Overpeinzing
langs beelden
buiten
Hl
mm*
selectie
donderdag 6 augustus 2009
Wekelijks signa
leert Nico Out
de beste beelden
de kunst die in
Zeeland is te
zien. Deze week door Nico out
'beelden buiten',
een zomers onderdeel van het kunst
aanbod.
De oude tuin van het
Burgerweeshuis in
Zierikzee is ro
buust en geheim
zinnig, met veel
schaduw door bomen en grote
struiken. Meer dan honderd klei
ne en enkele levensgrote beel
den staan op sokkels tussen het
groen.
Vooral mensfiguren van brons,
steen en soms ook hout of kera
miek in alle vormen van stilering,
van naturalistisch tot kubistisch,
van bijna abstract tot expressief
Ook dieren kom je tegen en enke
le voorstellingsloze beelden. In het
centrum van de min prijkt een
raak geboetseerde bijna levensgro
te orerende man in toga van wij
len Ad Braat: De advocaat. Ik stel
mij voor dat hij een lans breekt
voor de aanwezige werken en be
luister zijn pleidooi: „De beelden
zijn gegroeid onder de handen
van hun makers. Zoals u zou kun
nen genieten van de aanblik van
een hortensia, zo kunt u dat ook
met beelden die 'kloppen', waar
vorm, materiaalgebruik en voor
stelling vakmanschap vertonen."
Ik werp tegen: „Moet kunst dan
niet meer bieden?" „Ja, maar niet
alle kunst hoeft hetzelfde te zijn
Er is ook kunst die u aan het den
ken zet, of zelfs shockeert. Kunst
die u een onbekend gezichtspunt
toont of een nieuwe wereld opent.
Maar soms is het prettig om onbe
kommerd te kijken naar een goed
geboetseerde danseres of naar een
bronzen eekhoorn die verstopper
tje speelt in een boom. En zoals u
zich kunt verwonderen over de
vormenrijkdom van een plant,
kunt u dat misschien ook over het
gegeven dat een beeldhouwer een
bonk klei transformeert tot een ge
stalte en dat er zoveel manieren
zijn om een gestalte weer te ge
ven". Goed verhaal, maar zouden
er ook beelden staan die mooi of
knap zijn en toch dat méér heb
ben, die extra laag waardoor ze
mij langer bijblijven? Ik stuit op
een geraffineerd gestileerd vrouwe
lijk naakt, glad gepolijst. Beeldhou
wer Theo Germann noemde haar
Jehudith. Het beeld raakt me. Het
roept een vrouw op die kwetsbaar
De Scheldeboulevard
van Terneuzen.
Weids uitzicht op
het water. Schepen
schuiven voorbij.
Grootse wolkenluchten. Fietsers
en wandelaars. 65-plussers op de
bankjes. Grote, meestal massieve
beelden van Chris Ferket en dege
nen die hij meenam uit Vlaande
ren. Streven naar vakmanschap.
De beelden zijn goed gekozen en
geplaatst. Een Paalzitter torent
hoog uit boven de voorbijgangers
en heeft zonder twijfel het beste
uitzicht. Een Ourfamilie kijkt naar
het water waaruit ze zich ontwors
teld lijkt te hebben. Vissen dansen
op het droge. Een Waterdraagster
heeft nog voor eeuwen werk. Er
zijn sterke beelden, zoals dat laat
Galerie 45 ligt aan een kreek in
Westdorpe. Met de aan de water
kant geplaatste beelden kijk ik uit
over goudgele akkers, in de verte
het rood van een boerderij met
schuur. Tussen galerie en water
een dichtbegroeide tuin waardoor
heen smalle paden slingeren. Daar
langs een keur aan beelden, wat
meer gevarieerd qua vorm en tech
niek dan in Zierikzee. Grofweg de
zelfde onderwerpen, hoewel de
emotie hier wat vaker klinkt. De
naturalistische koppen van Lilian
Mensing zijn knappe karakterstu
dies, Inge de Belders figuren ont
worstelen zich aan een voorspelba
re esthetiek en verbeelden treffend
spanningen in menselijke relaties.
De meeste beelden staan gewoon
mooi opgesteld, bij sommige ge
beurt er iets tussen hen en de
ruimte om hen heen. Vera Slie-
bach's beesten van keramiek zijn
vooral vrolijk. Haar vogels staan zo
opgesteld dat de tuin hun omge
ving wordt. Bosnimf van Anne
Mannaert is niet alleen knap ge
maakt, maar heeft net dat myste
rieuze waardoor zij zich even laat
bewonderen alvorens weer op te
lossen in het groen. Ik ben dat
voor en ga op weg. Er wacht nog
een rit door het landschap. Geen
kunst, wel indrukwekkend.
44e Zomertentoonstelling
Burgerweeshuis, Poststraat 45,
Zierikzee. t/m 30 augustus, di. t/m.
zo. 11.00- 17.00 uur.
