Riekje wist het Goese Meer in 't kwadraat 29 spectrum Met vreemde ogen Zaterdag 22 augustus 2009 Hoe kijkt een Groninger naar Zeeland en wat valt een Zeeuwse op in Groningen? Verslagge vers Cornelleke Blok van de PZC en Arnoud Bodde van het Dagblad van het Noorden wisselen van standplaats. Ze toeren rond over onbekend terrein. Vandaag: de laatste aflevering over ambitieuze plannen. Blauwestad Blauwestad ligt vlakbij Winschoten, in het oosten van de provincie Groningen. Het plan is bedoeld om de regio Oost-Gronin- gen een economische impuls te geven. In Oost-Groningen heerst een hoge werkloos heid en hebben mensen weinig te besteden. Men hoopt welvarende mensen uit de Rand stad naar Groningen te trekken. De verkoop van de kavels in Blauwestad, die begon in 2005, valt tot nu toe tegen. Kijk ook op www.blauwestad.nl. stad bij duizend euro beginnen. Er komen hier mensen wonen die geld te besteden hebben. Dat komt toe aan de gemeen schap. Het zorgt voor werkgelegenheid." Over de akkers van Geert-Jan Molema va ren nu boten. „Slechte landbouwgrond? Nou, daar wordt verschillend over gedacht hoor. Er hebben generaties boeren aardap pels, bieten en graan op verbouwd. Ze heb ben er altijd een bestaan op gehad. Het wa ren tevreden boeren. Ik heb collega's ge zien die totaal van slag waren. Sommigen zie ik hier nog wel eens. Ze zijn tien jaar geleden vertrokken, maar komen nog even over hun oude land en hun oude be drijfsgebouw varen. Snap je wat ik bedoel? Niemand wilde Blauwestad. Ik ook niet. Maar het is gebeurd. Je móet de knop om draaien en het accepteren." Dat heeft hij gedaan, en met succes. Mole ma legde een jachthaven aan achter zijn be drijf. De Reiderhaven heet 't. „Van de 52 ligplaatsen zijn er dertig bezet, en we zijn nog niet eens officieel open. Er komen nu ineens toeristen naar dit gebied. Zelfs hele maal vanuit Hannover. Er komt meer werkgelegenheid. Dat komt door Blauwe stad. Dat had ik nooit gedacht." Het echtpaar Meerman: „Het had ze miljarden gekost om ons uit te kopen!" foto Ruben Oreel van de drukte." Aan de andere kant van de Dorpstraat wonen Chris en Meta Baan met hun drie kinderen. Tegenover het boe renbedrijf van de familie Corré. De jon gens, 9 en 11 jaar, kunnen doen wat ze wil len. Er rijden amper auto's. Meta: „Er heerst vrijheid, blijheid. Kinderen die hier opgroeien weten nog wat een schaap is. Ze kunnen zelf zien dat melk uit een koe komt." Als Kleverskerke nou een spookgehucht met leegstaande en vervallen huizen was geweest, oké, dan had je erover kunnen na denken; dijk erom, water erover, niemand die het zou missen. Maar, het is werkelijk een beeldschoon piepklein schattig dorpje. Een kort bedoeld bezoek loopt dankzij de gastvrijheid van de inwoners zomaar uit tot een uiterst plezierige ochtend, die hal verwege de middag pas eindigt. Een mooie re afsluiting van een zomer in Zeeland is niet denkbaar. Midden in het Oost-Groningse boerenland verrijst een stad. Een héle stad, uit het niets. Met een enorm meer, centrum, haven en strand. Blauwestad is het Goese Meer in 't kwadraat. Tenminste, dat moet het worden. door Cornelleke Blok Kale vlaktes. Dat is wat je nu ziet Kaarsrechte sloten en keu rig aangelegde perkjes, met jonge bomen die strak in rijen staan opgesteld. Zelfs het kunstwerk is al neergezet. Twee medewer kers van de groenvoorziening maaien zorg vuldig het grasveld eromheen. Maar voor wie? De eerste villa's staan pas een paar honderd meter verderop. In Blauwestad is plaats voor vijftienhon derd huizen. Inderdaad, vijftienhonderd! Maar daarvan zijn er nu slechts een paar honderd gebouwd. „Blauwestad heeft een omtrek van 23 kilometer", zegt de mede werkster in het informatiecentrum. De ma quette geeft een beter beeld van de om vang én van het Oldambtmeer. De Gronin gers blijken ervaring te hebben met ontpol- deren: achthonderd hectare boerenland is onder water gezet voor het ambitieuze pro ject Blauwestad. „Maar het was slechte landbouwgrond hoor", verzekert de mede werkster. Hm. Benieuwd of de Groningse boeren er ook zo over denken. Blauwestad is verdeeld in wijken met rus tieke namen als Het Riet, De Wei en Het Park. In Het Riet staan al aardig wat hui zen, al zijn de straten overdag uitgestor ven. Ton Rohof en Tatiana Telegina zijn Hoe komen mensen toch op het idee om land onder water te willen zetten in een provincie die de strijd tegen de golven in het verleden al zo vaak heeft verloren? Nou zijn 'we' in Groningen redelijk ambitieus aan de slag gegaan met Blauwestad. Daarin heeft een en ander voor het water moeten wijken. Maar een heel dorp van de kaart vegen, zoals met Kleverskerke de bedoeling was? door Arnoud Bodde Aan een touw aan een lan taarnpaal in de Dorpstraat staat een pony. Het dier schudt wat met het hoofd. Nergens klinkt verkeersla waai, het enige geluid dat hoorbaar is, is dat van de wind die door de bomen waait, 't Is heel mooi rustig in het dorp. Al be stond er in de politiek misschien slechts een gedachte over de mogelijkheid om eventueel Kleverskerke als Atlantis te laten verdwijnen onder een recreatieve en lucra tieve waterplas. Stedenbouwkundige Riek Bakker bracht het elf jaar geleden alsof het dorp zou verdrinken. „)a... Riekje...", mompelt los Meerman. „Die heeft het geweten." In haar zoge noemde kwaliteitsatlas Middelburg 2030 had ze het mooi bedacht: het water van het Veerse Meer doortrekken naar Arne- muiden. Doei, Kleverskerke! „Wat een waanzinnig idee was dat, joh", zegt Jos. Nu met een glimlach. Destijds stonden alle in woners 'op de achterste poten'. Met suc ces. „Het had ze miljarden gekost om ons uit te kopen", zegt Jos. Hij woont heel mooi in de bocht van de Dorpstraat, op nummer 1. Met zijn gezin. Al dertig jaar. Als een vorst. „Mijn zoon wil hier later ook wonen. Mijn dochter ook. Dit dorp is één grote familie. Er gebeu ren nooit gekke dingen, we zijn afgesloten Geert-Jan Molema bij z'n jachthaven. wel thuis. Ze verhuisden van Rotterdam naar Blauwestad. Ze vertellen er graag over, maar uiten eerst hun ongenoegen over de 'negatieve' verhalen over Blauwe stad in een bepaalde noordelijke krant. „Dat doet alle bewoners pijn", zegtTelegi- foto Anne Marie Kamp na. Oeh, dit ligt blijkbaar gevoelig. „Het is prachtig om hier te wonen. Er is zóveel ruimte. Er is natuur en er zijn vogels." Rohof beaamt dat. „We hebben 2200 vier kante meter grond a 125 euro per vierkante meter terwijl de grondprijzen in de Rand-

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2009 | | pagina 115