Tik een eitje,
koop een kast
spectrum 12
to - -
Een prima ontbijt voor slechts i euro. Lief hè, van Ikea? Nou ja, naast 'liefdadigheid' en service gaat er
uiteraard ook een marketingstrategie schuil achter het fenomeen. „Er gaat altijd wel iets mee naar huis."
Zaterdag 18 juli 2009
Het Ikea-ontbijt
Ikea introduceerde het ontbijten
bij het woonwarenhuis van Zweed
se origine zes jaar geleden in
Nederland. Het ontbijt kostte toen
1,95 euro, sinds vier jaar is dat
1 euro. Ontbijten is in alle twaalf
Nederlandse Ikea-vestigingen
mogelijk. In andere landen bestaat
het ontbijt al langer.
Het standaardontbijt, waarvan
er per jaar in Nederland ruim
1 miljoen 'geserveerd' worden,
bestaat uit: 1 croissant, 1 ontbijt
broodje, 1 plakje kaas, 1 gekookt
scharrelei, 1 cupje jam, 1 cupje
margarine en 1 kopje koffie of
thee, dat 1 keer gratis is na te
vullen. Voor diverse meerprijzen
zijn er uiteraard ook andere
ingrediënten te koop.
De deuren van de winkels van Ikea
ontsjuiten zich elke dag om 10.00
uur, maar om 09.00 uur gaat het
restaurant al open voor ontbijters.
door Bauke Boersma foto's Henk Rodrigo
ie het wel eens
heeft gedaan,
zal zich de eer
ste keer vast
nog goed voor
de geest kun
nen halen. Die
w
lichte verbijstering bij de entree. Wat is dit
nu? Geen tafeltje onbezet in het toch ruim
bemeten Ikea-restaurant. Bezoekers die
met een dienblad vol ontbijtspullen staan
te wachten, loerend op een vrijkomende
plek, de andere gasten bijkans wegkijkend.
Dringen, wurmen en ellebogenwerk bij
het buffet, lange rijen met wachtenden bij
de koffie- en theemachines. En het is pas
half tien 's ochtends! Waarna de verbazing
al gauw op de lachspieren werkt.
Ontbijten bij Ikea is een fenomeen. Het
Zweedse woonwarenhuis introduceerde
de ochtendhap, toen nog voor 1,95 euro en
tegenwoordig voor 1 euro, zes jaar geleden.
„Door het aanbieden van een goed ontbijt
tegen een lage prijs, willen wij onze bezoe
kers een prettige ervaring bieden", ver
woordt Ellen van den Boomgaard van Ikea
de officiële bedrijfsvisie. „We hopen dat ze
het kwaliteits-prijsgevoel dat ze ervaren in
het restaurant, meenemen de winkel in."
Voor joke (66), die deze ochtend in de Dui-
vense Ikea-vestiging een eitje tikt met haar
evenoude echtgenoot Wim, gaat dat laat
ste zeker op. „Mijn man en ik maken er
een paar keer per jaar een dagje uit van",
vertelt de Apeldoornse. „Eerst ontbijten,
dan de winkel door, nog even koffie drin
ken en vervolgens gaan we naar Duitsland
om daar iets leuks te doen. En op de terug
weg gebruiken we dan ook nog eens de
warme maaltijd bij Ikea." Tegen die tijd
ligt er in de achterbak van hun auto al wel
het een en ander aan Ikea-spullen, erkent
Joke. „Want zo werkt het dus wel: je loopt
de winkel door, ziet altijd wel iets leuks en
dan gaat er uiteindelijk elke keer wel iets
mee naar huis."
Dat overkomt Hassiba (30) ook geregeld.
Normaal ontbijt ze eenmaal per week met
haar vriendinnen bij Ikea, nu doet ze zich
tegoed aan een croissantje, een broodje,
een eitje en een kop dampende thee in het
gezelschap van haar partner Bouaz (35) en
hun 3-jarige dochter Dunya. „Ik heb erom
moeten smeken, maar ik mocht eindelijk
ook een keer mee", zegt Bouaz lachend.
