Psychologie Verlichting voor het alledaagse leven •Wi Een mislukte relatie is leerstof DENK 3 6 I Zaterdag 11 juli 2009 Durven dromen, vrien delijk zijn, contact ma ken met anderen, aan dacht hebben voor de wereld om je heen, verantwoordelijkheid voor je ei gen welzijn en gedachten nemen: zo gewoon en alledaags kan 'ver lichting' zijn. „Verlichting zit in het buitengewone van het gewone t leven", zegt Tijn Touber, schrijver van het boek Spoedcursus verlich ting, een innerlijk avontuur. „Je bent al verlicht, maar vergeet het vaak. Soms stijg je in crisissituaties boven jezelf uit en doe je op een vanzelfsprekende manier dingen zonder er bij na te denken." Dan doe je wat de situatie vraagt en neemt bijna instinctief verant woordelijkheid. Je kan dat uitbrei den, zegt Touber. Dat scheelt veel (overbodig) denkwerk, angst en stress. „Neem de gedupeerden van de instortende economie. Zij ren- nen zich rot om de hypotheek te betalen. Je kunt bij de pakken neer zitten óf er iets aan doen. Zoals je afvragen of die manier van leven écht bij je past. Natuurlijk kunnen ontslag, ziekte en financiële proble men hard aankomen. Maar ze zijn des te meer reden er eens op een andere manier naar te kijken: het is maar een hypotheek. Of: wil ik wel zulke grote financiële verplich tingen? Als je je bewust wordt van wat écht belangrijk is, opent dat meer perspectieven en mogelijkhe den dan je dacht. Met aandacht naar dingen kijken, maakt je effec tiever, capabeler en liefdevoller." Touber (49), onder meer oprichter van popgroep Lois Lane, dook van af zijn 27e ongeveer 14 jaar onder, op zoek naar 'méér'. „De band liep goed, maar er lag een grote druk op mij als songschrijver. Ik was hy per en ging maar door. Ik werd ge leefd. Om uit die vicieuze cirkel te komen, ging ik mediteren: mooie ervaringen, temidden van de druk te. Ik wilde af van de zucht naar roem, rijkdom en mooie meiden. Een verlichte levensstijl is niet alleen voorbehouden aan guru's of monniken, vindt Tijn Touber. In zijn pas verschenen boek Spoedcursus verlichting, een innerlijk avontuur beschrijft hij dat verlichting eigenlijk heel gewoon en alledaags is. door Patricia van der Zalm illustratie omslag boek Verslaving zit echt tussen de oren. Je kunt het loslaten en bepalen dat je het niet meer nodig hebt." Hij zwoer carrière, seks, drank, si garetten en hippe kleding af en verdiepte zich in bewustzijn en verlichting. In zijn boek beschrijft hij die zoektocht en zijn ontmoe tingen met auteurs en wetenschap pers die hem inspireerden vanwe ge hun leefstijl, overtuiging of denkbeelden. Touber brouwde er zijn eigen levensvisie van. „Ik leer de dat je beter verlicht kunt leven, dan aldoor te streven naar verlich ting. Door altijd op weg te zijn naar verlichting, bén je er eigenlijk nooit. Ik kwam er achter dat ik ei genlijk al verlicht was. Ik hield op met zoeken en oefenen en ging ge woon doen, onder het motto: niet straks leven, maar nü." Touber gaf trainingen in stressma- nagement, meditatie en positief denken, onder meer aan de Am sterdamse politie, drugsdelinquen ten in de Bijlmerbajes en verpleeg kundigen. „Door jezelf als misluk te junk te beschouwen, gedraag je je ook zo. Maar door anders over jezelf te denken, kun je je gedrag veranderen. Een verlichte levens stijl hoeft niet zweverig te zijn, maar kan juist goed passen bij de alledaagse praktijk: in de file, bij de kassa, in de kroeg. Je kunt je er geren in de file, maar er ook met afstand naar kijken, als naar een film. Daarvan zeg je: het is maar een film. Je kunt ook zeggen: het is maar een file of een rij voor de •kassa. Het is de kunst je niet afhan kelijk te voelen van de omstandig heden. Dat geeft een groot gevoel van onafhankelijkheid en rust." Verlichting is geen voortdurend Halleluja-gevoel, maar het bevrijdt je volgens Touber ook van angst. „De meeste mensen leven onder invloed van angst, als een hamster in een tredmolen. Ze zijn bang din gen te verliezen, bang iets niet te bereiken of te bezitten. Maar je ge luk hangt niet af van vergankelijke dingen zoals uiterlijk, werk of bankrekening." Met het besef dat je zelf verantwoordelijk bent voor je gedachten en welzijn, kom je al een eind, zegt hij. „Je