'Ik hoopte een steentje bij te dragen'
TOT 30% KORTING
DAMES, HEREN EN KIDS!
v>
berco
Markt
Saronkerk
veel
voordeel
BOUWMAN
W Donderdag 18 juni 2009 [25
Zevenentachtig is
een leeftijd om het
best eens wat
rustiger aan te mogen doen.
Zelfs voor Jan Weug. De Sint
Jacobskerk in Vlissingen
heeft afscheid genomen van
misschien wel haar grootste
vrijwilliger ooit. Maar écht
stoppen? „De Stichting
Concerten Vlissingen heeft
me alweer gestrikt voor het
penningmeesterschap."
door Wendy van den Hurk
Tja, niemand anders wilde.
En dan doet Weug het wel.
„Zonde als het opgeheven
zou moeten worden, terwijl zoveel
mensen van die concerten genie
ten. Ja toch?"
Vijftien jaar heeft Weug zich inge
zet voor de Stichting Instandhou
ding Sint Jacobskerk. „De kerk
voogdij vroeg me destijds de res
tauratie op me te nemen. In die
tijd organiseerde ik wel meer. En
ik had natuurlijk zo mijn contac
ten, uit de tijd dat ik directeur was
van De Schelde. Ik zei: da's goed,
maar dan wil ik ook de herinrich
ting doen. Ik wilde dat de kerk een
multicultureel doel zou dienen.
Als huis der gemeente, net als
vroeger. Van twee diensten per
week kan een kerk immers niet be
staan en Zeeland kon wel een gro
te concertzaal gebruiken."
Het kerkbestuur knikte instem
mend. En de Majesteit moest la
chen, toen Weug haar aanschoot
tijdens de viering van veertig jaar
bevrijding van Vlissingen, in de Ja
cobskerk. Dat ging ongeveer zo:
„Wat is dit toch een prachtige kerk!"
„Inderdaad, Majesteit, al moet die
nodig gerestaureerd worden. We ho
pen op fondsen."
„Dat lijkt me een mooie taak voor
mijn zwager."
„Zwager?"
„Mijnheer Van Vollenhoven. Hij is
voorzitter van de stichting die zich
bezighoudt met onder meer het Kan-
jerfonds."
„Maar ja, hoe benader je zo'n man?"
lange vorststraat - goes
Het maatschappelijke besef zat er al vroeg in bij Jan Weug. „Mijn ouders waren net zo."
foto Lex de Meester
bunaderEHHZ
De gymnastiekvereniging Hygiëa
uit Westkapelle geeft ter ere Van
het 55-jarig bestaan zaterdag een
dansvoorstelling in de schouw
burg in Middelburg.
Die voorstelling begint echter niet
om 20.00 uur, zoals gisteren in de
PZC is gemeld, maar om 19.30
uur.
„Ach, ik zie hem toch over veertien
dagen. Ik zal hem er wel op attent
maken."
Twee weken later zat Weug met
vertegenwoordigers van het Kan
jerfonds in het stadhuis. „Toen ik
Pieter daarna zag op een bijeen
komst van de Stichting Slachtoffer
hulp, heb ik hem bedankt. En
toen hij een paar weken later weer
in Vlissingen was, voor de ope
ning van de Willem III, heb ik een
staantafel laten regelen om met
hem te praten over het Maritiem
Museum. De directeur van het
Kanjerfonds schudde heftig nee,
maar Pieter zei ja."
Zo regelde Weug wel meer.
Hij was voorzitter van de
Rabobank, zat voor de
bank nog in het hoofdbestuur en
stond, samen met burgemeester
Theo Westerhout, aan de basis
van zorgcentrum Scheldehof ('Tja,
wij vonden dat er een bejaarden
huis bij moest komen'). Hij zorgde
er met Gerard Adan voor dat het
OOSTKAPELLE - Voor de 29e keer
wordt zaterdag 20 juni de jaarlijkse
verkoop- en rommelmarkt gehou
den op het terrein van de Saron
kerk aan de Noordweg in Oostka-
pelle. De markt begint om 9.00
uur en duurt tot 15.30 uur. De ver
koop bij opbod start om 10.00 uur.
Voor de kinderen is er een spring
kussen.
De helft van de opbrengst is be
stemd voor de Zending Gerefor
meerde Gemeenten en wordt ge
bruikt voor taalstudie en huisves
tingskosten van zendingswerkers.
De andere helft is bestemd voor
Woord en Daad, een christelijke
stichting, die zich richt op armoe
debestrijding in de Derde Wereld.
Maritiem Muzeeum van de grond
kwam en werd vice-voorzitter van
de Stichting Instandhouding Sint
Jacobskerk. Zijn contacten via De
Schelde zorgden ervoor dat er niet
alleen geld binnen kwam, maar
ook vaklui - of die nou gelovig wa
ren, of niet. „Zelf kwam ik er ei
genlijk ook niet zo vaak meer, ter
wijl ik van huis uit toch hervormd
'Als je iets hebt wat een
ander niet heeft, dan
moet je het delen'
ben. Maar je doet het voor het ge
bouw en voor je stad."
