Onwaarschijnlijke Zeeuwse wijnen jantje van Sluis luidt nog steeds de klok 2 maandag 20 juli 2009 Wijnfeest in Wijngaard De Oorsprong foto Ronald den Dekker door Marloes Vrolijk W ijnbouw is ei genlijk onmoge lijk op deze breedtegraad, meent vinoloog in spé Ben van Velzen. Hoe kan er dan toch Zeeuwse wijn bestaan? Ben van Velzen, eigenaar van Wijnkoperij van Leerzem in Mid delburg, is elke dag met wijn bezig en weet het fijne over de wijn bouw. Het koele Nederlandse kli maat maakt wijnbouw moeilijk en eigenlijk onmogelijk. In de zomer is het niet warm genoeg en in de winter te koud. Door de omstan digheden aan te passen wordt wijnbouw toch mogelijk gemaakt. Zo kan er rekening gehouden wor den met de druivensoorten welke gebruikt worden. Voor Nederland is het beste 'druiven die tegen nat te voeten en het koele klimaat kun nen en schimmelresistent zijn'. Ook wordt er rekening gehouden met de bodemsoort en kan er meer bescherming aan de wijn gaard worden gegeven. Dit wordt gedaan door bijvoorbeeld bomen rond de wijngaard te planten. „Na tuurlijk komt er ook een factor ge luk bij", zegt Van Velzen, „maar dit heeft iedere bouw nodig." De zuidelijke provincies Zeeland en Limburg zijn nog de gunstigste plaatsen voor wijnbouw in Neder land. Hier zijn er namelijk meer zonuren in vergelijking met de rest van de provincies. Limburg ligt nog iets gunstiger in vergelij king met Zeeland. Limburg ligt meer landinwaarts en heeft een droger klimaat. Ook bestaat Zee land uit veel kleigrond waar moei lijk wijnbouw op te doen is. De verbazing van geïnteresseerden dat er toch wijnbouw mogelijk is in Zeeland maakt Niek Reijnen van wijngaard de Druivengaerde in Wissenkerke regelmatig mee. „Vooral Duitse gasten vinden het bijzonder", vertelt hij, „en zelfs Franse toeristen komen kijken hoe door Thomas Kleinveld Hoog op de belfort van Sluis staat een klein man netje dat om het half uur de klok luidt. Het verhaal over Jan tje van Sluis stamt uit een geweld dadige periode in de Zeeuwse ge schiedenis: de tachtig jarige oor log. Tijdens dit conflict werd in Zee land menig veldslag uitgevochten. De grote Zeeuwse steden waren verdeeld. Middelburg bleef trouw aan de Spaanse koning, terwijl Vlissingen en Veere de Geuzen steunden. Behalve de grote steden was ook Sluis van groot strategisch belang. De Hertog van Parma had de stad in 1587 veroverd, maar in 1604 wist prins Maurits Sluis na een beleg van drie maanden toch in te nemen. De Spanjaarden ga ven echter niet op. In 1606,1621 en 1626 probeerden ze Sluis opnieuw in handen te krijgen. Hoewel het houten beeldje oorspronkelijk uit 1424 dateert, passen de kleren meer bij "de 17e eeuw. Niemand weet zeker waarom het beeld op de toren is geplaatst. Er zijn twee theorieën. Jantje van Sluis zou een trommelslager zijn geweest die door zijn oplettendheid een aan val van de Spanjaarden wist te voorkomen. Als dank werd zijn beeltenis daarna op de toren gezet. In de andere versie van het ver haal is Jantje minder heroïsch. Toen de Spanjaarden in 1606 de stad wilden veroveren verzekerden zij zich van de hulp van een verra der om een signaal te geven. Deze beiaardier, bijgenaamd Jantje van Sluis, keek de avond voor de aan val echter te diep in het glaasje. Daarom liet hij zijn zoon en zijn neef de klok opwinden. Deze de- den echter iets verkeerd, waardoor de klokken niet luidden. In een an dere variant van het verhaal vergat Jantje zelf om de klokken op te winden. Dat de klokken niet luid den, zorgde voor grootte verwar ring in het Spaanse kamp en de aanval mislukte. Het beeld van Jantje werd tijdens de Tweede Wereldoorlog ernstig beschadigd. Op 11 oktober 1944 werd een groot deel van Sluis ver woest tijdens geallieerde bombar dementen. Tussen 1956 en i960 is de belfort herbouwd, als enige van de historische gebouwen in het centrum van Sluis. Het beeld werd toen ook weer op de toren ge plaatst. Jantje van Sluis foto Wim Kooyman

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2009 | | pagina 62