zeeland 123 'Ik voel me echt deel van het korps' brieven POLITIE Adrie Leijs is een van de laatste vrijwillige agenten in Zeeland Bouwplannen Tekorten Coffeeshop maandag 26 oktober 2009 Politievrijwilligers in Zee land sterven langzaam uit. Waren er vijftien jaar terug nog zo'n vijftig vrijwilligers actief, nu heeft politie Zee land er een kleine twintig. De oudste, Adrie Leijs, moet binnenkort stoppen omdat hij 65 wordt. „Als ze me bel len, laat ik alles vallen waar mee ik bezig ben." door Dewi Cigengack Terwijl landelijk steeds minder mensen zich aanmelden voor de vrij willige politie omdat de opleiding te lang duurt, voert de politie Zeeland een uitsterfbeleid voor politievrij willigers. Sinds 1994 is er geen nieuwe aanwas. „De opleiding kost veel tijd en geld, en dat is moeilijk voor een klein korps als dat van ons", zegt Leen Schouls, coördinator van de vrijwillige poli tie Zeeland. „Er zijn nauwelijks ge noeg mentoren om de beroeps krachten te begeleiden, dus voor vrijwilligers is nóg minder capaci teit." Het slinkende aantal vrijwilligers vormt volgens Schouls een ernsti ge aanval op de personeelsplan ning. Hij heeft het onderwerp in tern al vaak aangekaart. „We krij gen steeds meer grote evenemen ten. Denk aan concerten op de Brouwersdam, wielerrondes of ko ninklijke bezoeken. Vrijwilligers zijn daar heel goed in. Het zijn doeners. Je weet dat ze doen wat ze móeten doen." Maar ook bij reguliere taken zijn vrijwilligers van grote meerwaarde voor het korps, vindt Schouls. „Sinds arrestanten centraal wor den opgevangen in het Middel burgse Torentijd, kost het veel tijd voor bijvoorbeeld een agent uit Terneuzen om daar naartoe te gaan. Die kan in die tijd dus niet op meldingen rijden." Politievrij- williger Adri Leijs vult aan: „Wij helpen mee om de rest zo veel mo gelijk op straat te houden." De huidige Politiewet staat vrijwil ligers niet toe een vuurwapenoplei ding te volgen, terwijl veel korp sen dit wel zouden willen. Dan kunnen ze vrijwilligers op meer momenten inzetten, bijvoorbeeld 's nachts. In Zeeland kent de poli tie dit probleem niet: omdat de vrijwilligers nog vallen ond.er een oude regeling, dragen zij al vijftien jaar een vuurwapen, net als de be roepsagenten. „Wij zijn niet te on derscheiden van de beroeps", zegt Leijs. „Maar ik heb mijn wapen nooit hoeven gebruiken. Geluk kig." De gemiddelde leeftijd van de Zeeuwse politievrijwilligers is eind vijftig. Het zijn vooral praktisch in gestelde krachten; academici zitten er niet tussen. Ze voeren onder meer verkeerscontroles uit (alco hol-, gordel- en snelheidscontro les), en geven voorlichting over bij voorbeeld vuurwerk of drugsge bruik op scholen. Verder assiste ren ze bij grote evenementen. Soms worden ze landelijk ingezet, zoals bij Prinsjesdag. De tijd die vrijwilligers besteden aan de politie is variabel. De één werkt twintig uur per maand, de ander honderd. Leijs: „We doen al les, ik voel me echt deel van het korps. Maar je moet je plaats ken nen. Ik ga de boel niet regelen." Adrie Leijs (64) uit Terneu zen is gepensioneerd. De laatste 28 jaar was hij ope rator bij Dow in Terneuzen. „Ik heb vroeger nog gesolliciteerd bij de politie, maar ik was niet ge schikt. Uit de test bleek dat mijn scoop niet breed genoeg was, en dat ik moeite had met gezag." La chend: „Met dat laatste was ik het totaal niet eens." „Als ze me bellen, laat ik alles val len waar ik op dat moment mee bezig ben. Dan rij ik direct naar Torentijd. Soms bellen ze weer als ik nét een half uur thuis ben. Dan ga ik weer, ook al zijn mijn schoe nen nog warm." Tegenwoordig kent de opleiding tot politievrijwilliger strenge eisen. Dat was vroeger wel anders, zegt Leijs. „Je kwam, kreeg je uniform, en er werd verteld wat je wel en niet mocht. Alleen de rijkspolitie kreeg een echte opleiding en een examen. Wij, de gemeentepolitie, kregen hooguit een stencil met aanwijzingen." Vier keer per jaar hebben vrijwilli gers én beroeps een 'integrale be roepsvaardigheidstraining'. De lat daarvoor ligt voor vrijwilligers net zo hoog als voor beroeps. Leijs: „De theorie en