Vlaams podiumtalent
opent festivalprogramma
op het Abdij plein
11
zeeland
nazomer
festival
Brieven naar zee
zinderen van zorg
en hartstocht
Bart Peeters (derde van rechts) met zijn band
Bart Peeters is een podiumman die het
verstaat om door de defensie van emo
ties heen te dribbelen. Hij zorgt al jaren
voor kippenvel, feest, verbondenheid en
vooral sfeervolle muziek in Vlaanderen.
Nu Nederland nog. Het zou zomaar in
Middelburg kunnen beginnen.
door René de Dreu
Bart Peeters brengt samen met zijn zes
rasmuzikanten iets teweeg in Vlaande
ren. Iets wat groter is dan de muziek,
dieper dan zomaar een concert en ver
der reikt dan de tijd die ze daarvoor no
dig hebben. Na drie jaar toeren langs de theaters
in België is de Bart Peetersband een begrip, en
vooral op de grote zomerfestivals veroorzaken ze
vanaf de eerste noten een massaal feest dat nog
uren, zelfs dagen nazindert. „Bij mij ook hoor",
laat Bart na zo'n optreden op het folkfestival Dra-
nouter weten. „Zoiets is nooit routine, altijd een
avontuur en een fantastische belevenis. We weten
dichtbij de mensen te blijven omdat we ons opstel
len als een groep straatmuzikanten. Maar het heeft
wel tijd gekost om dat te bereiken."
Bart Peeters speelt vanaf zijn zevende gitaar en
drums en in 1978 is er al een voorzichtig begin van
een carrière als popartiest in de band Beri Beri.
Met The Radios, bekend van onder andere de hit
She goes nam, komt begin jaren negentig de erken
ning pas goed op gang. Maar dan, vanaf 1998, is
het stil. Totdat hij in 2004 de cd Het Plaatje van
Bart uitbrengt. Nederlandstalig, meer folk dan pop
en toch herkenbaar Bart Peeters. Er volgt een thea-
tertoer en na enkele jaren een tweede cd, Slimmer
dan de Zanger, die zijn reputatie als Nederlandstali
ge artiest nog steviger grondvest. De bijbehorende
toer is steevast uitverkocht en verkoopcijfers zor
gen voor platina en onderscheidingen. Nummer
drie verschijnt in 2008 onder de titel De hemel In
Het Klad en in Vlaanderen wordt niet meer getwij
feld. Zowel pers als publiek omarmen zijn muziek.
Nederland lijkt een logische volgende stap.
„We stonden al in De Kleine Komedie en Carré,
maar het publiek kwam toch meer kijken naar
hoe die populaire tv-persoon het er muzikaal van
zou afbrengen dan dat ze gekozen hadden voor
onze muziek. Die strijd heb ik ook in België moe
ten leveren. Ik was als het ware een concurrent
van mezelf De tv is in dat opzicht een monu
ment, soms zelfs een monster, met een ongeken
de impact. In Nederland lopen we dus wat dat be
treft nog achter. Vanaf volgend jaar gaan we langs
de theaters om daar, net als destijds in Vlaande
ren, aan te werken en iets op te bouwen."
Bart Peeters heeft talenten. Als schrijver van tek
sten die nooit verzanden in clichés, muziek die rit
misch tintelt en door melodietjes, riedeltjes en de
gelaagdheid een luchtige diepgang krijgt. De mu
ziek balanceert op de grenzen van folk en wereld
muziek. En toch neuriën in het hoofd van Peeters
The Beatles en Beach Boys altijd wel mee. Het
zorgt voor toegankelijkheid en teksten met woor
den die Peeters op de muziek kan laten dansen.
„Als ik dan toch leermeesters moet noemen, hou
het dan maar op Bob Dylan en Toon Hermans."
Bart is volgens eigen zeggen vooral tekstueel inge
steld. Studies Germaanse filologie en theaterweten
schappen onderstrepen dat. „Zolang het goed
klinkt en goed geformuleerd is, kun je zelfs je ei
gen kwetsbaarheid tonen."
Na lang zoeken vond hij de ideale muzikanten om
samen de muziek uit te voeren. „Het zijn multi-in-
strumentalisten die niet steeds gaan voor het grote
gebaar, maar het ook klein en intiem durven hou
den." Bart geeft ze op het podium alle ruimte om
te excelleren. „Muziek maken zit in ons bloed, en
als alles samenvalt genieten we daar zelf nog
steeds van. Dan kan een soundcheck al die kick ge
ven."
Bart Peeters en band: vr. 28 aug., aanvang 21.00 uur,
Abdijplein Middelburg.
zaterdag 22 augustus 2009
Carla Hardy verbeeldt in intieme voorstelling de
angsten en verlangens van de jonge Texelse schip
persvrouw Aagje Luijtsen, zoals zij die uit in de
brieven aan haar man, in dienst van de VOC.
door Ali Pankow
De brieven die Aagje Luijtsen aan het
einde van de 18e eeuw schreef aan
haar man Harmanus Kikkert zijn in
1994 bij toeval gevonden en vervolgens gebun
deld. „Ik liep er vier jaar geleden ook bij toe
val tegenaan. Iemand in de bibliotheek maak
te mij er attent op. Op dat moment was ik
naar iets heel anders op zoek, maar toen ik
die brieven had gelezen, was ik meteen ver
kocht. Ik wist direct dat ik hier ooit iets mee
wilde doen. Dit seizoen is het er dus van geko
men", vertelt actrice Carla Hardy. Zij brengt
Brieven naar Zee op de zolder van het Zeeuws
Archief samen met drie muzikanten, een ac
cordeonist, trompettist en gitarist. „Zij leve
ren als een soort klein koor in een Griekse tra
gedie commentaar. Mijn man, Jan-Pieter
Koch, maakte er de composities voor."
Die brieven mogen lang geleden zijn geschre
ven, de thematiek van de voorstelling is van
alle tijden, volgens Hardy. „Die vrouw wordt
gek van verlangen naar die man, die zo lang
op zee verblijft. Zij schrijft daar openlijk over,
maar ook over haar angst dat zij haar man
nooit meer terug zal zien. Tenslotte overleef
de eenderde van de bemanning die VOC-rei-
zen niet. En natuurlijk vreesde zij ook dat hij
een ander lief zou ontmoeten onder het mot
to 'in elk stadje een ander schatje'. Ze schrijft
wel 'zo ben jij niet', maar juist door dat te
schrijven, geeft ze aan daar wel degelijk bang
voor te zijn. Verder bericht ze haar man over
haar zwangerschap, de dood van hun kind en
over haar borstkanker. En dan zijn er de rod
dels in een kleine dorpsgemeenschap waar de
vrouwen er hoofdzakelijk alleen voor staan,
omdat de meeste mannen naar zee zijn."
Hardy benadrukt dat dit alles een prachtige
mix aan humor en ontroering oplevert. „Ik
heb mijn uiterste best gedaan de sfeer heel
ver van Kniertje te houden. Dit speelt zich
echt in een heel ander milieu af dan Op Hoop
van Zegen. We hebben ook bewust de prachti
ge oud-Hollandse tekst gehandhaafd."
Brieven naar Zee: ma. 31 aug. t/m wo. 2 sept.,
16.30 en 19.00 uur, zolder Zeeuws Archief
Middelburg.
Scène uit Brieven naar Zee foto Pepijn Cladder
