'In elke schoen
schuilt een meubel'
Ze staan
al drie
weken...
26 en 27
J
binnen buiten
Al jaren droomde schoenontwerper Jan Jansen
van eigen meubels. Wantin het ontwerp van bijna
elke schoen schuilt voor hem ook een stoel. Of
een bank, een tafel, een lamp. Nu dat
werkelijkheid is geworden, droomt Jansen verder.
door Renske Schriemer
zaterdag 3 oktober 2009
Dat Jan Jansen schoenen is
gaan ontwerpen, komt
door vroeger. Zijn vader
was directeur van schoenfa
briek Nimco in Nijmegen.
„Als ik vrij was, ging ik met hem mee.
Dan doolde ik door de magazijnen,
overal waren schoenen. Ook in het kan
toor van mijn vader: een tafel vol mon
sters en koffers vol modellen", herin
nert de nu 68-jarige 'mad shoe
designer' zich.
Hij had met afstand de mooiste schoe
nen van de klas. „Tijdens mijn eerste
communie, op mijn 6e, droeg ik zelfs
twee paar. Witte kalfsleren schoenen
voor in de kerk, zwarte lakschoenen
voor tijdens het diner. Maar ik vond
ze vreselijk, zo hard en stijf Je ver
sleet ze nooit. Ik stelde wel eens Jan Jansen,
voor dat we de schoenen leuker kon
den maken. Maar nee hoor, de leest was goed,
dus daar deed je niks aan", vertelt Jansen.
Zelf droomde hij van kleurige schoenen met bijzonde
re stiksels. Die beelden krabbelde hij op papier, ook
toen hij koos voor de opleiding industriële vormge
ving in Eindhoven. Het bloed kroop waar het niet
gaan kon en Jansen stapte over naar de schoenenvak
school. „Eindelijk kon ik doen wat ik al die jaren al
wilde. Iets maken wat nog nooit eerder was gedaan."
Hij ging als een razende aan het werk en stortte zich
op silhouetten, kunstige hakken, platte schoenen en
bijzondere leesten. „Het schuren van zo'n leest, beet
je langer, iets vierkanten heerlijk
vond ik dat."
Jansen begon als zelfstandig schoenontwerper
en kon de eerste jaren rekenen op flink wat ge
fronste wenkbrauwen. In 1969 veranderde dat
toen hij, tegen de verwachting van velen in,
doorbrak met de 'woodies', leren klompen
die het goed deden onder een minirok. Hij
verkocht er 100.000 van, een absolute kaskra
ker. Vier jaar later volgde de bamboeschoen,
met een opengewerkt bamboe 'onderstel'.
Veel bijzondere modellen volgden, Jansen
ging werken voor de modeontwerpers Fong
Leng, Christian Dior en ontving meerdere be
langrijke prijzen voor zijn werk.
„In de bamboeschoen zag ik, zoals eigenlijk al
tijd als ik een schoen ontwerp, ook gelijk een
stoeltje. En een bankje. En een chaise longue.
Die heb ik toen ook maar gelijk getekend."
Want het verschilt niet veel van elkaar, vindt
hij, het ontwerpen van meubels of schoenen.
„Zeker als je kijkt naar een bankje, dan is dat
net als bij een schoen een frame of plateau
dat je daarna verder naar boven toe afwerkt."
Jansen nam contact op met meubelfabriek Gelder
land in Culemborg. „Een meneer Brouwer wilde de
tekeningen graag ontvangen. Maar ik hoorde niets
meer. Dat was in 1973. Bijzonder genoeg sprak 34 jaar
later zijn dochter, Ina Brouwer, me aan tijdens een
grote veiling van mijn werk bij Christie's. Ze had de
tekeningen gevonden in het kantoor van haar vader
en wilde er graag iets mee doen."
Zo is het gegaan. Brouwer vond een investeerder in
kantoorinrichter Amerland en Jansen haalde zijn am
bachtsmensen (de leerlooier en de bamboeman) over
om mee te gaan in dit avontuur. Dit jaar toonde Jan
sen zijn meubels voor het eerst aan het publiek. „Ina
vertelde me dat haar vader na het zien van de meu-
bels had gezegd: 'Ina, dat heb je goed gedaan. Dat heb
ik laten liggen'. Dat is toch prachtig."
Jansens collectie meubels is net zo bont en divers als
de imposante collectie schoenen die hij de afgelopen
bijna vijftig jaar opbouwde. Er zijn de Hommage aan
Rubens, twee paar welgevormde benen op hoge hak
ken die een tafelblad dragen, de bamboe chaise lon
gue in zwart met bijzonder bewerkt leer en de par
mantige Ruby Wax-stoeltjes. Maar ook de Light my
legs, bronzen benen op hoge pumps en een lampen
kap, en een 'lippenbank' in bamboe en krokoleer.
Een flinke collectie om mee te beginnen, al voelt het
voor Jansen nog als een opstapje. „Ik heb stapels teke
ningen en modellen liggen, kan nog jaren vooruit en
dat wil ik ook."
De meubels zijn niet voor iedereen weggelegd. Zo
kost de Tangotafel 28.000 euro en de benentafel
8.000 euro. „Dat is eigenlijk meer kunst. Maar weet
je, het kan niet anders. De mallen zijn peperduur. De
ze meubels maken we in gelimiteerde series. Maar
wat mij leuk lijkt, is om naast deze collectors items
ook een simpel en betaalbaar stapelstoeltje te maken.
Het gaat me ook om bereikbaarheid. Je moet er niet
alleen maar naar kunnen kijken. Daarom heb ik dit
voorjaar ook een sportschoenenlijn gemaakt voor
Sacha, met goede schoenen voor onder de 100 euro."
www.janjansenshoes.com
www.amerland.nl
Reageren?
redactie.wonen@wegener.nl
Foto 1: De Tangotafel (28.000 euro) is
meer kunst dan gebruiksvoorwerp.
Foto 2: In Light my legs is niet tech
niek het uitgangspunt, maar de vorm:
van de hooggehakte schoen en van de
vrouw, Jansens muze.
Foto 3: De zool van Jansens bamboe
schoen laat zich makkelijk vertalen
naar een chaise longue. foto's GPD
