snel genoeg vertrekken. Ook al
voelde de terugreis heel erg
vreemd. „Over de heenreis doe je
82 dagen, maar je bent binnen
twee uur terug in Nederland. En
dan kijk je vanuit het vliegtuig zo
op de Grote Sint Bernardpas en
zie je weer al die plekken waar je
het zo zwaar hebt gehad. Heel
gek", vertelt Evelien.
De pelgrimstocht smaakt naar
meer. De volgende bestemming is
nog niet bepaald, maar zeker is dat
Cor en Evelien nog eens de rugzak
zullen pakken voor een wandel
tocht van drie a vier weken door
Europa. Maar eerst wil Cor de erva
ringen van de tocht naar Rome
vastleggen in boekvorm. „In janua
ri pak ik mijn werk weer op (Cor
is voorzitter van Archipel Scholen
Walcheren, red.), voor die tijd wil
ik de ruwe versie af hebben. Er
zijn niet veel Nederlanders die de
tocht naar Rome hebben gemaakt,
dus lijkt het mij aardig om een
boekje met ervaringen en tips te
maken."
Verslagen van de voettocht naar Ro
me zijn te vinden op www.pelgrims-
tocht-naar-rome.reismee.nl
