wonen 3$ 53
1
VRAAG ANTWOORD
Hoe komen fruitvliegjes
de gft-container?
Wat is er dit jaar aan de hand met mijn
anders zo prachtige walnotenboom? (I)
Wat is er dit jaar aan de hand met mijn
anders zo prachtige walnotenboom? (II)
Waterdoorlatend
of waterdicht?
wonen@wegener.nl
024-3650509
Zaterdag 8 augustus 2009
Wanneer je een stukje appel op het aanrecht laat
liggen, zitten er binnen de kortste keren fruit
vliegjes op. Waar komen die vandaan? En hoe be
landen, vooral zomers, al die honderden fruit
vliegjes in de gft-container, zelfs als de bak pas'is
schoongemaakt?
„Fruitvliegjes hebbên een goede neus voor alco
hol", weet insectendeskundige P. Koomen. „Ze
ruiken het van ver. Een appel op het aanrecht en
etensresten in de gft-bak gaan rotten. Bij het gis
tingsproces vormen zich suikers en alcohol. Daar
zijn vliegjes dol op."
De fruit- c.q. bananenvliegjes drosophiliavoe
den zich niet alleen met rottend fruit, ze leggen
er ook hun eitjes in. De larven en poppen die
zich dan vormen, voeden zich met schimmels op
het fruit. De voortplanting en levenscyclus van
fruitvliegjes gaat enorm snel. Vrouwtjes leggen
duizenden eitjes. Doorgaans leven de vliegjes
tien tot dertig dagen.
Rest de vraag hoe fruitvliegjes in gft-bakken ko
men, zelf als die goed schoongemaakt zijn.
Koomen: „De eitjes zijn een halve millimeter
groot, dus blijven er veel in kieren van de contai
ner steken. Bovendien kunnen in de volgende la
ding groente- en tuinafval 'verse' eitjes zijn ge
legd. Zodra die zich ontpoppen tot volwassen
vliegen (cyclus van acht dagen), begint het voort-
plantingsproces opnieuw. In twee dagen krioelen
honderden vliegjes in de bak."
Is er een remedie om de vliegjes uit huis te krij
gen? Koomen: „Zet een schaaltje met zuivere al
cohol (50 procent of meer) op het aanrecht. Daar
komen ze in zwermen op af om vervolgens mas
saal te verdrinken."
Een stukje appel is ook een goed lokmiddel. Na
verloop van tijd kunnen de vliegjes met een krui
meldief worden opgezogen en daarna levend in
de buitenlucht worden gelóst.
Samenstelling en redactie:
Frank Clevers en Charles Lennartz
Er komen de laatste tijd veel
vragen binnen over walnoten-
bomen. Meneer Perik mailt
dat zijn altijd zo stralende
boom, dit jaar pokdalig is. De
boom van meneer Vekeman
laat vruchten vallen en zit vol
groene spikkels en andere on
regelmatigheden.
Via Huub Schepers van de
Universiteit van Wageningen,
komen wij voor het inwinnen
van advies terecht bij 'walno-
tenexpert' Edmond Kwanten.
Hij denkt dat de bomen last
hebben van bacteriebrand.
Dit is een veelvoorkomende
ziekte, waarbij de boom is
geïnfecteerd met latent aan
wezige bacteriën. Deze ziekte
is te voorkomen door rassen
te kiezen die weinig vatbaar
zijn voor deze ziekte. Meer in
formatie staat op de website
van Edmond Kwanten: http://
home.kpn.nl/e.kwanten/
Ook de families Jansen en
Van de Wetering hebben vra
gen over hun walnoot. Hun
bomen hebben minder vruch
ten en meer dorre takken dan
andere jaren. Mevrouw Van
de Wetering heeft haar wal
noot liefdevol extra water ge
geven. 'Maar niets lijkt te hel
pen', mailt ze. Volgens Ed
mond Kwanten hoeven ze
zich niet ongerust te maken.
De bomen hebben last van
wat je in mensentaal burn
out zou noemen. „Waarschijn
lijk hebben ze de laatste jaren
te veel vruchten gedragen.
Hierdoor raken ze uitgeput
en treedt een natuurlijke dun
ning in het hout (de takken)
op", zegt hij. Therapie? Niet
nodig! „Het herstelt zich de
komende jaren wel weer."
Ook een vraag?
redactie.wonen@wegener.nl
Onder zeil
De vertrouwde parasol heeft in de tuin serieuze
concurrentie gekregen van het zonnezeil. Overgewaaid van de
trendy terrassen aan de Middellandse Zee kun je nu in je eigen
achtertuin voor weinig geld dezelfde sfeer creëren.
