m
Edens op visite
media
41
Schiphol heeft er
even een nieuwe
attractie bij. In
vertrekhal twee,
verstopt achter een
elektronicawinkel,
trof Rivka Groenier
presentator Harm
Edens voor zijn
talkshow On Air.
Reizigers mogen
aanschuiven.
media@wegener.nl
024-3650570
Zaterdag 25 juli 2009
Harm Edens presenteert vanaf maandag een dagelijkse talkshow op Schip
hol: „Er zitten overal ter wereld Nederlanders die de meest interessante din
gen doen. En die vertrekken allemaal hier vandaan." foto David van Dam/GPD
In de vijf weken dat Harm
Edens zijn nieuwe NCRV-
talkshow On Air presen
teert, draait Schiphol natuur
lijk gewoon door. Goed, mis
schien worden de luidspre
kers van de intercom pal boven de
set iets zachter gezet tijdens de uit
zending. Maar verder is het een
dag als alle andere.
De zwarte presentatietafel staat op
een verhoging tegen de enorme
ruiten van de vertrekhal. Terwijl
om hem heen het licht wordt op
gebouwd, probeert Edens zijn
plekje aan tafel alvast uit. Het voelt
goed. Achter zijn rug wordt een
Boeing 767 van Martinair klaarge
maakt voor vertrek. Binnen, op
10 meter van de set, wachten reizi
gers bij de gate. Ze eten een brood
je, pielen op hun mobiele telefoon
of proberen wat slaap te pakken.
Een moeder met een volle bagage-
kar en twee kinderen houdt
nieuwsgierig halt. Tijdens de uit
zending zou ze een plekje in het
publiek kunnen zoeken. Graag
zelfs. Edens: „Al onze gasten moe
ten door de paspoortcontrole en
we kunnen niet elke dag extra pu
bliek door de douane loodsen."
Los van de ingewikkelde organisa
tie lijkt het een gewaagd plan van
de NCRV om hartje zomer een
nieuwe talkshow te lanceren. Het
is even afwachten of mensen thuis
op zwoele zomeravonden om half
acht aanschuiven, erkent Edens.
Maar als je het ergens doet, doe
het dan op Schiphol, vindt hij.
„Het bruist hier 24 uur per dag,
365 dagen per jaar. Ik heb de statis
tieken er op nageslagen, er zijn
hier 47 miljoen passagiers per jaar.
Reken dat maar eens uit per dag.
Dan nog al die mensen die op
Schiphol werken. Dat zijn er on
voorstelbaar veel."
Met de rijkdom uit die mieren
hoop kun je makkelijk een dage
lijks programma vullen, wil hij
maar zeggen. „Wij zijn een klein
land, maar wel de zestiende econo
mie van de wereld. Er zitten wer
kelijk overal ter wereld mensen uit
Nederland die de meest interessan
te dingen doen. En dat vertrekt al
lemaal hier vandaan."
Het is de bedoeling dat steeds een
aantal van deze reizigers aan
schuift. „Tijdens de proefopname
hadden we een wetenschapper op
weg naar Mauritius. Hij ging daar
een dodo-massagraf opgraven en
legde uit hoe hij daar later de pla
neet mee zou gaan redden. Het is
dat ik het in acht minuten moest
doen, maar ik had met die man
wel een uur willen praten."
Toevallige passanten met een goed
verhaal zijn welkom. Bekend of on
bekend. Natuurlijk hoopt Edens
op een paar klappers. Ministers
die terugkomen van een belangrij
ke reis, het zou mooi zijn als die
even omlopen via lounge twee.
„En op Schiphol Oost heb je alle
private charters. We hopen stiekem
dat ze het ons ook vertellen als Bo
no daar aankomt."
On Air zit letterlijk bovenop "de ac
tualiteit, betoogt de presentator.
„Middenoostencorrespondent
Conny Mus komt binnenkort te
rug, die hebben we alvast ingeroos
terd. Als hij bij ons aanschuift,
heeft hij het Gaza-stof nog achter
zijn oren."
Het is verleidelijk On Air te verge
lijken met De Wereld Draait Door.
