zeeland 121
'Jantje is held van Sluis'
Moeder riep 'Leve de koningin'
zeeland in de vorige eeuw
Dansen zoals in Bollywood-films
maandag 26 oktober 2009
Een sfeervolle bijlage met
aandacht voor wijnkeuze,
exclusieve menu's, etiquette,
terminologie etc.
Adverteren?
Verkoopteam Zeeland
T (0118) 43 40 70
teamzeeland@bndestem-pzc.nl
WeGeNeR NieuwsMedia
Aangezien er maar één Belfort is in Nederland,
is deze keer de raadkaart een foto van Sluis.
Het Belfort is vooral bekend door het beeldje
van Jantje van Sluis. Dit heeft na de oorlog lange tijd
aan de zijkant van het Belfort op de begane grond ge
staan tot na de restauratie van de toren", schrijft P.
Mielen uit Terneuzen. Sluis werd door veel inzenders
herkend. Ook Frederick Droge (17 jaar) heeft het over
Jantje van Sluis. 'Hij slaat ieder uur tegen de klok met
zijn hamertje'. „Hij is de held van Sluis sinds 1606; de
Spanjaarden zouden Sluis binnenvallen als de klok
sloeg, maar Jantje had te veel gedronken op de ker
mis en sloeg de klok niet. De Spanjaarden dachten
dat het plan verraden was en durfden niet aan te val
len." Toen Frederick een jaar of zeven was, mocht hij
met zijn broers de toren van het belfort/stadhuis be
klimmen, „en van bovenaf kon ik dan naar mijn oma
zwaaien op het balkon".
„Ik ken Sluis door de vele fietstochten in Zeeuws-
Vlaanderen", schrijft J. Kleinepier uit Biggekerke. Jan
Sturm schrijft dat hij in 1972 al op de brommer van
uit het Walcherse Westkapelle met zijn verkering
naar Sluis reed. „Later werd het een regelmatig terug
kerend uitje met de auto of motor."
De waardebonnen gaan naar: Frederick Droge, P. de
Pooter, Zuidzande en J. Kleinepier uit Biggekerke.
MIDDELBURG - In Middelburg is
Anima Ruissen een Bollywood-
dansschool begonnen: Niemboo-
da.
Bollywood is de populaire bena
ming voor de Indiase filmindus
trie. In deze films wordt veel ge
zongen en gedanst. Veel kijkers
dansen mee op de swingende
beats. Anima Ruissen gaf al diver
se Bollywood-dansoptredens in
Zeeland. Wie het Indiase dansen
ook wil leren, kan zaterdag 31 okto
ber meedoen aan een gratis intro
ductieworkshop. Die vindt van 10
tot 11 uur plaats in het ontmoe
tingscentrum Dauwendaele, Vrij
landstraat 65.
Het nieuwe thema in de rubriek de Raadkaart gaat over boerderijen en
schuren. Hans Lindenbergh heeft een aantal ansichtkaarten geselec
teerd. De vraag luidt nu: Waar staat deze boerderij? U kunt volstaan met
een kort antwoord, maar we zijn ook benieuwd naar anekdotes.
Stuur de oplossingen naar de redactie van de PZC, onder vermelding
van Raadkaart: postbus 91, 4330 AB Middelburg, fax; 0118-434019.
redactie@pzc.nl. onder de inzenders van de goede antwoorden worden
drie waardebonnen verdeeld.
door Claudia Sondervan
met het geweer in de aanslag. Mijn
vader riep: 'Regelrecht naar bin
nen!' Dik honderd Duitsers had
den zich ingegraven in een boom
gaard. De meesten wilden al lang
niet meer vechten. In de kerktoren
had zich een Duitse sluipschutter
verschanst. Die heeft wel slachtof
fers gemaakt voordat een Schot,
naar boven kon komen en hem
doodde."
Aan de andere kant van het dorp
woonde Arjans toekomstige vrouw,
de toen zesjarige Corrie Murre met
haar ouders in het stationshuis.
„De Schotten waren over het spoor
vanuit Hoedekenskerke gekomen.
Mijn vader wilde zien wat er ge
beurde, maar moeder was zo bang.
Mijn vader scheurde het verduiste
ringspapier voor het raam weg en
keek recht op een tank. We waren
omsingeld door soldaten met grana
ten. Een kolonel zag ons, de kinde
ren, en riep 'Ho stop! Dat zijn bur
gers!' Dat was onze redding, vertel
de die kolonel veertig jaar later."
Twee dagen na de landing werd de
dorpsbevolking geëvacueerd naar
Zeeuws-Vlaanderen. Elenbaas: „Ze
waren bang dat de Duitsers zouden
terugkomen na de aanval op Wal
cheren." „Dat was angstig, in een
amfibisch voertuig naar de over
kant", weet zijn vrouw. Weken ble
ven ze weg, Corrie bij familie in
Axel, Arjans familie bij boeren in
Nieuw-Namen.
Arjan Elenbaas, één van de
vijf zoons van een fruitte
ler, was twaalf toen op de
vroege ochtend van 26 oktober de
Schotse 52e Lowland Division de
Westerschelde overstak en bij Baar
land de dijk over trok. „We woon
den achter de vaete. Het was rond
vier uur, stikdonker en er waren
beschietingen. Vader hoorde ge
rommel aan de achterdeur. Hij
deed open en daar stonden vier
Schotten met bajonetten op hun
geweren. Ze vroegen of er Duitsers
waren. Moeder stak haar handen
de lucht in en riep 'Leve de konin
gin! We zijn bevrijd!'.
Toen het licht was, wilde mijn va
der naar buiten. Ik ging mee.
Naast ons lag een grote boerderij.
Er liep een Duitser over het erf
Arjan Elenbaas: „Die Cameronians waren opgeleid om in Noorwegen te
vechten en toen kwamen ze hier in de polder terecht." foto Willem Mieras
