8 luit
Altijd met beide benen
verankerd in de tijdgeest
Puberale humor die
het brein kan aantasten
filmrecensies
donderdag 24 september 2009
Les Plages d'Agnes
door Jos van der Burg
Altijd mooi als een oude
filmmaker terugblikt. In
de documentaire Les pla
ges d'Agnès kijken we met de mil
de ogen van Agnès Varda naar de
naoorlogse (Franse) filmgeschie
denis.
Ze wil niet terugblikken, want ze
kijkt liever vooruit, zegt Agnès
Varda in het begin van Les plages
d'Agnès. Daarom loopt de 8o-jari-
ge, maar nog vitale vrouw regel
matig achteruit in de film, zodat
ze haar ogen op de toekomst ge
richt kan houden.
Het beeld vat haar levenshouding
mooi samen, want de in Brussel
geboren Varda stond altijd met
beide benen in de tijdgeest. Haar
leven oogt als een microcosmos
van de naoorlogse Franse filmwe
reld. Ze begon haar filmcarrière
als enige vrouw in de jaren vijftig
in de haantjes wereld van de Nou
velle Vague, maar volgde snel
haar eigen weg.
Met speelfilms en geënsceneerde
documentaires, waarvan fragmen
ten zijn opgenomen in Les plages
d'Agnès, legde ze de veranderin
gen in de jaren zestig en zeventig
vast. Vooral in Frankrijk, maar
ook in de Verenigde Staten. In de
roemruchte meimaand in 1968
was ze niet in Parijs, maar met
haar man, de regisseur Jacques
Demy, in Amerika.
Met linkse onafhankelijke Ameri
kaanse filmmakers steunde ze de
Black Panthers en demonstreerde
ze tegen de Vietnamoorlog. Later
was ze actief in het feminisme.
Het zijn slagwoorden die een le
ven in het teken van ideologie en
politiek doen vermoeden, maar
Varda was te sprankelend om
zich vast te laten pinnen.
Les plages d'Agnès, de titel ver
wijst naar haar liefde voor strand
en zee, toont een origineel en
geestig filmtalent. Herinneringen
zwermen 'als verwarde vliegen'
om haar heen. „Film is mijn
huis", zegt Varda aan het einde
van de film. Met Les plages d'Ag
nès heeft ze in dat huis een fraaie
kamer ingericht.
Les plages d'Agnès
Regie: Agnès Varda
Met: Agnès Varda, Jane Birkin
Te zien in Middelburg
door Bart van der Put
voor puberale humor aan de dag
als zijn ooms. Neef Damon Jr.
speelt een hoofdrol in een arme
tierige en aartsluie parodie op
dansfilms als Save the last dance,
You got served en het aloude Fa
me.
Ver weggestopt in het spervuur
van seksistische, homofobe en ra
cistische stereotiepen-zitten mis
schien drie grapjes die goed zijn
voor een glimlach. Wat echter
blijft hangen is een wezenloze
mop over een baby die breakdan-
send ter wereld komt en het treu
rig stemmende beeld van een
beatboxende vagina.
Dance flick - Regie: Damien Dante
Wayans. Met: Damon Wayans Jr.,
Shoshana Bush, Affion Crockett
Te zien in Vlissingen
Jonge Europese genrefllmma-
kers kunnen tegenwoordig
op de warme belangstelling
van Amerikaanse producen
ten rekenen. Tegen de lokroep
van Hollywood zijn weinigen
bestand, en dat is begrijpelijk,
want de commerciële filmindus
trie gaat er een stuk slagvaardi
ger te werk dan in de meeste Eu
ropese landen, zeker waar het
de produktie van horrorfilms be
treft.
Of regisseurs er goed aan doen om
hun Amerikaanse loopbaan met
een herverfilming van een oud
succes te beginnen is echter de
vraag, want de meeste herverfil
mingen van de laatste jaren ma
ken een teleurstellend zwakke en
plichtmatige indruk.
De uit Barcelona afkomstige
broers Ëlex en David Pastor leken
bij hun Amerikaanse filmdebuut
in 2006 het geluk aan hun kant te
hebben, want Carriers is geen her-
verfilming of vervolgfilm, maar
een eigenzinnige thriller met een
apocalyptisch thema. De film
opent met idyllische amateuropna
men van twee broertjes die op het
strand met elkaar stoeien, waarna
we hen als twintigers met twee
vriendinnen in een desolaat land
schap terugzien. De vier zijn on
derweg naar hetzelfde strand, in
een wereld die volkomen ont
wricht is door een dodelijke griep-
pandemie.
De angst voor besmetting maakt
de reis tot een hachelijke onderne
ming, want iedereen kan een car
rier, ofwel een virusdrager zijn.
Dat gegeven maakt de film hoogst
actueel, en dat is ongetwijfeld een
van de redenen waarom Carriers
drie jaar na de productie alsnog in
de bioscoop verschijnt.
