Hoe welkom
zijn jongeren
in Zeeland?
2 Zaterdag 11 juli 2009
door Susanne Coppoolse
Het is zover: de eindexa
mens zijn achter de rug,
je hoeft nog even niet
aan studeren of werken
te denken, en je mag van je ouders
voor het eerst alleen met vrienden
gaan kamperen. Met zee en strand
dichtbij, gemiddeld de meeste zon-
uren van Nederland en het grote
aanbod campings is de keuze logi
scherwijs op Zeeland gevallen.
Voor alleen reizende jongeren
rond de 18 jaar blijkt het echter
nog niet zo eenvoudig om een
plekje op een Zeeuwse camping te
bemachtigen.
Een aantal campinghouders in Zee
land is namelijk bang dat de jonge
lui overlast veroorzaken voor de
rest van de gasten.
Camping Scheldeoord in Baarland
bijvoorbeeld heeft in het regle
ment opgenomen dat jongeren
zonder begeleiding niet zijn toege
staan. De receptioniste legt uit
waarom dat is: „Wij zijn een echte
familiecamping en richten ons op
gezinnen met kinderen tot onge
veer 12 jaar. Bovendien denk ik dat
jongeren het hier ook niet zo leuk
vinden. Wij organiseren geen dis
coavonden en de dichtstbijzijnde
bushalte is een eind verderop."
Ook Camping de Paardekreek in
Kortgene geeft niet de voorkeur
aan jeugd zonder begeleiding,
maar de receptioniste geeft aan dat
het in overleg vaak toch wel moge
lijk is. „Alleen reizende jongeren
onder de 21 jaar laten wij in princi
pe niet toe, zo staat het in ons re
glement. Dat doen we ook wel
een beetje om ze af te schrikken.
In overleg kan het in sommige ge
vallen wel. Nu staat er een groep
meiden op de camping, maar daar
hebben we helemaal geen last van.
Jongens maken het vaak toch wat
bonter."
Ronald van der Graaf van Cam
ping Ginsterveld in Burgh-Haam-
stede is eerder geneigd te kijken
naar de samenstelling van het reis
gezelschap, dan naar de leeftijd,
„longeren van rond de 25 jaar kun
nen net zo goed overlast geven, ter
wijl je van een jong stelletje van 18
geen last hebt."
Van der Graaf geeft toe dat het wel
eens voorkomt dat jongeren toch
een plekje op zijn camping heb
ben weten te krijgen, bijvoorbeeld
omdat ouders voor hen hebben ge
reserveerd. „Als ze dan in de recep
tie staan, ben ik vaak zo hard om
ze toch te weigeren.
Veel campings proberen groepjes
jongeren door te verwijzen naar
een andere camping.
„Aan de telefoon of aan de balie
proberen we een indruk te krijgen
van het reisgezelschap", vertelt de
receptioniste van Camping Duin
oord in Westenschouwen. „Als we
twijfelen, dan sturen we ze door
naar een andere camping. Dat is
voor beide partijen het beste: ge
zinnen met kleine kinderen zitten
niet te wachten op feestende jonge
ren en jongelui niet op huilende
baby's."
Eigenaar Stan Jasperse van Cam
ping 't Veerse Meer in Wolphaarts-
dijk vindt het juist leuk als jonge
ren voor zijn camping kiezen. Hij
vindt het jammer dat veel cam
pinghouders een stereotiep beeld
van jongeren hebben. „Ik vind
niet dat de jeugd dat heeft ver
diend, volgens mij is driekwart
van de jeugd heel anders en zij mo
gen toch ook genieten?" Volgens
[asperse is het wel belangrijk dat je
van meet af aan duidelijkheid
geeft over de regels die je als cam
ping hanteert. „Natuurlijk hoor je
wel eens wat lawaai, maar daar
kun je jongeren gewoon op een
normale manier op aan spreken,
en dan snappen ze dat best."
door Ondine van de Vleuten
Na lang zoeken vonden
we doperwtjes: maar
niet bij een boer. Ande
re jaren werd Pisum sati
vum nog wel commercieel geteeld.
Dit jaar zagen de Zeeuwse boeren
daar van af De conservenfabrie-
ken boden zo weinig, dat de telers
er op toe hadden moeten leggen.
Akkerbouwers die doperwtjes te
len, doen dat voor de verwerken
de industrie. Hun doppertjes gaan
in blik, in glas, in de dievries, om
te worden gedroogd. Wil je verse
hebben, dan moet je ze zelf telen
of een teler kennen.
Bram Adriaanse heeft in zijn moes
tuin in Buttinge een hele rij staan.
Verse doperwten, zoet en knappe
rig: ze weten niet beter bij de fami
lie Adriaanse. En de oogst is dit
jaar ongekend: „Een kilo of zeven,
acht", schat zijn vrouw Riek. Ge
dopt, En dat doppen mag
Bram doen. Bram teelt, zoals veel
Zeeuwse moestuiniers, al jaren
zijn eigen groenten. Zonder gif en
zonder kunstmest, al veertig jaar.
„In maart heb ik gezaaid, begin
juni oogstte ik de eerste peulen.
Vol mooie, grote erwten. De op
brengst is fabelachtig, dit jaar!"
Doperwtjes waren aan het eind
van de zeventiende eeuw enorm
populair aan het Franse hof, waar
het zelfs een tijdje mode was erwt
jes te snoepen. Na het avondeten,
zoals je nu nootjes naar binnen
zou werpen.
De Fransen aten ze graag met ge
stoofde kropsla, boter, spekjes en
room ('petit pois a la francaise').
Hoe groter een erwt groeit, hoe
meliger. Maar wie nu fijne do
perwtjes koopt (in blik of pot) en
denkt daarmee ook extra jonge en
dus malse te hebben, komt bedro
gen uit. Via veredeling zijn soor
ten geteeld waarvan de erwten
klein blijven, zodat de maat wei
nig meer zegt over hoe jong de
erwtjes zijn.
Als er nog iemand is die weet
waar je Walcherse kogelboontjes
kunt krijgen: die zoeken we nog.
Verse erwtjes met spekjes
Verwarm wat olijfolie en laat er een
grofgesneden teentje knoflook in uit
zweten, samen met spekjes. Voeg ver
se erwtjes toe en schep ze om en om.
Doe er een kopje bouillon bij en
stoof het geheel ongeveer 6 minuten.
Bestrooi de erwtjes voorhet opdienen
met vers gehakte peterselie.
foto Mechteld Jansen
Jongeren staan in de rij om in te checken op Camping Duin en Strand in Scharendijke
foto Dirk-Jan Gjeltema