7 Kijk mam, mijn eigen aardappels! De schooltuin het jaar rond Hoe begin ik een schooltuin? Op de schop Melita Lanting dinsdag 6 oktober 2009 De schooltuin moet het hebben van gewassen die nog vóór de grote vakan tie geoogst kunnen worden. In Zeeland kan altijd vroeger ge zaaid en geoogst worden dan el ders; dat is gunstig voor de schooltuin. Begin in januari en fe bruari met voorbereidende bin- nenlessen. Van maart tot de zo mervakantie kan er in de tuin ge werkt worden, in niet te grote groepjes en lesblokken van zo'n 1,5 uur. Als er al snel iets geoogst kan worden, groeit het enthou siasme. Kijk in de lessen van oktober en november terug op het afgelopen jaar, bijvoorbeeld met een quiz waarin teams om de eer strijden. (www.kantara.nl - schooltuin) foto Lex de Meester door Ondine van der Vleuten Er staan nog wat enorme zonnebloemen, hier en daar is het felle rood van de oost-indische kers te zien, een dahlia die over z'n top heen is, of een laatste, oranjegele pompoenbloem. De bloembed den die al opgeschoond waren, zijn nu bespikkeld met diepgroe ne kiemblaadjes - waarschijnlijk van de goudsbloem die zichzelf heeft uitgezaaid. Dat wordt niks meer. Het is ver gedaan, in het schooltuintje van de Vrije School in Middelburg. Maar ze hébben er toch maar mooi een. Dat kunnen lang niet alle Zeeuwse scholen hen nazeggen. „In Amsterdam is een heel groot schooltuincomplex. Daar gaan de kinderen van alle scholen regelma tig naartoe", weet 'tuinmoeder' Klara Minderhoud. Al jaren is zij één van de drijvende krachten ach ter de schooltuin. „Ik heb zelf een moestuin en vind het belangrijk dat kinderen zien hoe hun eten groeit en hoe fijn het is om met je handen in de aarde te werken", zegt ze. Alle kinderen tussen de acht en twaalf jaar doen met het volkstuintje mee. Het gaat er heel praktisch aan toe. Zo krijgen ze elk jaar ieder twee aardappels. Altijd weer is het feest als de kinderen zien hoe die aardappels zich ver meerderd hebben, en als het zakje zelfgeteelde aardappelen mee naar huis mag. Dan waren er nog de courgettes, tomaten, boontjes... „De worteltjes deden het dit jaar niet zo", blikt Els Nijssen van groep zeven terug. Ook zij is een voortrekker. Maar hoe enthousiast de leerkrachten ook zijn, de erva ring leert dat het zonder ouders moeilijk is een volkstuin overeind te houden. Karla: „Het lijkt simpel: zaadje in de grond en na een paar Bezoek meerdere schooltuinen in de buurt om ideeën op te doen. Ideaal is 8 m2 per leerling. Reserveer een plekje voor een composthoop. Maak gebruik van lokale experts (bijvoorbeeld boeren en milieu clubs). Laat de samenstelling van de grond testen en vraag een (na tuurlijk) bemestingsadvies. Vergif is in de schooltuin taboe. Leg de tuin aan op een zo gunstig mogelijke plek (zon, wind, water, af voer), zo dicht mogelijk bij school. Verzeker de continuïteit, betrek er voldoende ouders bij. Misschien wil een gepensioneerde tuinder of iemand met een volkstuin de ouders met raad en daad bijstaan. Kijk op de site van de Vlinderstich- ting voor lestips en suggesties voor vlindervriendelijke planten. weken eens kijken of er al iets ge beurd is, maar zo werkt het niet. Ik ben er in het hoogseizoen twee middagen in de week mee bezig." Een beetje hulp, bijvoorbeeld van een gepensioneerde hobbytuinder of boer, zou best welkom zijn. Want het spreekwoord 'vele han den maken licht werk' gaat