zeeland 27 onder oorlogsgeweld hoeven te lijden' Ooggetuigen vertellen over bevrijding van Schoondijke G G A Meer nieuws over de Mexicaanse griep vind je op allesoverdegriep.nl 'Veel mensen bleven in boerderijen zitten of hokten samen in 'Ze hebben eerst het puin weggeschoven, dan zag je niet meer dat het landarbeidershuisjes in de polder Daan Goethals, voormalig bakker in Schoondijke dorp ZO erg WaS Vernield Jan Riemens 'Waarom moesten de Canadezen op alles schieten wat bewoogJan Riemens Gebiedsgerichte Aanpak West Zeeuwsch-Vlaanderen vodafone Profiteer alleen dit weekend van nog meer voordeel De eerste 9 maanden 50% korting, "-X3SSST- Gepromoveerd vrijdag 23 oktober 2009 door Harmen van der Werf Schoondijke herdenkt vanavond vanaf half acht in de rooms-katho- lieke Sint Petrus Apostel kerk de bevrijding. The ma van de herdenking is 'bevrijd tot leven'. Jan Riemens was bij de bevrijding tien jaar. Hij woont nog altijd in Schoondijke. „Waren de geallieerden op Dolle Dinsdag (5 september 1944) maar doorgeko men, dan was Schoondijke niet zo verwoest. De Duitsers waren toen in paniek." Wie door Schoondijke rijdt, ziet di rect wat Riemens bedoelt. Vooral in de Dorpsstraat. De littekens van de bange dagen in oktober 1944 - 'we hebben vanaf 6 oktober tot de bevrijding 23-24 oktober onder vuur gelegen' - zijn duidelijk her kenbaar. Niet dat er nog gaten in de bebouwing zitten. Die zijn van af eind jaren veertig tot in de jaren vijftig vakkundig opgevuld in de sobere, zakelijke wederopbouw- stijl. Zestig, zeventig procent van het dorp was kapotgeschoten. „Wat nog wel overeind stond", herin nert Riemens zich, „had schamp schoten." Riemens verbleef in die tijd met zijn familie bij oom Mari- nus die een kippenfokkerij had bij Sasput, een buurtschap tussen Schoondijke en Nummer Een. Zijn tante was bij de bevrijding ge troffen door een granaatscherf Ze overleed aan de verwondingen. „Wij zijn nog drie maanden bij mijn oom gebleven. Hij was ook maar alleen." In Schoondijke probeerden terug gekeerde bewoners ondertussen al le woningen die nog enigszins be woonbaar waren zo goed mogelijk te herstellen. Riemens: „Het gekke is dat bijvoorbeeld vlakbij het nog overeind. Maar de spits was zo wankel, dat die later omver is getrokken. Nieuwbouw bleef lang uit. Het wachten was op de bevrij ding van heel Nederland, 5 mei 1945. „Ze hebben eerst het puin weggehaald, weggeschoven", ver telt Riemens, „want dan zag je niet meer dat het dorp zo erg was vernield. Het puin ging in bomkra- ters. Je kon daar veel in kwijt. Dat waren enorm grote putten. En het zeker één hectare grote, toenmali ge sportveld achter de openbare basisschool is nog met een halve meter puin opgehoogd." Eind 1945, begin 1946 kwamen de hoofdkruispunt in Schoondijke nog een paar panden overeind stonden, terwijl het bij alle gevech ten juist om de verdediging en ver overing van die plek ging." Het hart van Schoondijke, de Dorpsstraat, was bijna compleet weggevaagd. Van de rooms-katholieke kerk aan de Willemsweg stond de toren Een betere titel hadden Anke Ramondt en Lia Geelhoed niet kunnen bedenken voor hun publicatie vol oorlogsherinnerin gen van ooggetuigen uit Schoondij ke. Slechts één woordje zegt ge noeg: 'Getroffen'. Vanavond, na de herdenkingsdienst in de rooms-ka- tholieke kerk, is de presentatie van het 103 pagina's tellende boek met die trefzekere titel. Het idee is van Lia Geelhoed. Vijf jaar geleden kwam ze als lid van het 4-5 Mei Comité in Schoondij ke in aanraking met nabestaanden van oorlogsslachtoffers. Zij zocht hen thuis op om te vragen of zij een bloem bij het oorlogsmonu ment wilden leggen. „Ik kreeg bij