De Zeeuwse Rozentuin, Katse
Groeneweg 3, Kats, di. t/m za. 10.00 -
17.00 uur.
Beelden op de Scheldeboulevard,
Terneuzen, t/m 4 oktober.
Galerie 45, Singelweg 45, Westdorpe,
t/m 30 augustus, do. t/m. za. 13.00 -
17.00 uur, zo. 11.00- 17.00 uur.
Reacties naar nout@zeelandnet.nl
Op naar Kats, waar in de enorme,
verrassend aangelegde Zeeuwse
Rozentuin sculpturen van Theo
ten Have zijn opgesteld. Het zijn
organisch geïnspireerde, soepele
vormen, in materiaalcombinaties
zoals glas en smeedijzer. De ab
stracte beelden roepen beweging
op en zijn visueel boeiend. Ze voe
gen iets toe aan de plek, maar een
echte relatie ontbreekt, behalve bij
Vissenrek, een fragiel beeld met
vier visvormen in een constructie
van betonijzer. Een absurd en ver
frissend contrast met de geurige
tuin eromheen. De verdwaalde
Dolfijn, een golvende vorm die op
het gras ligt, is fraai, maar past be
ter in een waterpartij. Ik ben meer
onder de indruk van twee van de
permanente beelden: Himmelspie-
gel (Paul Kamper) en de metersgro-
te schaal die Albert Verkade sa
menstelde uit boombladeren van
metaal. Beide beelden staan niet al
leen in de ruimte, ze gaan er een
wisselwerking mee aan, qua vorm
en visie.
ste, met een mooie balans van
vorm, verhoudingen en ruimtelijk
heid, maar ook zwakke. Wieler
sport van J. Pan bijvoorbeeld is irri
tant houterig van vorm, terwijl
Stef Orti uitstekend een lijf kan sti
leren, maar koppen hakt die er
niet bij passen. Dat ik met een op
gewekt humeur vertrek, komt
door wat er wel goed is en door de
schitterende locatie.
is én sterk en ondanks (of juist
vanwege) haar naaktheid zich af
sluit van de wereld om zich heen,
alsof ze een geheim koestert. Zo
kom ik nog enkele beelden tegen
die verder gaan dan de buitenkant,
iets zichtbaar maken van het inner
lijk. Ook in de omvangrijke collec
tie kleinplastiek die binnen staat
opgetast.
Jan Montyn
lan Montyn is de eigentijdse mees
ter van de kleurenets. Hij improvi
seert in subtiele lijnen en sterke
kleuren een doorleefde werkelijk
heid bijeen. Daarin staat zijn ver
bondenheid met de schoonheid
en het leed van Azië centraal. Hier
ook kleurrijke vrouwen van Wil
Willemsen en verstilde zeeland
schappen van Hildegard Wagner,
t/m 29/8, Galerie T, Turfkaai 25/27.
Middelburg, do. t/m za. 11- 16 uur.
Paul Segers
Paul Segers is één van de kunste
naars die exposeren in project
Front Art, van de Verbeke Founda
tion, Kemzeke. Behalve in Lams-
waarde staat Front Art op drie an
dere grenslocaties in België en
Frankrijk. Deze kunst grensverleg
gende ambities. Voor wie van
spanning houdt een must.
t/m 30 augustus, Galerie 'de School',
Achterstraat 25, Lamswaarde (Hulst),
do. t/m zo. 11.00 - 18.00 uur.
Viviane Sassen
Vivianne Sassen groeide op in Afri
ka en won in 2007 de Prix de Ro
me met foto's over mensen uit dit
continent. Haar uitgebalanceerde
composities zijn een perfecte mix
van documentaire en enscenering.
De foto's tonen en verhullen zodat
een fascinerend beeld ontstaat van
een complexe werkelijkheid,
t/m 5 september locatie Galerie van
den Berge, Westwal 45, Goes, wo. t/m
za. 13.00 - 17.00 uur.
Anya Janssen
Anya Janssen verbeeldt in grote
'soft focus' schilderijen de zoek
tocht naar identiteit. Wat maakt
ons tot wie wij zijn? En hoe ver
houden wij ons tot de natuur om
ons heen en in onszelf? In de re
cente portretten van een jong
meisje gaat Janssen terug naar
haar en ieders jeugd,
t/m 6 september, Willem3,
Oranjestraat 4, Vlissingen, wo. t/m zo.,
12.00- 17.00 uur.
Rob Meijer
Rob Meijer schildert woest en ge
dreven zijn ervaringen met de
meest dynamische stad van Euro
pa en richt zich vooral op de onge
breidelde vrijheid en vitaliteit van
de alternatieve cultuur. Daarnaast
rake, meer ingetogen zwart-wit te
keningen van mensen die hij te
genkwam.
t/m 6 september, Willem3,
Oranjestraat 4, Vlissingen, wo. t/m zo.,
12.00-17.00 uur.
