wmÊBÊÊÊÊKmMmÊÊÊÊBKÈÊÊÊÊÊÊÊÊÊm
sjli%i
>*4 IV I IV
door
et is heet die dag. Eigenlijk al een
paar dagen, maar je raakt er aan
gewend. Hartje zomer. Het zweet
meandert over het voorhoofd. Op
de rug is het al een riviertje gewor
den. Het zijn van die momenten
dat je gedachten smelten bij heimelijke verlan
gens. Niet van een heerlijk van de kou parelend
glas bier. Niet van die koele bries als je in een ca
briolet door het landschap zoeft.
Nee, ik droom hartje zomer van een haardvuur.
Een stapel brandend hout achter het deurtje van
een houtkachel. Warm, gezellig, intiem. Dus geef
ik nog maar een klap met de kloofbijl en het blok
hout splijt in tweeën. Tevreden kijk ik naar de sta
pel die in de zengende zon voor me ligt. Gestolde
warmte, ingeblikte gezelligheid.
Hout, gekloofd hout. Het is een ziekte, een passie,
een afwijking. Bezig zijn met hout. Op vakantie
in de bergen als overal langs de weg stapels hout
klaar liggen om afgevoerd te worden. Je kijkt er
naar als op een strandboulevard naar flanerende
dames. Ongemerkt schat je de bevallige maten:
een kub of vier. Jaloers word je, als in Tirol op
weg naar Italië de houtstapels tegen het woon
huis schurken. Op weg naar de Middellandse Zee
en al haar geneugten, verlangen naar de winter.
En ik heb het niet alleen. Ooit dik twintig jaar ge
leden was het mijn nieuwe buurman Bert die
vroeg of ik zijn zaagmaatje wilde worden. In de
grienden van de polder peppels zagen en meene
men naar huis. Hij met de kettingzaag, ik als het
extra stel ogen, zoekend naar de gevaarlijke valkui
len van het werken met een motorzaag. En sjou
wen. Het liefst als er ijs lag, als de sneeuw dacht
aan verdampen bij het zien van zo veel lichamelij
ke inspanning, 's Avonds moe, tevreden, het ego
gemarineerd in mannelijke stoerheid. De benen
op de tafel: een koude borrel, warme soep en be
wonderende blikken van de echtgenotes.
Die verslaving is gebleven. Vele jaren later. Nu al
leen. In de winter in het bos of de heuvelrug op.
Zelf zagen, zelf sjouwen, zelf met de tractor en
aanhanger met een Russische bontmuts op het
hoofd door het dorp naar huis rijden. Een dikke
kont hout achter je aan trekkend. Koud? Me hoe
la. En dan kloven. In de zomer als het droog is.
Zo'n heerlijke Finse kloofbijbin je hand. Kijken
naar de bollen. Zoeken naar de nerf Treffen in
het hart. Het splijten van soms wel zestig, zeven
tig jaarringen van de boom. De geur van eiken als
het hart breekt. Dan weer sjouwen naar het hout-
hok. Stapelen en genieten van het wilde patroon
van blokken hout, die samen de lappendeken van
mijn zweet, pijn en vermoeidheid vormen. Maar
vooral mijn trots.
Langzaam maar zeker nadert de winter. Henk, de
schoorsteenveger is al geweest. Dan komt die
avond. Het is nog niet koud, maar aangenaam fris.
„Kacheltje schat?" Dan kijkt ze me aan en ont
dooit mijn ingekapselde verlangen naar vuur. De
eerste blokken. Stapelen in mijn Boxer van Harrie
Leenders. Aanmaakhoutjes. De lucifer. Hét vuur.
foto Erich Ferdinand
Er zijn twee soorten
kubieke meters in
hout (kub'sj: de sta-
pelkub en de stort-
kub. Bij de stapelkub
is het hout gestapeld
op een afmeting van
1 bij 1 bij 1.10 me
ter. Een stortkub is
heeft dezelfde maat
maar dan is het hout
in een bak van die af
meting gestort, waar
door je dus meer
lucht koopt.
Eiken en beuken zijn
het beste, maar hout
soorten moeten ria
het zagen minimaal
twee jaar drogen. Es
sen- en beukenhout
kan na een jaar ge
stookt worden.
Droog hout is nodig
om roetvorming te
voorkomen. Laat de
schoorsteen eenmaal
per jaar door een vak
man vegen.
Het wordt steeds
moeilijker om aan
hout te komen. Het
is een kwestie van
rondkijken. Bij boom
gaarden bijvoor
beeld, waar men gaat
rooien. Informeer bij
boswachters.
Kant-en-klaar ka
chelhout is wat mak
kelijker. Kijk op inter
net (MarktplaatsJ. In
de buurt van bossen
zijn vaak houthande
laren. De prijzen va
riëren van gratis als
men het kwijt wil,
tot 40 a 60 euro per
gekloofde kubieke
meter.
Een kettingzaag is le
vensgevaarlijk. Het is
een moordwapen
met ongekende
kracht. Draag mini
maal een ketting
broek. Informeer bij
de specialist, luister
naar zijn waarschu
wingen. Gevaar heeft
niets met stoerheid
te maken.
Als je gaat kloven
met een kloofbijl
(steel van essenhoutj:
leg de steel eerst in
het water. Moderne
bijlen zijn veiliger en
lichter. Kloven wil zeg
gen datje niet als een
gek staat te slaan,
maar de bijl het
werk laat doen.
Hout in een gesloten
houtkachel levert
80 procent rende
ment op, hout in een
open haard maar 25
tot 30 procent.
Hout op stam is te
koop vanaf 20 euro.
Maar dan moetje al
les nog zelf doen.
Probeer altijd in het
bos de stammen op
klos (in blokken) te
zagen. Dat scheelt til
len.
