Morele over spectrum 6 Ontpoldering t bezighouden, verdieping van d steeds op. Hoe 1 Zeeuw* ontpolderin; Zaterdag 19 september 2009 Collec door Ben Jansen Twee keer is het landbouwbe drijf van de familie Boot aan de Provincialeweg bij Kerkwer- ve bovengekomen. Na de inun datie in de Tweede Wereldoor log en na de overstromingsramp van 1953. Een derde keer zit er niet in. Woonhuis en schuur zijn gesloopt. De grond maakt deel uit van het plan Tureluur op Schou- wen-Duiveland. Onder water gezet of - als je het zo wilt zeggen - ontpolderd. Boeren land voor natuur. Nu was de meeste grond in Tureluur niet best, maar dat doet niet af aan het principe. Jan Boot (76) heeft er met zijn negentien jaar jongere broer Jacob tot 2001 op ge boerd. Net als zijn vader, zijn grootvader en zijn overgrootvader. Hij praat tamelijk laconiek over de inlijving van het bedrijf van de vier generaties Boot bij het zompi ge natuurgebied Tureluur. „We hadden geen opvolger. Ik ben niet getrouwd en de kinderen van mijn broer wilden het be drijf niet overnemen. Ik was op een leef tijd om zo langzamerhand aan stoppen te denken. Mijn broer niet; die had nog wel even door gekund. Maar wat moet je als zo'n plan wordt gemaakt en je valt erin? Je bent dan als het ware gegijzeld. Je kunt al leen verkopen aan het Bureau Beheer Landbouwgronden. Niemand anders wil het hebben." Voor de grond werd overi gens geen slechte prijs betaald. Boot begrijpt de weerstand tegen het ge bruik van boerengrond voor natte natuur. Hij vindt alleen dat niet al te emotioneel moet worden gedaan over grond die al ja ren in de familie is geweest. „Wanneer een boer zijn grond voor betere kan ruilen, hoor je daar toch ook niemand over." En wat vindt hij van het resultaat van het plan Tureluur? „Kaal en nat. Ik heb er niets mee." De afgelopen weken is menigmaal de sug gestie gedaan dat de afkeer van ontpolde ring in de genen van de gemiddelde Zeeuw is ingebakken. „Onzin", vindt an tropoloog Herman Tak, docent aan de Roosevelt Academy in Middelburg. „Er is niets genetisch aan. Het is cultureel be paald. Over het algemeen zijn Zeeuwen - en nu genereer ik - provinciaals. Er is een zekere jaloezie ten opzichte van Vlaande ren." Volgens Tak valt het verzet tegen ontpolde ring te duiden als 'morele paniek', een be grip dat de Britse socioloog Stanley Cohen heeft geïntroduceerd. In Cohens definitie ontstaat morele paniek wanneer een om standigheid, gebeurtenis, persoon of groep wordt beschouwd als een bedreiging van maatschappelijke waarden en belangen. Tak: „Het gaat vaak om kleine problemen, die op zichzelf weinig om het lijf hebben, maar die worden opgeblazen. De zorgen om het vermeende criminele gedrag van Marokkaanse jongeren zijn een voorbeeld. Collectieve angst die volkomen irreëel is. Er worden argumenten gebruikt die er in feite niet toe doen, maar die een symbool functie krijgen. In een klimaat van morele paniek kunnen belangenorganisaties, des kundigen en politici zich profileren." Morele paniek drijft soms na korte tijd over, soms is ze vrij hardnekkig. Tak: „Het beste wat je kunt doen, is er niet al te veel aandacht aan besteden. Maar dat is in de praktijk vaak lastig. Zeker als die belangenorganisaties hun bestaansrecht er aan ontlenen of als politici zich ermee van de kiezersgunst verzekerd weten." Oud-commissaris van de koningin Wim van Gelder heeft zich er altijd over verwon derd dat de gemoederen zo hoog oplopen als het gaat om natuurcompensatie of-her stel aan de Westerschelde. „Het heet in eens on-Zeeuws om boerengrond voor nat te natuur te bestemmen. Maar waarom? Je hebt toch ook niemand gehoord toen 170 ha prima landbouwgrond in de Wilhelmi- napolder werd gebruikt voor de woonwijk het Goese Meer?" Van Gelder heeft vaak beweerd dat Zeeuw en met de rug naar de zee gekeerd leven. „Daarmee doen ze geen recht aan de naam van hun eigen provincie. Zeeland: zee en land. Samenhang en wisselwerking. Dat wordt - zeker in agrarische kringen - niet zo beleefd. Daar heerst een negatief gevoel over de zee." Daar zit volgens hem meer achter dan de ramp van 1953. „De landbouw heeft zijn vooraanstaande rol in de Zeeuwse econo mie zien afnemen. Die wordt nu vervuld door sectoren die heel nadrukkelijk wél met het water te maken hebben: indus triële bedrijven die grondstoffen en pro ducten via de zee aan- en afvoeren, de lo gistiek die sterk op de zee is georiënteerd, en het toerisme." Het valt, meent Van Gelder, niemand kwa lijk te nemen dat hij negatief over de zee denkt. „Ga maar na, nog maar enkele tien tallen jaren geleden dumpten we van alles in de zee. Van munitie tot radioactief afval. En er is ook wel veel voorstellingsvermo gen voor nodig om te beseffen wat de waarde van een grijs stuk slik is." datum: m plaat: tijc aanmeldei www.pzc voor art

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2009 | | pagina 54