ien jaar aan de top
Lezersvragen
27 spectrum
Zaterdag 22 augustus 2009
reld gereisd. De plaat, die volgens menigeen een
wat ander geluid laat horen, werd zeer verdeeld
ontvangen. Van Leeuwen: „Als je de nummers
zelf hebt geschreven, is de beleving toch een heel
andere. Bij Everything You Want was vooral het he
le proces van die plaat maken zo ontzettend tof, -
dat we bijvoorbeeld in New York zaten en daar
spannende dingen meemaakten - dat ik op die ma
nier naar die songs luister en helemaal niet van:
het is heel anders. Dat hoor ik helemaal niet meer.
Ik kijk erop terug als een hele goeie plaat en als
een onwijs avontuur."
„Het is waar dat die plaat heel verdeeld is ontvan
gen", beaamt Woesthoff. „Een deel van ons pu
bliek en een deel van de media zei: dit volgen we
effe niet. Op dat moment schrik je, maar nu moet
ik zeggen dat het heel goed is dat dat soort dingen
gebeuren. Elke nieuwe plaat is de optelsom van al
le ervaringen die je daarvoor hebt opgedaan. Die
vormen je verder. Zolang je maar geen muziek
maakt vanuit een bepaald concept of denkt 'goh,
we zijn ooit zo succesvol geweest met Rain Down
On Me, laten we nou nóg vijftien Rain Down On
Me's proberen te maken', dan blijft elk album een
verdere ontwikkeling van jezelf."
Dat blijkt, want een nieuwe cd is al in de
maak. Het vijfde studioalbum inmiddels,
dat later dit jaar moet verschijnen. De aan
pak is compleet tegengesteld aan die bij Everything
You Want. Geen verre reizen, geen eindeloze stu
diosessies, maar eerder deze maand in Brussel met
alle muzikanten grotendeels in één keer inge
speeld.
En dat kon doordat Kane, dat in haar tienjarige his
torie al vele bandleden zag komen en gaan, sinds
enige tijd een stevig collectief is, met ervaren
krachten zoals gitarist Robin Berlijn, bassist Ivo Se-
verijns, drummer Joost Kroon en toetsenist Nico
Brandsen.
Woesthoff: „De vorige plaat hebben we juist met
veel sessiemuzikanten van where ever opgenomen.
De laatste twee jaar hebben we deze band. En
voor het eerst sinds we in Kane zijn, voelt het hele
maal solid en leuk. Zij hebben ook gezegd: natuur
lijk gaan we dit met z'n allen doen. Dat geeft gelijk
weer een heel ander smoel aan dat ding. Ik vind
het super, ben weer helemaal excited."
En of het (weer) een muzikale koerswijziging
wordt, laten Woesthoff en Van Leeuwen nadruk
kelijk in het midden.
„We hebben afgesproken dat we daar niet over
praten voordat het zo ver is." Een 'bandjesplaat'
wordt het in elk geval, zo hebben zij zich eerder al
laten ontvallen, met korte liedjes en, zoals ze dat
noemen, to the point. „Het is uiteindelijk toch wat
jij als luisteraar vindt dat het is, maar nu is het aan
ons om iets te maken waarvan zo veel mogelijk
mensen zeggen: wow, heb je die nieuwe Ka-
ne-plaat gehoord?"
De PZC riep enkele weken geleden haar lezers op vra
gen te stellen aan Dinand Woesthoff en Den nis van
Leeuwen van Kane. Dat leverde een groot aantal
reacties op. Uit de inzendingen zijn vijf vragen geselecteerd,
die zijn voorgelegd aan de beide bandleden. Hun antwoorden
staan hieronder. De vijf vragenstellers hebben een vrijkaartje
voor Goes in Concert gewonnen.
Daniëlla Huibregtse uit Oudelande: Waarom stonden
jullie op het VIP-deck bij Concert at Sea? Alvast aan
het oriënteren voor Concert at Sea 2010?
Woesthoff: „Dat is nietwaar. Ik was er niet."
Van Leeuwen: Dat moet ik zijn."
Woesthoff „Ben jij daar geweest?!"
