8 luit Altijd met beide benen verankerd in de tijdgeest Puberale humor die het brein kan aantasten filmrecensies donderdag 24 september 2009 Les Plages d'Agnes door Jos van der Burg Altijd mooi als een oude filmmaker terugblikt. In de documentaire Les pla ges d'Agnès kijken we met de mil de ogen van Agnès Varda naar de naoorlogse (Franse) filmgeschie denis. Ze wil niet terugblikken, want ze kijkt liever vooruit, zegt Agnès Varda in het begin van Les plages d'Agnès. Daarom loopt de 8o-jari- ge, maar nog vitale vrouw regel matig achteruit in de film, zodat ze haar ogen op de toekomst ge richt kan houden. Het beeld vat haar levenshouding mooi samen, want de in Brussel geboren Varda stond altijd met beide benen in de tijdgeest. Haar leven oogt als een microcosmos van de naoorlogse Franse filmwe reld. Ze begon haar filmcarrière als enige vrouw in de jaren vijftig in de haantjes wereld van de Nou velle Vague, maar volgde snel haar eigen weg. Met speelfilms en geënsceneerde documentaires, waarvan fragmen ten zijn opgenomen in Les plages d'Agnès, legde ze de veranderin gen in de jaren zestig en zeventig vast. Vooral in Frankrijk, maar ook in de Verenigde Staten. In de roemruchte meimaand in 1968 was ze niet in Parijs, maar met haar man, de regisseur Jacques Demy, in Amerika. Met linkse onafhankelijke Ameri kaanse filmmakers steunde ze de Black Panthers en demonstreerde ze tegen de Vietnamoorlog. Later was ze actief in het feminisme. Het zijn slagwoorden die een le ven in het teken van ideologie en politiek doen vermoeden, maar Varda was te sprankelend om zich vast te laten pinnen. Les plages d'Agnès, de titel ver wijst naar haar liefde voor strand en zee, toont een origineel en geestig filmtalent. Herinneringen zwermen 'als verwarde vliegen' om haar heen. „Film is mijn huis", zegt Varda aan het einde van de film. Met Les plages d'Ag nès heeft ze in dat huis een fraaie kamer ingericht. Les plages d'Agnès Regie: Agnès Varda Met: Agnès Varda, Jane Birkin Te zien in Middelburg door Bart van der Put voor puberale humor aan de dag als zijn ooms. Neef Damon Jr. speelt een hoofdrol in een arme tierige en aartsluie parodie op dansfilms als Save the last dance, You got served en het aloude Fa me. Ver weggestopt in het spervuur van seksistische, homofobe en ra cistische stereotiepen-zitten mis schien drie grapjes die goed zijn voor een glimlach. Wat echter blijft hangen is een wezenloze mop over een baby die breakdan- send ter wereld komt en het treu rig stemmende beeld van een beatboxende vagina. Dance flick - Regie: Damien Dante Wayans. Met: Damon Wayans Jr., Shoshana Bush, Affion Crockett Te zien in Vlissingen Jonge Europese genrefllmma- kers kunnen tegenwoordig op de warme belangstelling van Amerikaanse producen ten rekenen. Tegen de lokroep van Hollywood zijn weinigen bestand, en dat is begrijpelijk, want de commerciële filmindus trie gaat er een stuk slagvaardi ger te werk dan in de meeste Eu ropese landen, zeker waar het de produktie van horrorfilms be treft. Of regisseurs er goed aan doen om hun Amerikaanse loopbaan met een herverfilming van een oud succes te beginnen is echter de vraag, want de meeste herverfil mingen van de laatste jaren ma ken een teleurstellend zwakke en plichtmatige indruk. De uit Barcelona afkomstige broers Ëlex en David Pastor leken bij hun Amerikaanse filmdebuut in 2006 het geluk aan hun kant te hebben, want Carriers is geen her- verfilming of vervolgfilm, maar een eigenzinnige thriller met een apocalyptisch thema. De film opent met idyllische amateuropna men van twee broertjes die op het strand met elkaar stoeien, waarna we hen als twintigers met twee vriendinnen in een desolaat land schap terugzien. De vier zijn on derweg naar hetzelfde strand, in een wereld die volkomen