5 spectrum
Berk op de kansel
RUDEN RIEMENS FOTOGRAFIE
windstil
Marjan
Berk
Zaterdag 7 november 2009
ontzettend grote kerk. Het hele dorp deed mee.
Thema van de nacht was het circus, hetgeen er
toe leidde dat er mensen in wilde-dierenpakken
rondkuierden, er een suikerspinnen- en een pof
fertjestent waren, er in het plaatselijk restaurant
heerlijk eten werd geserveerd en in die grote
kerk allerlei activiteit plaatsvonden, waaronder
een optreden van een knalharde maar uitsteken
de rockband. 'Uncle Frankie' is de naam en vol
gens mij zullen ze spoedig doorbreken!
Nu is het al jaren heel gewoon om heftige pop
en andere muziek in kerken ten gehore te bren
gen. Ik geloof dat pianist Louis van Dijk als een
van de eerste musici jazzmuziek ten gehore
bracht in de Amsterdamse Kolenkitkerk in
Osdorp, waar zijn vader koster was. De ontstelte
nis die dit optreden teweeg bracht is allang ver
stomd, maar de muziek in de kerk niet, zoals
ook hier in De Rijp.
Vervolgens trad er een acrobatische gymnastiek
club met heel kleine en heel grote meisjes op,
'AcrogynT genaamd. En dat was toch wel even
wennen, die buitelende en op één wiel fietsende
kinderen in de gewijde ruimte te zien ronddol
len.
Een voormalige circus-spreekstalmeester hield
een redevoering en toen mocht ik. Óp de preek
stoel. Die was eng en hoog, en slechts via een
wankel trappetje te bereiken. Mijn vrienden, die
ik ter ondersteuning had meegenomen, moes
ten erg lachen toen ze mijn hoofd plotseling bo
ven de menigte op de kansel zagen opduiken,
een plek waar ik mij slechts eenmaal eerder had
bevonden, in een cultureel moment in een enor
me kerk in Deventer. Ik moest even nadenken
of in de door mij te behandelen fragmenten uit
eigen werk geen profane en blasfemische tek
sten zaten, die daar op de preekstoel een beetje
raar zouden klinken... het kon er nét mee door!
Achteraf ook geen klachten gehoord.
Maar zo'n prachtig en ook goed gerestaureerd
Noord-Hollands dorp bij veel kaarslicht, met wil
de mensen-dieren in de straten, een blaaskapel
op afstand zijn weemoedige klanken blazend, al
die saamhorigheid zonder agressie of andere na
righeid, kortom een toonbeeld van dorpse saam
horigheid... dat geeft een gelukkig gevoel.
Dominee Menzo die als presentator opereerde,
mag trots zijn op zijn kerk, die op alle fronten
opereert!
Twee kerken van binnen gezien zonder
dat er sprake was van een eredienst
voor de Heer. Het lot van de kerken ligt
op dit ogenblik nogal eens in handen
van culturele verenigingen, die door hun activi
teiten in de Godshuizen te plannen,een goed on
derhouden en niet leegstaande kerk weten te be
houden.
Zo was ik voor een bijeenkomst van de biblio
theek in Wognum, jazeker, hét Wognum van
het Scheringa-debacle. „Maar daar hebben wij
niets mee te maken!", riep de bibliothecaresse,
„wij zijn de bibliotheek!"
Om precies te zijn: de kerk stond in Spanbroek
en zoals dat tegenwoordig gaat, hoort die kerk
weer onder Wognum, laten we zeggen de regio
nale centrale. Het was een prachtige kerk, oor
spronkelijk stammend uit de twaalfde eeuw,
met een schitterend wapenschild van de Heer
van Spanbroek.
De dag daarop werd een museumnacht gevierd
in De Rijp, ook een Noord-Hollands dorp, om de
hoek bij Wognum gelegen. Hier was het centra
le punt van deze tot een dorpsfeest Uitgegroeide
museumnacht óók de kerk, maar dit was een
