'Dit was zeker zo niet afgesproken'
PZCI39
Tourmalet
42 en 43
44 en 45
Voor El Hamdaoui
zijn er belangrijkere
zaken dan voetbal
Duitsers hopen op
Vettel bij Grand Prix
op Nürburgring
Zaterdag 11 juli 2009
Tip? sport@pzc.nl
Alberto Contador geeft
ploeggenoot Lance
Armstrong nakijken.
door Ad Pertijs
ANDORRA-ARCALIS - Tijd om met el
kaar te spreken hadden ze ook bo
venop Arcalis niet. De beide Asta-
na-vedetten Alberto Contador en
Lance Armstrong werden na de op
merkelijke finale op de Andorese
skihelling direct belaagd door ca
merateams. „Geef me de ruimte of
ik rijd nu naar beneden", bitste
een gepikeerde Armstrong. Even
verderop probeerde zijn ploegge
noot uit te leggen waarom hij er
in de finale tussenuit was gekne
pen. „Er gebeurde niks en ik wilde
daarom weten hoe goed of slecht
concurrenten als Andy Schleck en
Evans echt zijn."
0
Dat laatste boeide echter weinigen
bovenop de eerste grote col van de
ze Tour. Door zijn actie gaf Conta
dor vooral Armstrong het nakij
ken. Voor de start van de rit stond
de Amerikaan 19 seconden voor
op Spanjaard en mocht daardoor
het morele leiderschap claimen. In
de finale van de 'etappe zette Con
tador die achterstand om in een
voorsprong van twee tellen.
Dat de onbekende Fransman Brice
Feillu de rit won, Fabian Cancella-
ra de gele trui kwijtraakte en de
Italiaan Nocentini die trui mocht
aantrekken, interesseerde slechts
weinigen. De strijd binnen het
Asatanakamp, daar ging het om.
Armstrong was duidelijk 'not amu
sed'. De zevenvoudig Tourwinnaar
deed geen moeite om zijn frustra
tie te verbergen. „Dit was zeker
niet zo niet afgesproken", was het
eerste dat hij zei over de actie van
de man van wie de hele wereld al
een week vermoed dat hij enorm
in zijn maag zit met de rol die
Armstrong zich deze ronde heeft
toegeëigend.
Op Arcalis kwamen bij Contador
alle frustraties naar buiten. „Ik was
volkomen verrast door zijn aan
val", liet Armstrong weten aan ie
dereen die het horen wilde. „Dit
geeft me een goed gevoel", vertel
de Contador ondertussen. Enkele
minuten na de rivaliserende kemp
hanen arriveerde ploegleider Jo-
han Bruyneel in de finishzone. De
Belg stelde zich diplomatiek op.
„Ik heb niet gezien wat er precies
is gebeurd." Hij vertelde wel wat
het plan was geweest. „Met onze
vier kopmannen (naast Armstrong
en Contador, ook Klöden en Leip-
heimer) bovenop aankomen. We
zouden afwachten wat de concur
rentie deed en eventueel reageren
op aanvallen."
Vervolgens, nam hij de Spanjaard
een beetje in bescherming. „Er
zijn in deze Tour maar drie aan
komsten bergop. Het is niet
vreemd dat Alberto gebruik heeft
proberen te maken van een van
die kansen."
Dat Contador naast de gele trui
greep, vindt Bruyneel uit tactisch
oogpunt alleen maar gunstig. „Ik
had liever gezien dat Nocentini de
trui met twee minuten voor
sprong had gepakt. Dan zou zijn
ploeg AG2R de koers vanaf mor
gen nog wat duidelijker zijn gaan
controleren. Maar ik ben uiteraard
ook tevreden met het team. Lance
is niet in de problemen geweest
en Alberto is gewoon goed."
Armstrong hield het er maar op
dat in ieder geval het team het
goed had gedaan. Zijn Amerikaan
se ploeggenoot Levi Leipheimer
liet eveneens weten dat Contador
zich niet aan de afspraken had ge
houden. Er dreigt een tweedeling
in de Astana-ploeg, waarin na de
etappe van gisteren nog veel ge
sproken zal gaan worden. Conta
dor kan in ieder geval rekenen op
de steun van zijn landgenoten. De
Spaanse sportkranten stuurden gis
teravond al de eerste ronkende
commentaren het internet op. 'De
enige echte leider binnen Astana
is opgestaan'. Of: 'Hier is hij: Alber
to, de enige Tourwinnaar'.
Slechte, lastige omweg. Het is de letterlijke
betekenis van Tourmalet. Niettemin staat
de berg in de Franse Pyreneeën morgen
voor de 76e keer op het menu van de Tour de
France. Het is een col die een renner status en
eeuwige roem kan bezorgen.
Zo moet Martin van den Bossche, een trouwe va
zal van Eddy Merckx, er op 15 juli 1969 ook over
gedacht hebben. Samen met zijn kopman trekt
de klimmer die dag ten strijde. Hoewel de Tour
de France al lang beslist is, wil de eerzuchtige
Merckx samen met zijn ploegmakker uit de Fae-
ma-ploeg de concurrentie nogmaals een lesje le
ren. Van den Bossche leidt zijn kopman naar de
top van de Tourmalet en hoopt natuurlijk op
een mooi gebaar van zijn 'patron'. De knecht
wordt echter niets gegund. Merckx sprint vlak
voor de top zijn helper voorbij, incasseert op de
top de premie en begint dan aan een indrukwek
kende solotocht van meer dan 120 kilometer.
Van den Bossche finisht in een tweede groep,
op meer dan acht minuten van de winnaar. Het
siert de Belg dat hij nadien zijn frustratie niet
uit. Hij peddelt ook de laatste dagen vrolijk ver
der, zwijgt in alle talen, doet zijn werk en ein
digt als 23e in het eindklassement.
Later blijkt dat Merckx op die 15e juli geen oog
voor sentimenten heeft gehad, omdat hem
daags voor de loodzware etappe ter ore was geko-
men dat Van den Bossche het jaar daarop bij
een concurrerende ploeg (Molteni) gaat rijden.
Hoe hard en oneerlijk kan sport zijn?
Eddy Merckx, die twee jaar later overigens ook
naar Molteni overstapt, betuigt naderhand wel
spijt, maar dat kan de nare smaak toch niet hele
maal wegnemen. Zelfs veertig jaar na dato niet.
Laten we daarom hopen dat de Belgische televi
sie, die deze weken uitgebreid aandacht besteedt
aan de eerste Tourzege van Merckx, morgen tij
dens de etappe over de Tourmalet ook nog even
stilstaat bij Martin van den Bossche. Al wordt
die dappere, bescheiden knecht van weleer maar
één keer genoemd.
Jan Dagevos
Alberto Contador (rechts) zit tijdens de slotklim naar Arcalis nog in het wiel van zijn ploeggenoot en concurrent
Lance Armstrong. foto lan Langsdon/EPA