De talkshow vult tenslotte de laat
ste weken van de zomerstop van
dat succesvolle programma. Maar
Edens wil er niets van horen. „Het
is op hetzelfde tijdstip en we zijn
ook een talkshow met actuele gas
ten, maar verder hebben we alle
bei een geheel eigen stijl. Stel je
voor, dan zou ik hairextereions
moeten nemen. Ik ben een totaal
ander mens dan Matthijs van
Nieuwkerk. Nee, het moet echt
mijn programma zijn, je bent hier
bij Harm op visite."
On Air gaat ook over Schiphol,
wat de talkshow ook een geheel ei
gen karakter geeft, vindt Edens.
„Dit is een van de weinige vliegvel
den ter wereld met een mortua
rium. Je hebt een dierenhotel, van
de week kwamen daar vier nijl
paarden aan! En wist je dat Schip
hol een goudvissenhotel heeft,
waar je je vis achter kunt laten als
je op vakantie gaat? Daar nemen
we ook een kijkje."
In een koffiebar drinkt de presenta
tor een cappuccino. „Net was hier
een hele familie met vier kinderen
en opa en oma. Een moeder die al
leen tegen de kinderen brult: 'hou
je mond nu!'. Een opa die zegt: 'ik
ga nu roken in de wc en in de
slurf rook ik ook, interesseert me
niks'. Kijk, dat soort scènes krijgt
je er hier gratis bij. Dat is toch heel
iets anders dan in de studio in Hil-
On Air, vanaf maandag elke werk
dag, Nederland 3, 19.30 uur.
Reageren?
redactie.media@wegener.nl
In de serie Heimwee TV worden elke week tv-series uit het
verleden belicht die de geur van nostalgie ademen.
Deze week De kleine waarheid
Een tv-serie van 26 delen
maken? Dat deed hij
nooit meer. „Het is een
te dikke pak van mijn le
ven", zuchtte schrij
ver-regisseur-producer Willy van
Hemert na de laatste aflevering
van De kleine waarheid.
De serie was de eerste van drie
megaproducties van Van Hemert
voor de Nederlandse tv. Na De
kleine waarheid, dat in 26 delen in
1970 en 1971 door de NCRV werd
uitgezonden, maakte Van Hemert
nog Barcje in 1971 (ook voor de
NCRV) en Dagboek van een her
dershond in 1978-1980 voor de
KRO.
Alledrie 'blockbusters', alhoewel
zo'n begrip uitsluitend voorbe
stemd leek voor Amerikaanse
films of televisieseries. Alledrie
opgenomen en uitgezonden in de
jaren zeventig, toen veel vader
lands drama was te zien op tv.
De kleine waarheid brak alle re
cords met zes miljoen kijkers en
constant hoge waarderingen.Van
waar dit succes? De kleine waar
heid vertelt het leven van Mar
leen Spaargaren, een gevoelig
volksmeisje dat tot een zelfbewus
te en sociaal voelende jonge
vrouw opgroeit in het Amster
dam van rond 1910 tot 1945. Ze
probeert zich te ontworstelen aan
het kleinburgerlijke milieu van
haar ouders, trouwt gelukkig met
de wat sombere meubelmaker
Jan Engelman. Na de dood van
haar ouders neemt ze de verzor
ging van haar invalide broer Eppo
op zich. En ze begint een korte
verhouding met de beeldhouwer
los Boswinkel, van wie ze een
kind krijgt. Een kind wil ze per
se. Omdat dat het enige is dat iri
haar huwelijk met haar man ont
breekt. Want haar man is on
vruchtbaar: iets wat ze voor hem
verborgen houdt.
De tv-critici vonden het maar
niks. Maar de massa lustte er wel
pap van. Vooral de manier waar
op Willeke Alberti bij haar acteer-
debuut de rol van Marleen Spaar
garen gestalte gaf, sprak Neder
landse vrouwen erg aan. In Spaar
garens worstelingen zagen ze hun
eigen gevecht om emancipatie.
Het waren ook de jaren van de
discussies over 'baas in eigen
buik' en daar sloot Spaargaren
met haar keuze voor een baby
van een andere man perfect bij
aan. Dat ze dit deed om haar hu
welijk te redden, zal menig confes
sionele kijker van NCRV- en
KRO-huize een traan van ontroe
ring ontlokt hebben. Bovendien,
niets zo Nederlands als een leu
gen om bestwil. Ray Simoen