Van Leeuwen: „Ik ging daarheen met Barry Hay van de
Golden Earring en die hebben daar een te gekke show ge
geven. Ik vond het er heel mooi uitzien. Mijn complimen
ten. Het is natuurlijk echt een Zeeuws feest, georganiseerd
door Blof en de Blof-crew. Of wij daar ooit optreden
hangt meer van Concert at Sea af dan van ons. Ik vind het
in elk geval een hartstikke mooie plek om te spelen."
Anita Meijaard uit Wemeldinge: Ik vind Kane super
en zij zouden niet misstaan op het festival Zwarte
Cross. Dat is een feest van rock, metal, theater enzo
voort. En dan lees ik zo'n vreemd bericht in het pro
grammaboekje van Zwarte Cross ('100% Kane-vrij').
Waarom hebben Kane en Zwarte Cross ruzie?
Woesthoff „Wij snapten dat ook niet. Zwarte Cross werd
altijd gedaan door Jovink en de Voederbietels. Die ken
nen we heel goed eigenlijk. Het is niet de eerste keer dat
dit soort dingen gebeuren. Dat is op zich oké. Maar we wa
ren wel verbaasd, want het is volkomen onnodig. Het is
ook wel een beetje de tijd waarin we verkeren: iedereen
vindt maar dat iedereen alles moet kunnen zeggen, het
maakt allemaal niet meer uit. Wij vinden dat niet."
Nathalie Pleunis uit Vlissingen: Als jullie gevraagd
worden een titelsong te maken voor een Nederlandse
film, zien jullie dat zitten en in hoeverre willen jullie
creatieve vrijheid in het componeren van de titel
song?
Van Leeuwen: Ik denk niet dat we ooit in opdracht een
nummer hebben geschreven. We zijn er wel voor ge
vraagd, maar we hebben het nooit aangenomen. Het
hangt ook van de film af Als het een heel goede film is,
lijkt het ons tof om te doen."
Woesthoff: „Het is voor ons niet echt een issue, ook niet
om om nee te zeggen. Het is nog niet echt verder geko
men dan gevraagd worden."
Karin le Roïj uit Nieuw- en Sint Joosland: Op welk fes
tival of in welke plaats zouden jullie nog wel eens
graag optreden?
Van Leeuwen: „In Goes!"
Woesthoff: „Wat wij in elk geval met onze eigen grote
shows proberen te doen is het vinden van unieke locaties.
Dat is vaak gelukt. Toevalllig hebben we een paar maan
den geleden nog in het ADO-stadion gespeeld. Dat was
voor ons ook hartstikke leuk. Er zijn altijd wel plekken te
vinden waar het mooi is om te spelen, maar we maken er
toch altijd weer ons eigen ding van."
Van Leeuwen: „Iets wat we binnenkort gaan doen is Para-
diso in Amsterdam. Dat is altijd een speciale zaal geweest.
We hebben er al vaker gestaan, maar in oktober gaan we
er drie keer achter elkaar alle singles die we ooit hebben
uitgebracht in die volgorde achter elkaar spelen. Daar zie
ik enorm naar uit. Dan moeten we dus echt in de oude
doos gaan kijken, die dingen weer gaan repeteren, maar
dan met de nieuwe band waarmee we net een plaat heb
ben opgenomen. Dat wordt volgens mij heel speciaal."
Janneke Kramer uit Colijnsplaat: Als het niet gelukt
was in de muziek, wat voor beroep zouden jullie dan
het liefst uitoefenen?
Woesthoff „Ik zat altijd wel aan de architectuurkant, in
die hoek. Dus was de kans groot geweest dat ik dat ook
was gaan doen. Maat muzikant heeft altijd in me gezeten.
Vanaf mijn tiende sta ik op het podium, dus het was een
uitgemaakte zaak dat het dit zou gaan worden. Alleen had
den wij ook nooit verwacht dat het zo uit de hand zou
gaan lopen."
Van Leeuwen: „Ik heb rechten gestudeerd, maar niet afge
maakt. Daarna heb ik personeelsmanagement gedaan en
daar ook wel even in gewerkt, maar ik heb nooit echt die
ambitie gehad, de echte passie daarvoor. Als je mag kie
zen, kies je niet voor dat. Dan kies je wel voor voetballer
of iets anders. En dat werd in mijn geval gitarist."