de schietoefenin gen gaan wel, maar dat rollebollen met mekaar: ik ben er een week ka pot van." Wat dat betreft is het tijd om te stoppen, beseft Leijs. „Ik wil zelf geloofwaardig overkomen, en ik wil de politie ook niet belache lijk maken." Niet zo lang geleden kreeg hij de rang brigadier, omdat hij meer dan veertig jaar 'in dienst' is bij de politie. Toch, vindt Leijs, „voor het geld, de eer of het machtsgevoel hoefje het niet te doen". Waarom hij er ooit mee is begonnen, of waarom hij gebléven is, daar kan hij geen antwoord op geven. Zijn bezieling valt alleen uit te leggen aan de hand van een voorbeeld. „Op een dag was ik stoeptegels aan het leggen in de tuin. Toen bel den ze: kan je komen? Dus ik zeg dat ik wel wil komen, maar dat het cement dan zou opdrogen. Het ging om een klus waar geen haast bij was, dus ik mocht het stoepje eerst afmaken. Dat deed ik. Maar je kunt nu nóg zien waar ik was ge bleven toen ze belden. Ik was er met m'n hoofd niet meer bij." Brieven (max. 150 woorden) richten aan: Lezersredacteur PZC Postbus 91 4330 AB Middelburg 0118-434005 lezersredacteurdipzc.nl Goes is bijzonder ambitieus met nieuwe bouwplannen. Naast groot schalige projecten zoals Mannee, Aria en Goese Schans, ziet de ge meente ieder spatje groen als po tentiële bouwlocatie. Nu is het stuk groen van de tijdelijke locatie van de Holtkampschool in het vi zier gekomen. De omwonenden te kenden terecht bezwaar aan en zouden meer gebaat zijn met uit breiding van het uitpuilende par keerterrein voor de Lidl. Een ander zeer slecht voorbeeld is het appartementencomplex aan de Laan der Verenigde Naties, dat daar werkelijk als een vlag op een modderschuit staatJe zal maar aan de Kennedylaan wonen, dan is privacy uit het woordenboek ge schrapt. Argumenten van omwo nenden worden achteloos terzijde geschoven om de miljoenen van het Icesave-debacle aan te vullen met bouwleges. Cor van der Bliek De Spinne 101, Goes De ene instantie na de andere be klaagt zich over financiële tekorten ten gevolge van de recessie. Er moet, als je de leiders in Den Haag moet geloven, fors worden bezui nigd. Ik zou zeggen: begin daar zelf maar eens mee! Kijk enkel naar het wagenpark waarmee de heren en dames rondtoeren, dit zouden toch zeker hybrides moeten zijn, maar dit terzijde. En dan de arme Oranjes - er stond in de krant dat ze volgend jaar niet op zeilvakantie zouden kunnen, want hun zeilbootje moet een beurtje hebben van een dikke drie ton. Wat vinden wij hiervan? Pri ma, op een enkeling na vinden wij blijkbaar alles goed! Gelukkig komt onze vorstin naar Zeeland volgend jaar, dit mag alles kosten! Ze kun nen in Den Haag mooie verhaal tjes vertellen, maar zolang ze onze belastingcentjes verkwanselen ge loof ik niets van die praatjes. Maar we blijven natuurlijk wel alles braaf slikken, en zij blijven zodoen de lachen. Johan Izeboud, Vroonstraat 6, Serooskerke Middelburg wil geen coffeeshop in de binnenstad, dus dan maar in het buitengebied. Aan de Klever- kerkseweg, langs een drukke fiets route van schoolgaande kinderen. •Overlast voor Middelburg - nee, niet in de binnenstad. Overlast voor de schoolgaande kinderen - denkend aan verkeer, personen buiten de coffeeshop en de geur van softdrugs. Ach, als het maar niet in het centrum van Middel burg zeifis. Inderdaad, als de gemeente dan toch per se een coffeeshop wil heb ben, laat ze die dan plaatsen in de binnenstad zelf Dan kan eenieder ervoor kiezen er binnen te lopen of er met een grote boog omheen te gaan en worden de schoolgaan de kinderen niet in de verleiding gebracht om te kijken wat zich daar binnen allemaal afspeelt. Plaats de coffeeshop naast de deur van de bedenkers van dit be lachelijke plan, de twee eenmans fracties van Middelburg: Trans parant en PPM-Kraan. Misschien komen ze dan tot andere gedach ten. Marcel Voerman Klaverakker 69, Arnemuiden Adrie Leijs: „Je kwam, kreeg je uniform, en er werd verteld wat je wel en niet mocht. Alleen de rijkspolitie kreeg een echte opleiding." foto Peter Nicolai

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2009 | | pagina 25