buitenland 7
Kruisverbod zet Italië op stelten
BenZeker
De v spaarrente
van Nederland?
Karzai reikt Abdullah
en Taliban de hand
Straten in Oost-Berlijn
waren vooral heel leeg
Koninklijk bezoek
ili_
woensdag 4 november 2009
JOHANNESBURG - Gekleed in het traditionele kostuum
van de Ndebele-stam poseert Lucas Mabena bij de ope
ning van het Instituut van Afrikaanse Koningshuizen
aan de universiteit van Johannesburg in Zuid-Afrika.
Vierentwintig koningen, koninginnen, chiefs en stam
hoofden zetten de opening kracht bij. Ze vinden dat ze
een rol kunnen spelen in de democratie en de ontwikke
ling van het continent. Het is de bedoeling dat het insti
tuut een combinatie van denktank en lobbygroep
wordt. foto Theimba Hadebe/AP
ROME - Het Europees Hof van de
Rechten van de Mens stelt een Ita
liaans-Finse moeder in het gelijk
en vindt dat het kruisbeeld niet
meer thuishoort in het schoollo
kaal. In Italië is het huis te klein.
Het Vaticaan wil eerst het vonnis
lezen, maar het toont zich 'stom
verbaasd' en slijpt de messen. De
eerste reactie op het 'kruisverbod'
is van het huisorgaan, de Osserva-
tore Romano, dat met enige ironie
stelt: „Dat van alle symbolen die
de jeugd waarneemt, nu net dat
moet worden getroffen dat het
meest een grote Europese traditie
vertegenwoordigt."
De regering-Berlusconi kondigde
meteen aan in beroep té gaan. Mi
nister van Buitenlandse Zaken
Franco Frattini, voormalig
EU-commissaris, sprak zelfs van
'een nekslag voor Europa'.
Volgens het Hof 'is de aanwezig
heid van een kruis een schending
van de vrijheid die de ouders heb
ben om hun kinderen op te voe
den zoals ze zelf willen en ook
van de vrijheid van godsdienst zo
als de leerlingen die hebben'.
BenZeke. r vergelijkt en helpt u op weg!
KABUL - President Hamid Karzai
van Afghanistan heeft gisteren zijn
politieke rivalen de hand gereikt
door hen uit te nodigen deel te ne
men in een regering van nationale
eenheid. Karzai werd maandag uit
geroepen tot winnaar van de presi
dentsverkiezingen, nadat zijn be
langrijkste tegenstander, Abdullah
Abdullah, zich had teruggetrok
ken. In een toespraak zei Karzai
dat hij vertegenwoordigers van alle
politieke stromingen en uit alle ge
bieden in Afghanistan in zijn rege
ring wil opnemen, ook Taliban die
bereid zijn tot samenwerking met
politieke tegenstanders. „Wij wil
len dat onze Talibanbroeders en al
le anderen terugkeren en zich bij
ons aansluiten", aldus de presi
dent. Abdullah werd in de toe
spraak niet bij name genoemd,
maar volgens bronnen dicht bij de
president wordt achter de scher
men al dagenlang onderhandeld
over ministersposten voor het
kamp van Abdullah. Ook de Vere
nigde Staten hebben Karzai onder
druk gezet aan Abdullah en diens
hervormingsagenda tegemoet te
komen. Karzai zei te zullen vech
ten tegen de corruptie die het ge
zag van zijn regering heeft onder
mijnd. Eerdere beloftes de corrup
tie te bestrijden bleven echter vrij
wel zonder gevolg.
Op 9 november is het twintig jaar ge
leden dat in Duitsland de Muur viel
De hele wereld veranderde. Deze
krant besteedt komende week elke
dag aandacht aan die historische no
vember van 1989, aan de hand van
persoonlijke herinneringen van ver
slaggever en ooggetuige Twan van
den Brand.
door Twan van den Brand
Gedurende de trek naar
de Westmark heb ik
het feest verlaten en
ben naar het oosten ge
gaan. Een eenzame gang. Wie wil
de er in deze dagen nou naar
Oóst-Berlijn? Daar waren de stra
ten vooral heel leeg.
Op Untër den Linden, bij de kolos
sale ambassade van toen nog de
Sovjet-Unie, honderd meter lang,
stonden als altijd bewakers. Ver
steende, zwijgzame bewakers. Een
zame lui.
Binnen schonk dr. Michail A. Log-
winow een kop thee in. Moskou,
vertelde deze diplomaat, zou zich
terughoudend opstellen. Onder
Gorbatsjov had de Brezjnev-doctri-
ne, die zo genadeloos was voor el
ke solerende socialistische broeder-
staat, afgedaan. Berlijn '89 zou
geen Praag '68 worden. De Sov
jet-troepen hadden opdracht gekre
gen in hun kazernes te blijven. Ie
der land kreeg permissie om op
zijn manier de toekomst tegemoet
te treden. „Noemt u het maar de
Sinatra-doctrine, I did it my way."
Zo gebeurde het. Polen, Hongarije,
de DDR, Tsjechië en Bulgarije,
vreemde eend Roemenië, ieder
ging zijns weegs. Zo vielen Oost
blok en Warschaupact uiteen. Zo
sijpelde een ideologie weg, zou
Gorbatsjov de regie, zijn macht en
zijn wereld verliezen. En zo zou
Michail Logwinow zich voegen.
Hij is inmiddels gezant van de
deelstaat Beieren in Moskou.
De 365.000 Sovjet-militairen ble
ven inderdaad onzichtbaar. Maar
er waren uniformen genoeg op
straat. Van Volkspolizei, Grenzpoli-
zei, zelfs de Stasi, hoewel geünifor
meerde krachten van deze gehate
inlichtingendienst ineens de bur
gerkleren prefereerden.
Ook in burger: de Kampfgruppen,
arbeidersmilities. Bij de DDR-ra-
dio maakte vijf procent van het
personeel daarvan deel uit, vertel
de journalist Werner Zimmer tij
dens een toevallige ontmoeting.
„Ik ook." Hij beloofde uitleg.
De collega bleek een bovenetage te
bewonen in Prenzlauer Berg, toen
toch vooral een wijk van de contra
bande, van kunstenaars en schrij
vers. In het Berlijn van nu is het
juist een plek voor wie er beslist
bij wil horen.
In ruil voor drie extra vakantieda
gen en, later, een maandelijkse toe
lage van honderd mark op het pen
sioen was Zimmer tot Kampfgrup-
penzug Gerhardt Eisler toegetre
den. Ben je voor de vrede, hadden
ze hem vijftien jaar eerder ge
vraagd. 'Tuurlijk.' Welkom dan.
Zimmer moest beloven om radio,
partij en vaderland te verdedigen
tegen imperialisten en ander schor
remorrie.
Hij vertelde met pijn op het ge
zicht. „Eind september zijn we de
hei op geweest. Om te oefenen
hoe we met onze knuppels een
mensenmassa konden versprei
den." Bij diverse vreedzame beto
gingen in Leipzig en Berlijn had
den collega's de lessen al in prak
tijk gebracht. Zimmer was niet op
geroepen. Hij zou beslist hebben
geweigerd; zijn ogen waren open
gegaan. Maar vijf of tien jaar gele
den, had hij er toen zonodig wel
op los geknuppeld?
„Ja", zei Werner zacht, „toen wel."