Eventjes klussen is wel nodig.
door Cor-Peter Pasma
uit de zon
De oorsprong van het zonnezeil is
te vinden in Australië en
Nieuw-Zeeland. Daar werden ze
gebruikt op parkeerplaatsen om
de temperatuur in de auto niet
al te ver op te laten lopen. Door
het relatieve gemak waarmee grote oppervlak
ten in de schaduw kunnen worden gezet, wer
den ze ook al snel gebruikt voor kinderspeel
plaatsen. Inmiddels zijn de zonnezeilen in
Australië op die plekken zelfs verplicht
Uitbaters van terrassen zagen al snel de voorde
len van het zonnezeil: geen hinderlijke palen
meer waar met volle dienbladen omheen ge
manoeuvreerd moet worden. De zonnezeilen
zijn bovendien vele malen windbestendiger
dan grote parasols. En doorgaans ook nog eens
flink goedkoper. Niet vreemd dus dat het zon
nezeil nu ook bezig is aan een opmars in onze
achtertuin.
De goedkoopste versies zijn vanaf zo'n 60 euro
volop op internet en in de bouwmarkt beschik
baar. Daarvoor krijg je een driehoekszeil (er be
staat ook een vierhoeksvariant) met zijden van
bijna 4 meter. Wel moet je er dan nog roestvrij
stalen bevestigingsmateriaal bij kopen. Kosten
post: circa 50 euro. Uiteraard kun je ook met
touwen en goedkoper materiaal aan de slag,
maar dat komt de duurzaamheid niet ten goe
de en ziet er minder mooi afgewerkt uit.
De duurdere zeilen (vanaf zo'n 160 euro) zijn
in tegenstelling tot de goedkopere varianten
waterdicht en beter bestand tegen de grillen
van de Nederlandse zomers. Let bij aanschaf
van een zonnezeil wel goed op de zoom. Deze
moet minimaal 2 centimeter breed zijn en het
liefst versterkt. Maatwerk is uiteraard mogelijk,
maar daar betaal je ook een meerprijs voor.
Toch valt die extra uitgave nog mee. De echte
kosten voor het plaatsen zitten dan ook niet in
het zeil, maar in het bevestigingsmateriaal.
Naast het roestvrijstalen bespanningsmateriaal
moet vaak ook een paal in de grond worden ge
plaatst. Een houten paal die stevig genoeg is,
kost al snel 70 euro en dient ook nog eens ge
fundeerd geplaatst te worden.
Wie niet van half werk houdt, kan aan de slag
met de producten van ID Garden Products.
Dat bedrijf levert roestvrijstalen palen met
daarin een spanmechanisme om het zeil op
spanning te brengen, en een speciale schroef-
fiindering. De masten zijn in de winter dankzij
een kliksysteem gemakkelijk te verwijderen.
Een aanzienlijke investering is het wel: een
driehoekig zonnezeil met twee vaste bevesti
gingspunten aan de muur en één mast kost
bijna 1.700 euro. Het enige grote nadeel van
zonnezeilen is dat ze, als ze eenmaal hangen,
niet zo eenvoudig te demonteren zijn (met uit
zondering van de oplossing van ID Garden Pro
ducts). Wanneer je bijvoorbeeld op een koele
re, zomerse dag juist wel in de zon wilt zitten,
ben je eerst eventjes bezig met het verwijde
ren van het zeil.
Wie daaf toch niet zo veel tijd aan kwijt wil
zijn, kan beter kiezen voor een zogenoemd har-
monicazeil of voor de Paddy Shield.
Deze zeilen kunnen als een ouderwets zonne
scherm worden weggeschoven dankzij het ge
bruik van spandraden en runners. Jammer
(voor sommigen) is wel dat dat er juist weer
minder trendy uitziet.
Waterdichte zonnezeilen moeten altijd iets
schuin worden opgehangen (30 centimeter
afloop per 1 meter) om de vorming van wa
terzakken te voorkomen. Bij lichte regen kun
je onder waterdichte exemplaren droog zit
ten. Ook d.e tuinmeubels zijn dan be
schermd tegen nattigheid.
Waterdoorlatende zonnezeilen (of scha-
duwdoeken genoemd) kunnen ook horizon
taal worden opgehangen, waardoor ze bij
voorbeeld boven openslaande deuren beves
tigd kunnen worden. De regen gaat door de
kleine gaatjes, maar ze zijn minder gevoelig
voor veel wind. Ook is de temperatuur eron
der iets koeler, doordat er wat wind door
heen gaat.
Bron: www.zonz.nl