ont wricht is door een dodelijke griep- pandemie. De angst voor besmetting maakt de reis tot een hachelijke onderne ming, want iedereen kan een car rier, ofwel een virusdrager zijn. Dat gegeven maakt de film hoogst actueel, en dat is ongetwijfeld een van de redenen waarom Carriers drie jaar na de productie alsnog in de bioscoop verschijnt. De andere reden hangt samen met het succes van de recente Star trek-film: een van de broers wordt vertolkt door Chris Pine, die we in middels kennen als de nieuwe En terprise gezagvoerder James Tibe rius Kirk. In Carriers speelt Pine geen inne mende lefgozer, maar een onuit staanbare bullebak, die zijn reisge noten uit ogenschijnlijk egoïsti sche motieven het leven zuur maakt. Gaandeweg wordt duidelijk dat hij VLISSINGEN CINECITY Carriers: do t/m wo 22 uur, za ook om 24 uur; Dance Flick: do t/m di 16.15 en 19.15 uur, wo 16.15 uur; De Indiaan: za en wo 14 uur, zo 11 en 14 uur; De Storm: do t/m wo 16.15, 19.15 en 22 uur, do, vr, ma en di ook om 14 uur; G-Force (nv): do t/m ma 14 uur, zo 11 en 14 uur, wo 14 uur; Het geheim van Mega Mindy: za, zo en wo 14 uur, zo ook om 11 uur; Hannah Montana: do t/m wo 16.15; Harry Potter (ov): do t/m wo 15.45 en 19 uur; Heksje Lilly: za 13.45, zo 11 en 13.45, wo 13.45; Ice Age 3 (nv): do t/m wo 13.45, zo ook om 11 uur; Inglourious Basterds: do t/m ma 19 en 21.30, di 21.30, wo 21.45 uur; The Ugly Truth (ladies night): wo 19.45 en 20 uurLe Hérisson: di 19.30 uur; Lover of Loser: do t/m di 14,16.30 en 19. uur, zo ook om 11 uur, wo 16.30 en 19 uur; Millennium: do t/m zo, di en wo 21.30; My Sister's Keeper: do, vr, ma en di 14, 16.15 en 19.30, za en zo 16.15 en 19.30 uur, wo 19.30; Precious: di 14 uur; Prin- G-Force ses Lillifee: do t/m wo 14 uur, zo ook om 11 uur; Spangas op survival: wo 14, 16.30 en 19 uur; The Final Destination: do t/m wo 22 uur, za ook om 24.00 uur; The Rebound: do, vr, ma en di 14, 16.15, 19.30 en 22 uur, za 16.15, 19.30, 22 en 24 uur, zo 16.15, 19.30 en 22 uur, wo 16.15 en 22 uur; The Taking of Peiham 123: do t/m wo 22 uur, za ook om 24 uur; Sneak: ma 22 uur. GOES MERRAL A Perfect Getaway: do t/m wo 21.45 uur; De Storm: do, ma en di 19 en 21.15 uur; vr 18.30, 20.30 en 22.30, za 13.45, 16.15, 18.30, 20.30 en 22.30; zo 13.45, 16.15, 18.30, 20.30 en 22.30, zo 13.45, 16.15, 19 en 21.15 uur, wo 13.45, 16.15, 19 en 21.15 uur; Harry Potter: do, vr, za, zo, ma en wo 20.30 uur; The Ugly Truth (Ladiesnight): di 20 uur; Lover of Loser: do en vr 19.15, za en zo 13.30, 15.45 en 19.15, ma en di 19.15 uur, wo 13.30, 15.45 en 19.15; The Hangover: do t/m ma en wo 18.45; The Taking of Peiham 123: do t/m di 19 en 21.30, wo 21,30; De Indiaan: za, zo en wo 16 uur; G-Force (nv): za, zo en wo 14.15; Ice Age 3 (nv): za en zo 14.30; Spangas op Survival: wo 14.30 en 16.30; Suske Wiske: za en zo 16.30 uur. 't BEEST The Reader: do, vr, di en wo 20.30 uur. TERNEUZEN VIEW Carriers: do 20.45 uur, vr en za 19.15 en door Fritz de Jong De gebroeders Wayans zijn populaire leveran ciers van poep-kak-pies- komedies, met Scary movie, Whi te chicks en Little man. Deze Fami lie Lolbroek blijkt ook nog een neefje te hebben. In zijn regiedebuut Dance jlick legt Damien Dante Wayans het zelfde breindode(nde) gevoel Scène uit Dance Flick dramatische spanning de sterkste troefkaart van de film is. Thematisch gezien lijkt Carriers beïnvloed door het werk van zom biekoning George Romero, maar het ontbreekt de film aan echte gruwel, en dat haalt de angel uit zich volledig door een overlevings instinct laat leiden en met schuldgevoelens worstelt. Ook de andere personages zijn be ter uitgewerkt dan de schetsma tige karakters die we doorgaans in het genre aantreffen, waardoor de

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2009 | | pagina 56