smeekt om begrip Liefdesverhaal in de schaduw van een crisis 9 zeeland nazomer festival Jakob Beks en Chris Thys in het theaterstuk Zittend Meisje. foto Lex de Meester sche citeert. „Dat heeft hij van zijn dochter Caro- lien geleerd. Zij las hém altijd voor. Die citaten van Nietzsche spreken hem zeer aan", vertelt Ja kob Beks, die daarmee zijn rolfiguur lijkt te willen verdedigen. „Twee boeken hebben ons geïnspireerd bij onze keuzes voor het grote verschil in leefwijze tussen de schilderes en de Westkapelse boer. Dat zijn de roman Zout op mijn huid van Benoïte Groult en De Voorlezer van Bernard Schlink, inmiddels ver filmd als The Reader", vertelt regisseur Van den Elshout. Wat hem betreft moet toneel altijd verbinding hebben met het heden. Zo legde hij in de opera Be- stevaer over de vete tussen Cornells Tromp en Michiel de Ruyter een link met de hedendaagse Nederlandse vredesmacht in Afghanistan. Dus dringt de vraag zich op wat die eigenzinnige Char ley Toorop, die al in 1955 is overleden, nog met het hier en nu te maken heeft? „Dit stuk zou niet actueel zijn als het zoeken naar liefde en erkenning niet van alle tijden zou zijn", luidt het antwoord van de regisseur. Chris Thys vult hem aan: „De vrouw heeft het nog steeds moeilijk hoor, met het combineren van een baan en het moederschap. Dat zijn tijdloze emoties." Om het universele thema te versterken, heeft Van den Elshout gekozen voor kleding die weliswaar typerend is voor de personages, maar die ook in de huidige tijd kan worden gedragen. Hester van Amelsvoort tekent voor ontwerp en uitvoering. Meer dan anders in zijn regie hechtte Van den Els hout dit keer waarde aan het lezen en herlezen van de tekst. „Ik moest aan mijn oren horen of het klopte. Deze tekst komt pas tot leven door de stem van de acteurs. Klopt de ziel met de woor den? Dat moest ik horen", benadrukt de regisseur. Hij is tevreden aan het einde van die eerste fase. „De grond is geploegd, nu kunnen we gaan zaaien. Om over enkele weken te kunnen oogsten wat er is opgekomen", luidt zijn beeldspraak pas send bij dit theaterstuk op locatie. Zittend langs de duinpan bij Westkapelle zullen de toeschouwers getuige mogen zijn van een span nende ontmoeting tussen een mondaine, vaak wat vertwijfelde kunstenares en een nuchtere, een voudige Westkappelse boer, die de belangrijkste dingen in zijn leven langzaamaan verloren ziet gaan. Zij vertelt over haar stukgelopen huwelijk met Henk Fernhout, over haar relaties met Adriaan Roland Holst, E.L.T. Mesens, Arthur Leh- ning, Piet Tiggers en over haar korte flirt met Hen drik Marsman. Ze vertelt ook over de ruzies met haar zoon Eddy en vooral over de passie voor haar werk. Toos Dingemanse luistert, reageert en biedt vooral veel troost, simpelweg door er te zijn. Zittend Meisje: do. 27 t/m za. 29 augustus en di. 1 t/m za. 5 sept., 20.00 uur, duinpan bij Westkapelle. Tekst: Nirav Christophe; regie: Vincent van den Els hout; spel: Chris Thys en Jacob Beks. zaterdag 22 augustus 2009 't Woud Ensemble wil met De Beer van Anton Tsje- chov zijn tanden, doorzettingsvermogen en goe de wil laten zien. Een gekruid liefdesverhaal als kennismaking met Zeeland. door Ali Pankow Tsjechov is van alle tijden. Geen wonder dus dat 't Woud Ensemble in deze pe riode van crisis voor De Beer die koste lijke eenakter, ook wel farce genoemd, heeft gekozen. Voor dit toneelgezelschap werd het eerder dit jaar echt crisis met de afwijzing van de subsidie-aanvraag door het Fonds voor de Podiumkunsten. Doorgaan tegen de bierkaaien, de bakens ver zetten of gewoon maar helemaal stoppen? „Wij hebben deze drie mogelijkheden alle maal overwogen", zegt Jos van Hulst, die sa men met Margien van Doesen in 2005 't Woud Ensemble begon. Doel was avondvul lende repertoirestukken te brengen. Voor het komend seizoen stond De Woudduivel, een voorloper van Tsjechovs bekendere stuk Oom Wanja, op de planning. Zonder voldoende budget echter geen grote productie. „Maar stoppen wilden we niet. Daarom hebben we besloten een kleinere voorstelling met weinig techniek en slechts drie spelers te maken. We kwamen uit bij De Beer, ook van Tsjechov", yertelt Van Hulst. Hij put moed uit het feit dat kleinere fondsen 't Woud Ensemble wel steunen én dat de diverse festivalorganisaties de groep aanmoedigen vooral door te gaan. Verder geven de enthousiaste publieksreacties goede hoop voor de toekomst. De Beer is op het Oerolfestival op Terschelling met succes in première gegaan. Daarna volg den optredens. En nu dus Zeeland. „Wij ver heugen ons op de kennismaking met deze provincie. We spelen het stuk op het parkeer terrein van het Abdijcomplex, dus omlijst door monumentale gebouwen. Een goede ge legenheid om Zeeland onze tanden, doorzet tingsvermogen en goede wil te laten zien", zegt Van Hulst. Het verhaal gaat over een jon ge vrouw die na de dood van haar overspelige echtgenoot de rest van haar leven wil blijven rouwen. Een naburige landeigenaar komt haar bezoeken om per direct een achterstalli ge schuld op te eisen. Hij weigert te vertrek ken voordat hij geld gezien heeft. De Beer: do. 3 t/m za. 5 sept, vertrek naar voor stelling vanaf Abdijplein Middelburg, 16.30 en 19.00 uur. Bart Klever en Margien van Doesen foto René den Engelsman

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2009 | | pagina 93