Apetrots op de
Visserijfeesten
Pittoresk en historisch Burghsluis
'Nooit meer
2
Groeten uit...
vrijdag 7 augustus 2009
Alfred Boersma.
selen eten. „Maar dat is alleen voor
genodigden." De artiesten die za
terdag optreden voor het grote pu
bliek vindt Alfred niet zo belang
rijk. „Die maken alleen maar een
hoop herrie", grapt hij. „De gemoe
delijkheid onder elkaar is het leuk
ste."
door Gijs Kamphuis
Op de kop van Schou-
wen-Duiveland ligt
Burghsluis, vlakbij de
dorpen Westenschou-
wen en Burgh-Haamstede. Hier
werd vroeger het water uit polders
in de omgeving van Burgh naar de
Oosterschelde geleid.
De oppervlakte van het dorp be
staat voor het grootste deel uit de
haven, waar menig jacht zacht dob
bert op de golven van de zee.
De haven kan met recht pittoresk
worden genoemd. Een aantal men
sen ligt op het dek van hun boot
in een stoel van de zon te genie
ten. De dijk wordt bevolkt door
wandelaars en een enkele fietser.
Ondanks dat de inrichting van de
haven gericht is op pleziervaart,
meren er met regelmaat ook be
roepsschippers aan om zand te los
sen. Sinds de aanleg van de Storm
vloedkering is Burghsluis per boot
alleen te bereiken vanaf de Ooster
schelde.
Onderaan de dijk ligt het hart van
het plaatsje. De woonkern bestaat
uit één straat, de Oude Havenweg.
Er is deze middag weinig bedrijvig
heid rond de ongeveer twintig hui
zen in het dorp. Een kleine tram
poline op het grasveld voor de hui
zen staat er verlaten bij.
Ook op de parkeerplaats ernaast
heerst de stilte. Een auto met twee
fietsen op het dak verraadt dat het
ook anders kan zijn; menig wieler
fanaat begint hier aan een tocht.
Vanaf de dijk is het uitzicht prach
tig. Voor je de Oosterschelde,
rechts Neeltje Jans en links de
Plompe Toren.
Deze toren is het enige overblijfsel
van het verdronken dorp Coude-
kerke, dat in lang vervlogen tijden
op een steenworp afstand van
Burghsluis lag. Volgens de legende
van Westenschouwen sprak een
zeemeerman een vloek uit over
Coudekerke, omdat Schouwse vis
sers zijn gevangen zeemeermin
niet wilden teruggeven. 'Westen-
schouwen, Westenschouwen',
sprak de zeemeerman, 'het zal u
berouwen. Dat ge genomen hebt
mijn vrouwe. Westenschouwen
zal vergaan. Alleen de toren zal
blijven staan.' En zo gebeurde het
ook. Het dorp, behalve de kerkto
ren, werd opgeslokt door de zee.
In werkelijkheid liet de mens in
de zestiende eeuw de zee zijn
gang gaan. Zeker drie kilometer ei
land ging verloren.
De woonkern van Burghsluis ligt er
rustig bij. In de haven verderop
heerst er iets meer drukte.
door Kris Derks
Vissersdorp Breskens
maakt zich op voor de
komst van duizenden
toeristen. De jaarlijkse
Visserijfeesten in en
rond de haven zijn hét visitekaart
je van het dorp in West-Zeeuws-
Vlaanderen. Het evenement is al
tijd goed voor tienduizenden be
zoekers. Gratis vis in de vismijn,
talloze kraampjes en demonstra
ties, rondvaarten, zwemwedstrij
den en natuurlijk het bezichtigen
van viskotters... daar loopt een
beetje toerist natuurlijk al snel
warm voor.
Maar niet alleen toeristen. Inwo
ners van Breskens hebben de da
tum van de Visserijfeesten al heel
vroeg in het jaar omcirkeld in hun
Anja Fijnaut (43) is
wél een echte Bressi-
aander. „Breskens
heeft alles wat ik no
dig heb. Vroeger gin
gen we alleen voor kermissen naar
andere dorpen", vertelt Anja.
