is geen dorre b^0'
SALIE
Buitenkeukens
m wonen@wegener.nl 57 wonen
|gg§| 024-3650509
I*2"I Zaterdag 4 juli 2009
Frederike Krommendijk,
journaliste, hobbytuinier en
tuinboekschrijfster, geeft
haar kijk op het buitenleven.
Twee jaar geleden
doken ze op: bui
tenkeukens. Had
den we ons prima
gered met een weg-
werpgrill van een
tientje, nu moest ook het bar
becuen geloven aan het 'ultie
me buitenlevengevoel'.
In bladen zagen we vrolijke fa
milies in zware eiken bouw
sels, op meubels van steiger
planken. Zo'n Vive-la-France-
gevoel wilden wij ook. In de
opruiming was zo'n fornuis
niet duur. Het water liep ons
in de mond.
Lamskotele
tjes aan de
meter, een
heel paard
half, het ultie
me buiten
eten.
L |Jpi^ Het ding
V 1' ,7- moest natuur
lijk stijlvol on
der dak. Dus timmerde man
lief een overkapping, met een
landelijk pannendakje. Die
meubels van steigerhout verga
ten we, het terras raakte al vol.
Op een snikhete dag ging de
gaskraan open. Omdat we
maar met z'n drieën zijn, was
het aanpoten het gare aanbod
uit de helse machine weg te
eten. Je had het ene nog niet
op, of het volgende was klaar.
De wokpit die zo'n aanwinst
leek, bleek nét niet stevig ge
noeg bevestigd om een pan te
dragen. Bovendien, en dat was
beroerder, liepen de temperatu
ren rondom het plaatstaal nog
al op. Het rustieke dakje bleek
vanaf 25 graden de warmte le
lijk vast te houden. Het werd
een beetje corvee, dat grillen.
Stiekem tosten we wie Hoofd
Grill moest spelen. We vonden
een eerlijke verdeling: wie het
vlees had gewenteld en zelf
half gaar was gestoofd, hoefde
niet af te wassen. Want dat
bleek ook een klusje van be
lang, met zo'n grillplaat van
één bij een halve meter. Toen
we overschakelden op meer ve
getarische menu's, stond onze
buitenkeuken stof te vergaren.
Af en toe toverden we er nog
gegrilde groenten uit, maar
voor een garnalenspiesje of to
nijnmootje schakelden we
over op de campinggaspit met
grillpan. Lekker onoverdekt op
de tuintafel en zó schoon.
Het afdak werd afgebroken, het
fornuis staat onder een hoes.
Aan de keuteltjes te zien vin
den muizen het heerlijk onder
die zwarte lap, waar het de he
le dag ruikt naar overjarige sau
cijs. Landlevensfeer in de stads
tuin, maar dan anders.
geeft, dwing je de plant niet wor
tels de diepte in te sturen. En als je
straks niet veel wilt sproeien, zul
len ze hun water toch echt dieper
uit de grond moeten halen." Om
het watergebruik te minimaliseren,
is het raadzaam in de herfst te plan
ten. Dan krijgen ze gratis én milieu
vriendelijk een goede start.
Veel mensen vinden het sneu als
planten op een zonnige dag slap
hangen en grijpen meteen naar de
gieter. Nergens voor nodig, vindt
Shera van den Wittenboer. „Slap
hangen is een natuurlijke methode
van de plant om de verdamping zo
minimaal mogelijk te maken. Mid
den op een zonnige dag is dat dus
helemaal geen wonder. Pas als
planten 's ochtends, voordat de
zon echt begint te schijnen, al slap
hangen, wordt het tijd om water te
geven.
Vroeg in het seizoen is een lange
periode van droogte al helemaal
geen reden voor paniek: de plan
ten zijn nog klein en verdampen
dus nog weinig. Ze stoppen dan
simpelweg met bovengronds
groeien en steken alle energie in
wortels maken. Na een regenbui
zie je ze dan ineens de grond uit
bulderen. Langdurige droogte is
pas echt vervelend als het midzo
mer is en alles al veel bladmassa
heeft. Dan kan die weelderige groe
ne 'pruik' het best flink worden ge
kortwiekt om verdamping te ver
minderen. „Het afgesnoeide loof
kun je eventueel als mulch rond
om de voet van de plant leggen. In
een volle border valt dat helemaal
niet op", tipt Van den Wittenboer.
Gaan planten echt lijden onder
langdurige droogte, dan kan de
sproeier aan, maar zachtjes. „Als je
Deze hebben weinig water nodig
Grijsbladigen als Artemisia, Stachys
en Perovskia.
Planten met zeer fijn blad als
Gypsophila, Calamintha, Bidens,
Dianthus, Achillea en Verbena
bonariensis, alsmede veel
schermbloemen.
Planten met wasachtig blad als
Sedum, Engels gras Armeria
en Eryngium.
Planten met een lange penwortel
zoals venkel, slaapmutsjes
Eschscholzia californicaen
papavers.
Veel mediterrane kruiden:
rozemarijn, tijm, oregano,
salie en lavendel.
>- Grassen als Stipa, Panicum,
Miscanthus, Sporobolus, Festuca,
Molinia, Deschampsia en Eragrostis.
er ineens water op plenst, slaat dro
ge grond dicht en loopt het water
zo van die korst af. Dat dringt niet
lekker diep door."'
Om dezelfde reden zet de planten
liefhebster, als er een plensbui
wordt verwacht, wel eens zachtjes
de sproeier aan om de grond vast
een beetje los en toegankelijk te
maken, voor de hemelsluizen open
gaan. Ook de grond een beetje los-
krabben rond de planten voor er
felle regenbuien komen, is een
goed idee.
Dat alles het, ondanks het spaarza
me water geven, in haar tuin zo
goed doet, heeft volgens Van den
Wittenboer niets met groene vin
gers te maken. „Gewoon veel lezen
en een beetje logisch nadenken.
Een bosplant als Hosta wil scha
duw en vocht, die moet ik hier he
lemaal niet proberen. )e moet ge
woon niet het onmogelijke willen.
Maar in een droge, hete tuin zijn
nog mogelijkheden zat, gelukkig,
ook zonder steeds te hoeven
sproeien."
Reageren?
redactie.wonen@wegerrer.nl