kunt leren toeschouwer te zijn van je eigen ge dachten: je voelt angst, maar je bént het niet. Dan kun je het ver werken en loslaten. We hebben niet zozeer last van allerlei emo ties, als wel van het onderdrukken ervan. Dat kost veel energie." Met zijn vrouw geeft Touber stilte concerten. Toehoorders worden aan de hand van muziek, klank en videobeelden naar de stilte geleid. „Na een uur wordt het helemaal stil. Mensen kunnen zich daar on gemakkelijk door voelen. Maar als je er niet voor terugschrikt, geeft het uiteindelijk veel rust." Tijn Touber. Spoedcursus verlichting, een innerlijk avontuur. A.W. Bruna Uit gevers, 16,95 euro. Reageren? gezondheid@wegener.nl door René Diekstra In een partnerrelatie zitten vaak twee rela ties: zijn relatie met haar en haar relatie met hem. Dikwijls is de ene relatie beter dan de andere. Met als gevolg dat er in veel relaties ten minste één partner is die onvre de heeft met de relatie. Hoe daarmee wordt omgegaan, is beslis send voor de toekomst van de relatie. Som mige ontevreden partners leggen zich bij de situatie neer, omdat ze niet geloven dat er veel te veranderen valt, geen zin hebben in allerlei confronterende gesprekken en ook niets in scheiden zien. Anderen spre ken de onvrede uit en dringen er op aan er samen iets aan te doen. Vaak is hulp van buitenaf, bijvoorbeeld van een psychothera peut, wenselijk. Maar dat moeten beiden willen en dat is vaak niet zo. De partner 'met de betere relatie' ziet vaak niet de noodzaak. 'Als jij therapie zo nodig vindt, ga dan zelf. Sommige ontevreden partners doen dat en dat is voor de relatie linke soep. Want iemand die zichzelf ont wikkelt in therapie, raakt daardoor vaak verder verwijderd van de partner die niet meedoet. Bijvoorbeeld omdat ze door de therapie beter weten wat ze willen in een relatie. Meestal komt er een moment waarop de partner die niet mee is gegaan in paniek raakt, omdat een breuk wel erg dichtbij komt. Opeens laat die dan weten alsnog al les te willen doen om de relatie te verbete ren. Zelfs meegaan naar een therapeut. De uitkomst daarvan is onvoorspelbaar, maar lang niet altijd negatief. Relatietherapie heeft al veel relaties helpen overleven. Er zijn ook ontevreden partners die zich niet bij de situatie neerleggen, niet voorstel len er samen wat aan te doen (al dan niet met hulp van buitenaf) en op eigen houtje een remedie zoeken. Die remedie begint dikwijls in stilte door verliefd te worden op een ander en eindigt vaak in veel lawaai als er een heuse relatie met een ander is ontstaan en die relatie wordt 'ontdekt'. In de meeste gevallen leidt een situatie die begonnen is met niet-actief aangepakte on vrede en via een geheime verliefdheid in een heuse overspelrelatie is uitgemond, tot een scheiding. In een aantal gevallen is dat omdat de 'bedrogen' partner het overspel absoluut niet pikt en de relatie daarom ver breekt. In een aantal andere gevallen om dat de overspelige partner, nu de 'andere' relatie ontdekt is, besluit dat ook het mo ment gekomen is over te stappen. Wil de relatie in zo'n situatie alsnog gered worden, dan moeten daarvoor drie voor waarden worden vervuld. De eerste is dat beide partners verantwoordelijkheid ne men voor de ontstane situatie. De tweede is dat ze accepteren hulp nodig te hebben om uit de problemen te komen. De derde is de bereidheid tot vergeven en niet op be gane misstappen van de ander blijven han gen en hameren. De meeste mensen kun nen deze drie dingen niet opbrengen en dus loopt hun relatie voorgoed op de klip pen. In de situatie die dan ontstaat, komt de partner die met een nieuwe relatie ver trekt het beste weg, zowel sociaal als emo tioneel. Althans, op korte termijn. De partner die achterblijft, wacht een zwa re taak. Op de eerste plaats moet hij zich verzoenen met het 'afgedankt-zijn'. Op de tweede plaats, het belangrijkst, moet hij een valide antwoord vinden op de vraag: waarom? Helaas schermen velen zichzelf af met de verklaring 'hij is weggegaan omdat hij een ander had'. Zij hebben niets over zichzelf geleerd. Terwijl dat toch is waar mislukkingen op de eerste plaats voor zijn bedoeld.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2009 | | pagina 36