iedereen zulke aangrijpende verha len te horen. Ik dacht 'nu het nog kan, moeten die op schrift worden eerste noodwoningen: Zweedse en Zwitserse huisjes en typen van houtbedrijf Bruijnzeel. Zoals zo veel Schoondijkenaren woonde Riemens daarin na zijn trouwen in 1956. „De Bruijnzeelwoningen waren kippenkotjes. Het hoender park heette het wijkje met die hui zen dan ook." Voormalig bakker Daan Goethals (84) huurde ook nog één van de noodwoningen na zijn huwelijk in 1951. Hij draagt een bijzondere ge schiedenis met zich mee. „Ik moest in 1946 in militaire dienst en naar Indonesië." Indonesiërs wilden zich bevrij den van de Nederlanders, net zoals de Nederlanders in eigen land van de Duitsers. Nederland stuurde daarop militairen, onder wie dus Goethals uit het groten deels verwoeste Schoondijke. „Toen ik in 1946 vertrok, was er nog geen sprake van nieuwbouw. Veel mensen zaten in boerderijen of hokten samen in landarbeiders huisjes in de polder." Bij Goethals' terugkeer uit Indone sië was de wederopbouw van Schoondijke volop bezig. Hij vindt zijn dorp 'vol saamhorigheid' er niet lelijker op geworden. Riemens deelt die mening. „De bebouwing aan de Dorpsstraat is opgeschoven waardoor een plein is ontstaan." Hij blijft er tegelijkertijd bij dat Schoondijke niet zo had hoeven te lijden. „Waarom moesten de Cana dezen op alles schieten wat be woog? De Polen in oost-Zeeuws- Vlaanderen gingen heel anders te werk." gesteld'. Over de oorlog in west- Zeeuws-Vlaanderen is al veel ge schreven, maar nog niet met al leen nabestaanden uit ons dorp, uit Schoondijke." Op voorspraak van Lia heeft Anke Ramondt de interviews gedaan en uitgeschreven. „Ik heb de mensen altijd hun verhaal laten nalezen en een enkeling zei 'ik hoef er niet per se in'. Nou, dan haalden we die eruit." Het gaat stuk voor stuk om aangrijpende verhalen. „Het is ongelooflijk wat hier is gebeurd", vindt Lia, „zoals een gewonde va der die onderweg naar Groede in een kruiwagen sterft. Onvoorstel baar. Wij willen die geschiedenis doorgeven aan iedereen." Getroffen, Herinneringen uit Schoon dijke '40-'45,103 falz., na herdenking te koop a tien euro. Anke Ramondt (links) en Lia Geelhoed stelden de oorlogsgeschiedenis van Schoondijke teboek op basis van verhalen van nabestaanden. West Zeeuwsch-Vlaanderen De Gebiedscommissie West Zeeuwsch-Vlaanderen vergadert op dinsdag 27 oktober vanaf 19.30 uur in het kantoorgebouw van het Projectbureau Zwakke Schakels, Veerhaven 5 te Breskens. U bent van harte welkom deze vergadering bij te wonen. De onderwerpen die aan bod komen: Presentatie ontwerp bestemmingsplan buitengebied; Presentatie plannen camping De hoogte; Bijstellingsnotitie Natuurlijk Vitaal; Advies werkgroep recreatienatuur m.b.t. inrichtingsplan Waterdunen; Voortgangsrapportage projecten; Ontwerpbeschikking 's-Gravenpolder; Concept vergaderschema 2010 De vergaderstukken zijn te raadplegen op onze website en liggen ter inzage bij de receptie van het gemeentehuis te Oostburg en de openbare bibliotheken te Breskens, Oostburg, Sluis en Aardenburg. Aan het begin van de vergadering heeft u de mogelijkheid kort uw mening te geven over de onderwerpen die aan de orde komen. Kijk voor meer informatie op www.gebiedsgerichteaanpak.nl power to you Kom snel naar de Vodafone winkel of naar vodafone.nl Aan de Universiteit van Utrecht is Robert van Waterschoot gepromo veerd op het proefschrift Interplay between CYP 3A and drugtrans- porters. Van Waterschoot voerde zijn onderzoek uit bij het Neder lands Kanker Instituut in Amster dam. De promovendus is afkom stig uit Hulst.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2009 | | pagina 79