'Het Abdijplein was mijn speelplek'
1940
muim
Middelburg
zee a d 25
Kadastrale kaart 1940 tot
in detail te zien op site
Zorgverzekeraar
Alle aandacht
zaterdag 7 november 2009
dij, de Burg en de Markt in het ka
der van het project Het Vergeten
Bombardement 'herbouwt' - de
Lange Jan en omgeving op de ka
dastrale kaart heeft geplaatst. De
PZC zoekt 'bouwers' die De Jongs
werk aanvullen met een zo groot
mogelijk deel van het vooroorlog
se Middelburg via het gratis com
puterprogramma Sketchup. Ook
foto's uit de vooroorlogse jaren blij
ven welkom.
Reacties kunt u sturen naar:
Redactie PZC, Postbus 91, 4330 AB,
Middelburg.
email: middelburgl 940@pzc.nl
Nellie Laroes in haar zwarte jurkje met twee klasgenootjes en een stagiaire
van de Kweekschool in de Sint Sebastiaanstraat bij de Rijksleerschool.
aanstraat. Eerst naar de fröbelklas,
zoals de kleuterklas toen werd ge
noemd, van juffrouw Caro. Daar
na naar de eerste klas van juf
frouw De Liefde. „Die deed haar
naam echt eer aan. Dat was zo'n
lieve vrouw. Ik heb fijne herinne
ringen aan die school, 's Morgens
in het vrije kwartier mochten we
buitenspelen. De speelplaats was
in tweeën gedeeld. Op de ene
helft mochten de jongens spelen
en de andere helft was voor de
meisjes. Soms na schooltijd gingen
we naar Kaatje Verniel in de Bed-
dewijkstraat. Daar kon je voor een
cent heerlijke dingen kiezen, zoals
schuine drop of een zuurpeer.
Mijn moeder had het niet zo op
die snoepjes. Ze was altijd bang
dat je in een zuurpeer zou stik
ken."
Als meisje zat Nellie Laroes op
gymnastiek, bij turnvereniging
Achilles op de Herengracht. „Mijn
ouders vonden het belangrijk dat
we aan sport deden."
Leren zwemmen hoorde ook bij
de opvoeding. Zwemles werd in
die tijd in het kanaal gegeven. „Je
had de groene en de gele zwem
school. Mijn broer kreeg zwemles
bij de gele. Dat was wat deftiger.
Maar ik wilde bij de groene
school, want daar gingen ook al
mijn vriendinnen naartoe. We kre
gen dan les in een ondiep gedeelte
bij de Punt, waar nu de roeivereni
ging is. De gele zwemschool was
aan de overkant, daar waar nu de
drijvende winkel bij de Maisbaai
ligt." Een echt zwemexamen met
diploma's bestond in die dagen
niet. „Twee keer heen en weer
zwemmen, een achtje maken en
een stukje op je rug. Dat was alles.
En als je het goed deed, mocht je
in het diepe."
Sinds deze week is de ka
dastrale kaart van Middel
burg uit 1940 tot in detail te
bekijken onder de knop 'uitleg' op
de site www.pzc.nl/middelburg1g40.
Om het overzichtelijk te houden,
is de kaart in een aantal afzonder
lijk aanklikbare delen verdeeld.
Voor wie mee wil bouwen aan het
Middelburg van voor het bombar
dement, is deze kaart een belang
rijk hulpmiddel. Op de kaart zijn
de omtrekken van de panden te
zien en die dienen als basis voor
de 'modellen'. Op het plaatje is te
zien hoe Lukas de Jong - die de Ab-
Op 17 mei 1940 werd een
groot deel van Middelburg
door oorlogsgeweld ver
woest. De serie Middelburg
1940 en de website
www.pzc.nl/middelburg 1940
laten de vooroorlogse stad
herleven.
door Theo Ciele
Ze laat een klein kope
ren emmertje zien.
„Dat is van mijn groot
ouders geweest. Ze
woonden in de Pluim-
straat en in heel het huis was maar
één kraan. En die druppelde. Om
het water op te vangen, hing dit
emmertje aan die kraan."
Misschien dat die druppelende
kraan de vader van Nellie van
Kempen-Laroes (1930) ertoe
bracht loodgieter te worden. Zelf
woonde Nellie met vader Jo, moe
der Nellie en broer Ko aan de Ba
lans, bijna op de hoek met de Bo-
gardstraat. „Naast ons woonde vee
koopman Blokpoel en links was
het schildersbedrijf van Heyboer."
Nellie heeft 'een onbezorgde
jeugd' gehad in het Middelburg
van de jaren dertig.
„Mijn speelplek was het Abdij
plein. Daar kon je heerlijk spelen.
Vooral als het knikkertijd was. Als
het 's winters gesneeuwd had, kon
je heerlijk met de slee van de Ba
lans glijden. Dat kon, want er was
weinig verkeer."
En omdat het niet druk was op
straat, lieten haar vader en moeder
haar al snel alleen om boodschap
pen gaan. Of ze ging naar haar an
dere opoe, een weduwe, die nog
in dracht ging. „Zij woonde op de
Walensingel. Het huisje stond te
genover de joodse begraafplaats. Ik
ging dan via het Sint Jorisstraatje,
dat tegenwoordig Sint Antheunis-
straat heet, over het Sint Jorisbrug-
getje naar de Herengracht en via
de Seisstraat kwam ik op de Wa
lensingel."
„We woonden vlakbij de Boter
markt. Iedere donderdag kwam er
een boertje met paard en wagen.
Hij stalde zijn wagentje voor de
werkplaats van mijn vader om zijn
spullen voor de Botermarkt uit te
laden en bracht het paardje naar
een stal aan Achter het Hofplein.
Ik mocht dan dikwijls mee."
„En iedere week kwam er een boe
rinnetje bij ons aan de deur met
een handkar vol fruit. Marie Pol
derman, een heel vriendelijke
vrouw. Soms hoorden we ook 'gor-
not, gornot' en kwam een Arne-
muidse vrouw met een juk en
twee manden aan de deur om gar
nalen te verkopen."
Op haar vijfde ging ze naar de
Rijksleerschool aan de Sint Sebasti-
Links de Lange Jan met de huizen die op de kadastrale kaart zijn geplaatst.
illustratie Lukas de Jong