Dat maatschappelijke besef zat er
al vroeg in. „Mijn ouders waren
net zo. Mijn vader is in de crisis
tijd van de jaren dertig maar één
week werkloos geweest. Mijn moe
der ging naar winkels voor gratis
stof om kleding te maken voor
tbc-patiënten die in Tuindorp in
de buitenlucht lagen. Als je iets
hebt wat een ander niet heeft, dan
moet je het delen. Die gedachte
kreeg ik mee. In 1929 ben ik bij de
padvinders gekomen. Dat was in
die tijd helemaal niet zo gebruike
lijk in het anarchistische Vlissin
gen, waar de mensen niets moes
ten hebben van uniformen. Het
idee van integriteit en elkaar hel
pen werd daar wel versterkt."
Weug werd vanwege zijn topogra
fische kennis op zijn zeventiende
uitgepikt voor toetreding tot de ge
heime dienst. Daar ging hij na het
uitbreken van de oorlog mee door.
„Ik tekende kaarten met opstelling
van de Duitsers. Mensen die nood
gedwongen werkten aan de Atlan-
tikwall, die wisten waar de bun
kers waren, gaven me wel eens in
formatie. Weken ben ik bezig ge
weest met een grote kaart van Wal
cheren, die ik veel later terug zag
op het kantoor van een kapitein
die in Vlissingen het bureau van
het militair gezag moest oprich
ten. Ik zei: verrek, die heb ik nog
getekend! Bleek de kaart te zijn ge
bruikt in Engelse verkenningsvlieg
tuigen, om te kijken of hun infra-
roodcamera een écht kanon waar
nam of niet."
Na het behalen van zijn diploma
op de bedrijfsschool van De Schel
de werd hij in 1942 te werk gesteld
in Duitsland. Weug weigerde.
„Om de doodeenvoudige reden
dat ik mijn familie niet wilde tor
pederen. Twee ooms voeren op de
Atlantische Oceaan. Zij dienden
op Java. Dan ga ik toch geen onder
zeeër bouwen die die schepen aan
valt? Ik ben ondergedoken. Met
het kaartwerk ging ik door. Toen
ik, ergens in 1942, had gehoord
wat die Duitsers met de Joden uit
vraten, moest ik iets doen. Wa
pens nam ik niet ter hand, dat had
den we in het begin van de oorlog
al afgesproken. Ik hoopte gewoon
een steentje bij te dragen."
Die gedachte heeft Weug de
rest van zijn leven gete
kend. Ook als directeur
van De Schelde was hij er voor
zijn mensen. „Leuk, die aandeel
houders, maar het meeste komt
van de werkers. Die redenering
heb ik altijd gevolgd."
Het verzetswerk werd beloond
met het verzetsherdenkingskruis.
De Sint Jacobskerk eert hem met
een middagconcert vol bijzondere
composities van Bach. Prachtig
vindt Weug dat. „Maar je moet er
ook niet te veel aandacht aan beste
den. Het zijn vaak toevalligheden.
De een kan het, de ander niet.
Mijn dochter blijkt uit hetzelfde
hout gesneden, en haar dochter is
ook al zo'n regelnicht. Op mijn ze-
ventachtigste mag ik, vind ik zelf,
best eens terugblikken op mijn le
ven. Dat doe ik met voldoening. Ik
ben blij dat ik het heb gedaan."
Hoewel Weug zich nog wel bij de
provincie inzet voor een Walcher-
se afstemming van alle concerten,
is hij straks toch écht 'slechts op
bezoek' bij de Jacobskerk. Dat zal
hij zeker blijven doen. Niet alleen
omdat hij zo van muziek houdt;
de kerk heeft voor hem een veel
diepere betekenis. „Het is de plek
van waaruit mijn vrouw is begra
ven, de dag voordat de restauratie
begon. Twee jaar later stierf mijn
oudste zoon, heel plotseling. Ook
hij is vanuit de Jacobskerk begra
ven, de dag voordat die opnieuw
opende. Ik ben blij dat ik in de tus
sentijd mijn best heb gedaan om
die kerk extra mooi te maken."
Bij 'Bouwman - New classic lifestyle' vind u dames-, heren- en kids kleding en en alles op het gebied van interieurart.
Dames, Heren Kids: GAASTRA - Mc.GREGOR
NAPAPIJRf - TOMMY HILFiGER - R1VERWOODS
ROSNER- LA MARTINA - VAN SANTEN POLO JEANS
i NEW ZEALAND - GANT - SCOTCH SODA
1 GEISHA JEANS - CKS - RETOUR
DOMBURG - Ooststraat 1
GOES - Grote Markt 1
RENESSE - Hogezoom 171
