321 zeeland Milieubeambte Borsele 'Ineens ben je geen kind meer' Gedeputeerde Staten sluiten nog meer ontpoldering niet uit RECHTBANK Advocaten verwerpen redenering van Openbaar Ministerie in 'Gevangenenopstand' de kop ingedrukt vrijdag 16 oktober 2009 door Ben Jansen MIDDELBURG - Na de Hedwigepol- der is ontpoldering niet van de baan in Zeeland. Als zo'n ingreep nieuwe kansen kan bieden aan mens, economie en natuur, zal het dagelijks provinciebestuur er ge bruik van maken. Gedeputeerde Marten Wiersma (GL) maakte dit gisteravond duidelijk in het Staten- debat naar aanleiding van het kabi netsbesluit over ontpoldering. Wiersma doelde op gebiedsgerich te projecten als Perkpolder en Wa- terdunen, waar de ontwikkeling van getijdenatuur als een impuls voor recreatie, economie en veilig heid kan worden benut. Een meerderheid wilde de moge lijkheid in elk geval aan de Wester- schelde uitgesloten zien. In een door de WD, PvZ, SGP, CDA, CU, SP en SZ gesteunde motie vroegen de Staten de Tweede Ka mer vast te leggen dat een nadere inspanning voor natuurherstel in de Westerschelde, waarover in rap porten van natuurwetenschappers een oppervlakte van 3000 ha wordt genoemd, definitief van de baan is. PvdA-fractievoorzitter Peter Holt- ring - zijn fractie stemde samen met GL tegen - vond de motie niet erg verstandig, omdat maatregelen die voortvloeien uit de aanbevelin gen van de commissie-Veerman kunnen betekenen dat er wel dege lijk meer zal moeten worden ont- polderd in het Westerscheldege- bied. De Statenvergadering had enigs- zins het karakter van een bijeen komst waarop betrokkenen bij een groot onheil hun traumatische er varingen met elkaar te delen. Trau matisch was het kabinetsbesluit ze ker, vooral voor de PvZ en de WD die samen zeven moties in dienden: de eerste drie de tweede vier. De SGP voegde er één aan toe. De behoefte aan praten was groot. Zo stoorde het Johan Robesin (PvZ) en Kees Bierens (WD) dat Gedeputeerde Staten snel met alle voor- en tegenstanders van ontpol dering aan tafel willen gaan zitten. „Dat geeft geen pas", meende Ro besin. Bij Bierens leefden reserves om met de natuurorganisaties te gaan praten omdat die 'wurggre pen hebben toegepast die een an dere benadering en opstelling van de provincie rechtvaardigen'. GL, CU en PvdA complimenteer den het dagelijks provinciebestuur daarentegen met hun oproep aan voor- en tegenstanders van ontpol dering zich met elkaar te verzoe nen. GL-woordvoerder Gabriëlle van Dintheren riep GS op ervoor te zorgen dat de Hedwigepolder op zo'n manier wordt ingericht dat iedereen over tien jaar de ont poldering nog niet zo'n gekke op lossing vindt. De meerderheid - PvdA en GL stemden ook nu tegen - drongen er bij de TWeede Kamer en de rege ring op aan de natuurwaarden in de Westerschelde zodanig vast te stellen dat alternatieven voor ont poldering positiever kunnen wor den bejegend. Het Openbaar Ministerie vindt dat tien agrariërs en de energie bedrijven Delta en Essent zich schuldig hebben gemaakt aan milieumisdrijven door, zonder vergunning, afval op te slaan. door Emile Calon Tien agrariërs uit de ge meenten Borsele en Mid delburg dachten dat ze Delta en Essent hielpen toen ze in 2005 hun loodsen be schikbaar stelden voor de opslag van biomassa. Door storingen in de EPZ-kolen- centrale kampten de energiebedrij ven met een overaanbod van bio massa. Alle opslagmogelijkheden zaten stampvol met cacao- en houtpellets en er was nog meer ruimte nodig, zodat de bedrijven aanklopten bij de agrariërs. Die dachten dat het wel goed zat met die tijdelijke opslag, omdat Delta en Essent semi-overheidsin- stellingen zijn die de milieuregels kennen. Blijkbaar niet, zei officier van justitie I. Koopmans gisteren. Volgens haar gingen zowel de ener giebedrijven als de agrariërs voor de snelle winst en waren ze de mi lieuregels uit het oog verloren. Want opslag van die pellets was volgens haar in strijd met de mi lieuregels. Volgens haar was die biomassa afval en handelden allen in strijd met de milieuregels. De advocaten van de agrariërs en de energiebedrijven verwierpen stuk voor stuk die redenering. Om te beginnen wezen ze op de nood- Houtsnippers als biobrandstof situatie die was ontstaan voor Del ta en Essent. De vrachtwagens met biomassa stonden letterlijk voor de poort van de kolencentra le en er moest een oplossing ge vonden worden. Daarnaast, zo voerden ze aan, ging het om natuurlijke producten