Ook nu nog blijft ze het liefst lek
ker in het dorp om een kopje lek
kere koffie met andere Bressiaan-
ders te drinken. Eén keer is ze elf
dagen op vakantie geweest. „Nooit
meer", zegt ze resoluut. „Ik kwijn
de weg. Ik had heimwee en telde
de dagen af tot we weer terug naar
huis gingen."
Anja weet dat nieuwkomers vaak
erg moeten wennen aan het karak
ter van de gemiddelde Bressiaan-
der. „Ze zijn grof in de mond en
heel resoluut." De 'aangewaaiden',
zoals Anja de nieuwkomers
noemt, proberen soms dingen te
agenda. In het tweede weekend
van augustus gaat een Bressiaan-
der niet op vakantie, geen denken
aan. Want wie zich een beetje
Bressiaander voelt, wil juist in het
weekend van de Visserijfeesten
aan iedereen laten zien hoe trots
hij op zijn woonplaats is. En om el
kaar weer eens te treffen natuur
lijk. De toeristen komen voor tal
van attracties, maar de meeste
(voormalige) inwoners zien de Vis
serijfeesten als het uitgelezen mo
ment om weer eens samen hele
maal los te gaan.
Zomerverslaggeefster Kris ging
langs bij vier Bressiaanders in hart
en nieren, om van hun in onver
valst West-Zeeuws-Vlaams dialect
te horen hoe diep de trots voor
'hun' Breskens zit.
Het uitdelen van gratis vis is elk jaar in trek bij duizenden bezoekers van de Visserijfeesten.
Volgens Lucien van de
Broecke zijn Bressiaan
ders echt een ander
slag volk ten opzichte
van andere Zeeuwen.
„Een echte Bressiaander draait
niet rond de pot en is recht voor
zijn raap." Lucien neemt zelf ook
geen blad voor de mond: „Als een
nieuweling zich niet aanpast,
wordt hij er gewoon uitgeflik-
kerd." Hij zou zelf nooit uit zijn
dorp verhuizen. „Nog voor geen
miljoen." Dat is ook wel te mer
ken aan de manier waarop hij over
zijn favoriete plekje in Breskens
vertelt: de haven. „Die bedrijvig
heid daar is zo mooi."
Lucien maakt deel uit van het veer-
tienkoppige visserijcomité, dat de
feesten organiseert. Hij doet dit al
dertig jaar en is dus een ouwe rot
in het vak. Lucien zorgt voor de ar-
Bressiaander Alfred Boer
sma (46) krijgt meer
dan eens te horen dat
hij oorspronkelijk uit
Friesland komt. „Ia ja,
ik ben import", vertelt hij. De
rasechte Bressiaanders hebben er
dikwijls lol in om Alfred er nog
eens fijntjes op te wijzen dat hij
geen Zeeuws-Vlaamse, maar Frie
se roots heeft. Dat doet hem ech
ter niet zoveel. „De gezelligheid en
het bourgondische karakter van
Breskens zijn uniek."
Een Bressiaander met een Fries
randje dus, maar dat neemt niet
weg dat ook hij losgaat tijdens de
Visserijfeesten. In het dagelijks le
ven werkt Alfred op een boot,
maar voor dit weekend heeft de
feestvierder speciaal vrijgenomen.
Voor Alfred beginnen de feesten
vandaag al, want dan gaat hij mos-
tiesten op de Visserijfeesten. „Die
worden door ons echt in de wat
ten gelegd." Nederlandstalige ar
tiesten zijn favoriet, want dat zijn
volgens Lucien echte sfeermakers.
Hij vindt het einde van de feesten
eigenlijk het leukst. „Dan weet ik
pas of alles goed is verlopen."
Lucien van de Broecke.