hier niet op. „Veel dingen kun je nog niet aan de kinderen overlaten. De beste groep om mee te tuinieren, is groep zeven." Laatst vroeg een jongetje hoe het kwam dat onkruid steeds maar te rugkomt. Karla: „Goede vraag, toch?" Sommige kinderen worden zo enthousiast, dat ze thuis gaan vragen om een eigen tuintje. Maar alle kinderen leren ervan. Els: „Ze beleven het allemaal op hun eigen manier. Wat ik heel belangrijk vind: kinderen die het moeilijker hebben met leren, die bijvoor beeld niet goed. kunnen rekenen, of heel beweeglijk zijn, die kun nen hier lekker meedoen." COLOFON Buitengebied: verschijnt elke dinsdag als bijlage bij de PZC en BN/DeStem. Buitengebied is een bijlage over landbouw, visserij, landschap, natuur, recreatie en tuinen. U kunt ons informeren: E-mail: buitengebied@pzc.nl Website: www.pzc.nl/buitengebied Postadres: PZC-redactie- secretariaat - onder vermelding van Buitengebied, Postbus 91, 4330 AB Middelburg Telefoon: 0118 434010 Coördinatie: Jan van Damme telefoon: 0118 434 014 mobiel: 06 542 671 57 e-mail: j.vandamme@pzc.nl Advertenties: Verkoopteam Zeeland: 0118 434070, teamzeeland@bndestem-pzc.nl Hoewel de buitentempera tuur soms anders doet ver moeden, is het tijd gewor den om de vijver klaar te maken voor de winter. De vissen geven ook min of meer aan dat het wel mooi is geweest. Ze zijn steeds minder actief en hangen wat loom boven de bo dem. De hele zomer hebben ze in de waterstroom gezwommen die van uit de filter terug in de vijver stroomt. Het gedrag wat je ook vaak ziet bij vissen die in rivieren zwemmen. Waarom ze dat doen, is me overigens een raadsel. Dat zou natuurlijk op te zoeken zijn, maar helaas weet ik niet meer precies wat voor visjes in mijn vijver zitten. Ze lijken nog het meest op goudwindes, maar dan in een superkleine uitvoering. De visjes zijn maar een centime ter of vijf groot. Wat gedrag betreft lijken ze ook op de goudwindes. Ze zwemmen in scholen en in het voorjaar krij gen sommige vissen zwarte stip pen. Mannelijke goudwindes krij gen in de paartijd ook zwarte vlek ken. In eerste instantie dacht ik nog dat het om een ziekte zou gaan, maar er is niets wat daar op wijst dus zal het wellicht toch de paringsdrift zijn. De vissen ogen verder zeer ge zond. Daar hoeven we ons niet druk over te maken. Die komen de winter wel door. We moeten wel aan de slag met het blad dat in de vijver dwarrelt. De knotwilgen laten de blaadjes vallen en een groot deel daarvan komt in het water terecht. Er is al eens een net boven gehangen, maar daar viel het blad dwars doorheen. Ook dubbelslaan om de maaswijdte te verkleinen hielp onvoldoende. Dus vissen we nu met een schepnetje blaadjes. Dat is wel van belang, omdat het blad gaat rotten op de bodem en in het voorjaar voor veel algen- groei kan zorgen. Bovendien groeit die laag rottende bladeren na een paar jaar uit tot een stin kende en gistende laag prut. We moeten ook aandacht schen ken aan de vijverpomp. Die is aan gesloten op een filter waarin tij dens de zomer allerlei nuttige bac teriën zich hebben ontwikkeld. Bacteriën die de waterkwaliteit op peil houden. Zo lang mogelijk blijft het filter aan staan. Maar zo dra de vorst invalt gaat de stekker eruit, want daar zijn de pompen zeer gevoelig voor. Afgevallen blad drijft op de vijver. foto Melita Lanting

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2009 | | pagina 91