De andere reden hangt samen met
het succes van de recente Star
trek-film: een van de broers wordt
vertolkt door Chris Pine, die we in
middels kennen als de nieuwe En
terprise gezagvoerder James Tibe
rius Kirk.
In Carriers speelt Pine geen inne
mende lefgozer, maar een onuit
staanbare bullebak, die zijn reisge
noten uit ogenschijnlijk egoïsti
sche motieven het leven zuur
maakt.
Gaandeweg wordt duidelijk dat hij
VLISSINGEN
CINECITY
Carriers: do t/m wo 22 uur, za ook om
24 uur; Dance Flick: do t/m di 16.15 en
19.15 uur, wo 16.15 uur; De Indiaan: za
en wo 14 uur, zo 11 en 14 uur; De
Storm: do t/m wo 16.15, 19.15 en 22
uur, do, vr, ma en di ook om 14 uur;
G-Force (nv): do t/m ma 14 uur, zo 11
en 14 uur, wo 14 uur; Het geheim van
Mega Mindy: za, zo en wo 14 uur, zo
ook om 11 uur; Hannah Montana: do
t/m wo 16.15; Harry Potter (ov): do t/m
wo 15.45 en 19 uur; Heksje Lilly: za
13.45, zo 11 en 13.45, wo 13.45; Ice
Age 3 (nv): do t/m wo 13.45, zo ook om
11 uur; Inglourious Basterds: do t/m ma
19 en 21.30, di 21.30, wo 21.45 uur; The
Ugly Truth (ladies night): wo 19.45 en
20 uurLe Hérisson: di 19.30 uur; Lover
of Loser: do t/m di 14,16.30 en 19. uur,
zo ook om 11 uur, wo 16.30 en 19 uur;
Millennium: do t/m zo, di en wo 21.30;
My Sister's Keeper: do, vr, ma en di 14,
16.15 en 19.30, za en zo 16.15 en 19.30
uur, wo 19.30; Precious: di 14 uur; Prin-
G-Force
ses Lillifee: do t/m wo 14 uur, zo ook
om 11 uur; Spangas op survival: wo 14,
16.30 en 19 uur; The Final Destination:
do t/m wo 22 uur, za ook om 24.00 uur;
The Rebound: do, vr, ma en di 14, 16.15,
19.30 en 22 uur, za 16.15, 19.30, 22 en
24 uur, zo 16.15, 19.30 en 22 uur, wo
16.15 en 22 uur; The Taking of Peiham
123: do t/m wo 22 uur, za ook om 24
uur; Sneak: ma 22 uur.
GOES
MERRAL
A Perfect Getaway: do t/m wo 21.45
uur; De Storm: do, ma en di 19 en 21.15
uur; vr 18.30, 20.30 en 22.30, za 13.45,
16.15, 18.30, 20.30 en 22.30; zo 13.45,
16.15, 18.30, 20.30 en 22.30, zo 13.45,
16.15, 19 en 21.15 uur, wo 13.45, 16.15,
19 en 21.15 uur; Harry Potter: do, vr, za,
zo, ma en wo 20.30 uur; The Ugly Truth
(Ladiesnight): di 20 uur; Lover of Loser:
do en vr 19.15, za en zo 13.30, 15.45 en
19.15, ma en di 19.15 uur, wo 13.30,
15.45 en 19.15; The Hangover: do t/m
ma en wo 18.45; The Taking of Peiham
123: do t/m di 19 en 21.30, wo 21,30;
De Indiaan: za, zo en wo 16 uur;
G-Force (nv): za, zo en wo 14.15; Ice
Age 3 (nv): za en zo 14.30; Spangas op
Survival: wo 14.30 en 16.30; Suske
Wiske: za en zo 16.30 uur.
't BEEST
The Reader: do, vr, di en wo 20.30 uur.
TERNEUZEN
VIEW
Carriers: do 20.45 uur, vr en za 19.15 en
door Fritz de Jong
De gebroeders Wayans
zijn populaire leveran
ciers van poep-kak-pies-
komedies, met Scary movie, Whi
te chicks en Little man. Deze Fami
lie Lolbroek blijkt ook nog een
neefje te hebben.
In zijn regiedebuut Dance jlick
legt Damien Dante Wayans het
zelfde breindode(nde) gevoel
Scène uit Dance Flick
dramatische spanning de sterkste
troefkaart van de film is.
Thematisch gezien lijkt Carriers
beïnvloed door het werk van zom
biekoning George Romero, maar
het ontbreekt de film aan echte
gruwel, en dat haalt de angel uit
zich volledig door een overlevings
instinct laat leiden
en met schuldgevoelens worstelt.
Ook de andere personages zijn be
ter uitgewerkt dan de schetsma
tige karakters die we doorgaans in
het genre aantreffen, waardoor de