Hassiba: „Mijn vriendinnen en ik gaan in
principe voor de gezelligheid, niet zozeer
omdat we spullen van Ikea nodig hebben.
Maar ja, we lopen na het ontbijt vaak even
door de winkel en dan zie je meestal wel
iets waarvan je denkt: 'leuk' of'handig'.
Het gebeurt geregeld dat je toch iets koopt,
zonder dat dat nu de bedoeling was."
Zo vergaat het menigeen, weet Van den
Boomgaard. „We kunnen er geen cijfers
aan koppelen, weten niet exact wat het
rechtstreekse verband is tussen ontbijtbe-
zoek en een bepaalde extra omzet. Maar
we zien wel dat meer dan driekwart van
de ontbijtklanten ook de winkel bezoekt
en daar aankopen doet of zich in ieder ge
val oriënteert op een mogelijke aankoop."
Dat was ook, al ver voor het ontbijt in het
leven werd geroepen, de filosofie achter de
Ikea-restaurants. Volgens Ikea-oprichter
Ingvar Kamprad koop je nu eenmaal met
een lege maag geen meubels. Vandaar dat
er halverwege de route in het woonwaren
huis een restaurant zit. Bezoekers kunnen
dan tijdens een hapje en drankje nog eens
overdenken of ze zullen aanschaffen wat
ze zoal hebben gezien.
De 57-jarige zussen Jopie en Gonnie en het
echtpaar Rita (61) en Bram (65) zijn wat
dat betreft een van de uitzonderingen die
Wie aan de late kant is voor het Ikea-ontbijt, kan slechts hopen op een zitplaats.
de regel bevestigen. Soms schuimen ze de
winkel af en verdwijnt er het een of het an
der in de winkelwagen. Maar procentueel
gezien veel minder vaak dan bij anderen.
Dat kan ook bijna niet anders. Want sinds
ze enkele jaren geleden het ontbijt bij het
woonwarenhuis ontdekten, schuifelen ze
liefst zes keer per week met een vol dien
blad van het buffet naar het restaurant.
„En zeven keer per week als het weer eens
koopzondag is", corrigeert |opie lachend.
Het is een dagelijkse uitje voor het kwar
tet. Een goede manier om de dag te begin
nen, vinden ze. En om de sociale contac
ten te onderhouden. „We kennen elkaar
van hier", legt Rita de band van het viertal
uit. „We kwamen elkaar bij het ontbijt op
een gegeven moment zo vaak tegen, dat
we maar bij elkaar zijn aangeschoven.
Sinds die tijd doen we dat eigenlijk altijd."
Dan praten ze bij, lachen met elkaar. En
kijken ze mensen. Zoals de Apeldoornse
Joke dat ook graag doet. Als het ontbijt in
de maag is geland, het wachten op de ope
ning van de winkel is begonnen en er
even niet genoeg gespreksstof is, valt er im
mers nog voldoende te beleven. „Ook als
we hier later nog even koffie gaan drinken.
Heerlijk gewoon,' om al die stuntelende
mensen te zien. Proberen ze gekochte kas
ten of andere grote spullen in de auto te
wurmen. En dat blijkt vaak een heel lasti
ge opgave hoor, ha, ha."
Minder te spreken is ze over de 'ontmante
ling' van het Ikea-ontbijt. Joke: „Eerst wa
ren het nog drie broodjes met twee soor
ten hartig beleg, nu nog maar twee brood
jes en één soort hartig. En ze hadden altijd
van die mooie servetten, met Ikea-logo.
Daarvoor in de plaats zijn van die simpele
servetjes gekomen."
Dan stokt de 'tirade', denkt de Apeldoorn
se even na en zegt: „Maar goed, het kost
natuurlijk ook maar 1 euro. Dat is toch een
bedrag van helemaal niks."
Lief hè van de Ikea?
reageren?
spectrum@wegener.nl