Tik een eitje, koop een kast spectrum 12 to - - Een prima ontbijt voor slechts i euro. Lief hè, van Ikea? Nou ja, naast 'liefdadigheid' en service gaat er uiteraard ook een marketingstrategie schuil achter het fenomeen. „Er gaat altijd wel iets mee naar huis." Zaterdag 18 juli 2009 Het Ikea-ontbijt Ikea introduceerde het ontbijten bij het woonwarenhuis van Zweed se origine zes jaar geleden in Nederland. Het ontbijt kostte toen 1,95 euro, sinds vier jaar is dat 1 euro. Ontbijten is in alle twaalf Nederlandse Ikea-vestigingen mogelijk. In andere landen bestaat het ontbijt al langer. Het standaardontbijt, waarvan er per jaar in Nederland ruim 1 miljoen 'geserveerd' worden, bestaat uit: 1 croissant, 1 ontbijt broodje, 1 plakje kaas, 1 gekookt scharrelei, 1 cupje jam, 1 cupje margarine en 1 kopje koffie of thee, dat 1 keer gratis is na te vullen. Voor diverse meerprijzen zijn er uiteraard ook andere ingrediënten te koop. De deuren van de winkels van Ikea ontsjuiten zich elke dag om 10.00 uur, maar om 09.00 uur gaat het restaurant al open voor ontbijters. door Bauke Boersma foto's Henk Rodrigo ie het wel eens heeft gedaan, zal zich de eer ste keer vast nog goed voor de geest kun nen halen. Die w lichte verbijstering bij de entree. Wat is dit nu? Geen tafeltje onbezet in het toch ruim bemeten Ikea-restaurant. Bezoekers die met een dienblad vol ontbijtspullen staan te wachten, loerend op een vrijkomende plek, de andere gasten bijkans wegkijkend. Dringen, wurmen en ellebogenwerk bij het buffet, lange rijen met wachtenden bij de koffie- en theemachines. En het is pas half tien 's ochtends! Waarna de verbazing al gauw op de lachspieren werkt. Ontbijten bij Ikea is een fenomeen. Het Zweedse woonwarenhuis introduceerde de ochtendhap, toen nog voor 1,95 euro en tegenwoordig voor 1 euro, zes jaar geleden. „Door het aanbieden van een goed ontbijt tegen een lage prijs, willen wij onze bezoe kers een prettige ervaring bieden", ver woordt Ellen van den Boomgaard van Ikea de officiële bedrijfsvisie. „We hopen dat ze het kwaliteits-prijsgevoel dat ze ervaren in het restaurant, meenemen de winkel in." Voor joke (66), die deze ochtend in de Dui- vense Ikea-vestiging een eitje tikt met haar evenoude echtgenoot Wim, gaat dat laat ste zeker op. „Mijn man en ik maken er een paar keer per jaar een dagje uit van", vertelt de Apeldoornse. „Eerst ontbijten, dan de winkel door, nog even koffie drin ken en vervolgens gaan we naar Duitsland om daar iets leuks te doen. En op de terug weg gebruiken we dan ook nog eens de warme maaltijd bij Ikea." Tegen die tijd ligt er in de achterbak van hun auto al wel het een en ander aan Ikea-spullen, erkent Joke. „Want zo werkt het dus wel: je loopt de winkel door, ziet altijd wel iets leuks en dan gaat er uiteindelijk elke keer wel iets mee naar huis." Dat overkomt Hassiba (30) ook geregeld. Normaal ontbijt ze eenmaal per week met haar vriendinnen bij Ikea, nu doet ze zich tegoed aan een croissantje, een broodje, een eitje en een kop dampende thee in het gezelschap van haar partner Bouaz (35) en hun 3-jarige dochter Dunya. „Ik heb erom moeten smeken, maar ik mocht eindelijk ook een keer mee", zegt Bouaz lachend. Hassiba: „Mijn vriendinnen en ik gaan in principe voor de gezelligheid, niet zozeer omdat we spullen van Ikea nodig hebben. Maar ja, we lopen na het ontbijt vaak even door de winkel en dan zie je meestal wel iets waarvan je denkt: 'leuk' of'handig'. Het gebeurt geregeld dat je toch iets koopt, zonder dat dat nu de bedoeling was." Zo vergaat het menigeen, weet Van den Boomgaard. „We kunnen er geen cijfers aan koppelen, weten niet exact wat het rechtstreekse verband is tussen ontbijtbe- zoek en een bepaalde extra omzet. Maar we zien wel dat meer dan driekwart van de ontbijtklanten ook de winkel bezoekt en daar aankopen doet of zich in ieder ge val oriënteert op een mogelijke aankoop." Dat was ook, al ver voor het ontbijt in het leven werd geroepen, de filosofie achter de Ikea-restaurants. Volgens Ikea-oprichter Ingvar Kamprad koop je nu eenmaal met een lege maag geen meubels. Vandaar dat er halverwege de route in het woonwaren huis een restaurant zit. Bezoekers kunnen dan tijdens een hapje en drankje nog eens overdenken of ze zullen aanschaffen wat ze zoal hebben gezien. De 57-jarige zussen Jopie en Gonnie en het echtpaar Rita (61) en Bram (65) zijn wat dat betreft een van de uitzonderingen die Wie aan de late kant is voor het Ikea-ontbijt, kan slechts hopen op een zitplaats. de regel bevestigen. Soms schuimen ze de winkel af en verdwijnt er het een of het an der in de winkelwagen. Maar procentueel gezien veel minder vaak dan bij anderen. Dat kan ook bijna niet anders. Want sinds ze enkele jaren geleden het ontbijt bij het woonwarenhuis ontdekten, schuifelen ze liefst zes keer per week met een vol dien blad van het buffet naar het restaurant. „En zeven keer per week als het weer eens koopzondag is", corrigeert |opie lachend. Het is een dagelijkse uitje voor het kwar tet. Een goede manier om de dag te begin nen, vinden ze. En om de sociale contac ten te onderhouden. „We kennen elkaar van hier", legt Rita de band van het viertal uit. „We kwamen elkaar bij het ontbijt op een gegeven moment zo vaak tegen, dat we maar bij elkaar zijn aangeschoven. Sinds die tijd doen we dat eigenlijk altijd." Dan praten ze bij, lachen met elkaar. En kijken ze mensen. Zoals de Apeldoornse Joke dat ook graag doet. Als het ontbijt in de maag is geland, het wachten op de ope ning van de winkel is begonnen en er even niet genoeg gespreksstof is, valt er im mers nog voldoende te beleven. „Ook als we hier later nog even koffie gaan drinken. Heerlijk gewoon,' om al die stuntelende mensen te zien. Proberen ze gekochte kas ten of andere grote spullen in de auto te wurmen. En dat blijkt vaak een heel lasti ge opgave hoor, ha, ha." Minder te spreken is ze over de 'ontmante ling' van het Ikea-ontbijt. Joke: „Eerst wa ren het nog drie broodjes met twee soor ten hartig beleg, nu nog maar twee brood jes en één soort hartig. En ze hadden altijd van die mooie servetten, met Ikea-logo. Daarvoor in de plaats zijn van die simpele servetjes gekomen." Dan stokt de 'tirade', denkt de Apeldoorn se even na en zegt: „Maar goed, het kost natuurlijk ook maar 1 euro. Dat is toch een bedrag van helemaal niks." Lief hè van de Ikea? reageren? spectrum@wegener.nl

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2009 | | pagina 106