die opgeslagen mogen worden op een landbouwbedrijf. Ter illustratie kreeg rechtbankvoorzitter J. Hop mans een doosje met cacaosnip- pers. Groot was de hilariteit in de Middelburgse rechtszaal toen hij vervolgens spontaan opmerkte dat zulke snippers ook in zijn tuin lig gen. De pellets, dat is volgens de advo- Het is 65 jaar geleden dat de bevrij ding van Zeeland werd ingezet met de Slag om de Schelde. De krant blikt tot eind november (toen de eer ste geallieerde schepen naar Antwer pen konden) terug op die tijd. door Harmen van der Werf Ze was nog maar tien jaar ten tijde van de bevrijding van West-Zeeuws-Vlaande- ren. „Maar", zegt Emmy Cornelis uit IJzendijke, „je bent geen kind meer, als je hebt meegemaakt wat wij in oktober 1944 hebben meege maakt." Emmy moest met haar vader, moe der en drie andere kinderen begin oktober IJzendijke verlaten. Het ge zin woonde aan de Nieuwstraat, vlakbij de kerk waarvan het Duitse leger de toren wilde opblazen. Dat deden ze later ook. Het gezin Cor nelis was toen al vertrokken, naar een broer van haar vader, Peet Cor nelis. Hij had een boerenbedrijfje - 'wat koeien en een beetje land' - tussen Hoofdplaat en buurtschap Nummer Eén. „Veel meer mensen zaten daar", herinnert Ernmy zich. „Ik denk ze ker dertig." Ze hebben in oktober 1944 dagenlang in zelfgemaakte schuilkelders doorgebracht. Het dak was afgedekt met bomen. Veel stro was er ook in gebruikt, want dat schermt goed af bij granaatin slagen. „We hadden op den duur alleen nog koekjes voor de koeien te eten en dronken verse koeien- melk." De Canadezen rukten op langs de Westerschelde, van de Paulinapol- der aan de Braakman in de rich ting van Breskens. Ze moesten dus over Hoofdplaat en Nummer Eén. Juist daar zat de familie Cornelis 'gevangen', in de frontlinie. „Waar we zaten, werd van alle kanten ge schoten. Vanuit Breskens en ook van Walcheren door Duitsers. En vanaf de oostkant door de Canade zen. We hadden op geen verkeer- dere plek kunnen zitten, maar ja, wat weet je en waar moesten we anders heen?" Dat het een verkeerde plek was, bleek vlak voor de bevrijding. De schuilkelder waarin Emmy met haar familie en die van haar oom Peet zat, kreeg een voltreffer, door de opening van de schuilkelder. „Mijn oom en zijn jongste kind waren op slag dood. Mijn moeder, die zwanger was, raakte ernstig ge wond. We zijn daarna over de dijk naar Hoofdplaat getrokken, waar de Canadezen al zaten. Gelukkig liepen we over de dijk en niet over de weg. Daar reed een tank op een landmijn, toen we net voorbijkwa men." Een chaos was het. Burgervluchte lingen moesten naar Oost-Zeeuws- Vlaanderen. Emmy belandde in Sluiskil. Haar moeder moest naar Hulst, waar ze is geopereerd. „Ze was vijf maanden zwanger. Mijn la ter geboren broertje Anton was ge handicapt door het oorlogsgeweld. Hij woont bij Arduin en is dus bij na 65 jaar." Jarenlang hebben Emmy en haar familie nauwelijks over de oorlog gesproken. Er leek een taboe op te rusten. Emmy: „Tot ik in 1989 erg ziek ben geweest. Ik werd wakker en was vastgebonden. Het voelde alsof ik weer in de schuilkelder zat. Ik was zo gespannen. Alles uit die laatste oorlogsdagen kwam weer boven. Ik heb toen heel veel opgeschreven. En we praten er nu als familie ook veel over. De oor logservaringen hebben ons dichter bij elkaar gebracht. Je moet het hebben meegemaakt om het te be- I seffen." MIDDELBURG - Honderd leden van de mobiele eenheid (ME) en het interne bijstandsteam (IB) van Torentijd hebben gisteren voor het eerst samen ge oefend in het beteugelen van een gevangenenopstand. Na een gezamenlij ke training halverwege de middag was het rond zeven uur 's avonds 'me nens'. In de werkzaal op de begane grond liep de zaak dusdanig uit de hand, dat hulp van buiten moest worden ingeroepen. Daarbij ging het nodi ge mis, vertelde directeur Peter Baaijens eerlijk na afloop. „Maar daarvoor was het ook een eerste oefening." Bij een dergelijke calamiteit moet de re gie formeel worden overgedragen aan de korpsbeheèrder van politie, de burgemeester van Middelburg. Dat was niet geregeld. Ook kwam aan het licht dat het beter werkt wanneer IB en ME bij een actie gescheiden opere ren en niet in één verband, uit het oogpunt van de verschillende bevoegd heden en bekendheid met het terrein. De gedetineerden zaten tijdens de oefening op cel, maar lieten zich flink horen.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2009 | | pagina 56