D Spijbelen achter de haag Op de schop Open dag van Levenslust Dinsdag 16 juni 2009 I 7 Op zaterdag 20 juni houdt Volkstuinvereni ging 'Levenslust' in Vlissingen open dag (10.00-16.00 uur), samen met de afdeling Walcheren van de Vereniging Groei en Bloei. The ma is 'kleur in de tuin'. Een groot deel van de ruim twee honderd tuinen is opengesteld. Voor deelnemende volkstuin ders is er een wedstrijd in drie categorieën: de kleurigste tuin, moestuin en border. Bezoekers kunnen individueel een rond gang maken. Om 11.00 en 13.30 uur is er een rondleiding over het complex. De volkstuin is te vinden tus sen Vlissingen en Koudekerke, tegenover de ingang van Intra- tuin. Heel veel tuinen worden begrensd door schuttin gen. Die behoeven wei nig onderhoud en dat komt goed uit, want het leven is toch al zo jachtig. Maar veel mooier zijn natuurlijke afgrenzin gen in de vorm van hagen. „De ligusterhaag was in Zeeland vroeger de populairste soort", ver telt de Nieuwlandse plantenkwe- ker Ben van de Waart. „In luxer tuinen vond je de taxus, dat is de mooiste. De taxus is ook een van de sterkste en langst levende soor ten. Ze kunnen meer dan honderd jaar worden." „De nieuwste soort is de Italiaanse steeneik, ofwel de Quercus ilex. Deze blijft ook in de winter groen en is redelijk vorstbestendig. Bo vendien heeft deze soort een mooie grijs-groene kleur." Heel veel mensen kozen de afgelo pen decennia voor de conifeer. De laatste jaren wordt de conifeer ge troffen door een onbekende ziek te. Van de Waart: „Deze treft vooral exemplaren van vijftien tot vijfentwintig jaar oud. De zie ke bomen krijgen bruine plek ken. Wanneer je die niet behan delt, worden ze steeds groter. Hoveniers zijn de enigen die hier wat aan kunnen doen: de ziekte is slechts te bestrijden met een Tuin, taal, toponiem middel dat alleen mag worden toe gediend door mensen met een spuitlicentie op zak." Voor elke hoogte is wel een haag soort te bedenken. Van de Waart waarschuwt dat je bij het planten wel goed moet opletten dat je ver genoeg verwij derd blijft van de Heggen vormen een dominant onderdeel van het Zeeuw se landschap. Befaamd zijn de beschermde heggenland- schappen bij Nisse. Vanouds was de meidoorn prominent aanwezig langs de Zeeuw se wegen. Het perevuur haalde daar een streep door. Bovendien verdra gen boomgaarden en meidoorns elkaar niet. Hulst, de meest Vlaamse stad van het land, heet naar de hulststruik. De naam 's Cravenhage betekent het bos van de Graaf van Holland. Het gezegde alle hagen schutten wind betekent dat iedere concurrent winst wegneemt. Soms staat er havens in plaats van hagen. buren. „Wanneer je samen met de buren een haag plant, kun je die op de erfafscheiding zetten. Doe je het als individu, dan moet je min stens een halve meter bij de buren vandaan blijven, want anders kweek je gauw een 'rijdende-rech- terprobleem'." Heggen zijn er in alle soorten en maten tot een hoogte van wel vier meter. Kies de hoogte die bij je tuin past. 1 Bedenk ook of je een bladver- liezende of een bladhoudende t soort wilt. Bladhoudend bete kent dat je 's winters ook nog wat groen hebt om op uit te kij ken. De beukenhaag is een tus senoplossing, want die behoudt zijn bladeren ook al worden ze bruin. Tenslotte verdient een haag onder houd. Voor het behoud van een mooie, natuurlijke tuinafscheiding moet je regelmatig knippen en/of snoeien! COLOFON Buitengebied: verschijnt elke dinsdag als bijlage bij de PZC en BN/deStem. Buitengebied is een bijlage over landbouw, visserij, landschap, natuur, recreatie en tuinen. U kunt ons informeren: E-mail: buitengebied@pzc.nl Website: www.pzc.nl/buitengebied Postadres: PZC-redactie- secretariaat - o.v.v. Buitengebied, Postbus 91, 4330 AB Middelburg Telefoon: 0118 434010 Coördinatie: Jan van Damme telefoon: 0118 434 014 mobiel: 06 542 671 57 e-mail: j.vandamme@pzc.nl Advertenties: Verkoopteam Zeeland: 0118 434070, teamzeeland@bndestem-pzc.nl Dit ziet er prima uit." De me dewerker van het tuin centrum in Renesse kijkt goedkeurend naar mijn flesje met water. Kraakhelder, geen zweefalg te zien en na een klein testje blijkt ook de hardheid van het water bijna helemaal op peil. Stiekem ben ik daar best een beet je trots op. Een week of vier gele den was" ik ook al met een bakje water naar het centrum gegaan, toen bleek er heel wat te schorten aan de kwaliteit. Het water was veel te zacht en voedselrijk. Met verschillende potten poeders en korrels keerde ik huiswaarts. Daarna heb ik me behoorlijk inge spannen om het vijverwater weer in goede conditie te krijgen. Ik heb korreltjes gestrooid, algen gevist, kalkpoeder aangelengd met water en in de vijver gegoten. Er ging geen dag voorbij of ik stond met mijn neus boven dit zorgenkind je. Zelf had ik er weinig vertrouwen in dat het allemaal goed zou ko men. Ik werd de slijmalgen maar niet de baas. De ene dag viste ik er netten vol drab uit, de volgende dag zweefden de wolken groene derrie alweer door het water. Het enige wat ik daar wijzer van werd, was dat ik kon zien hoeveel uitwerpselen de vissen en salaman ders dagelijks achterlaten: heel veel. En daarom snap ik nu wel hoe het komt dat mijn watertje zo voedselrijk is. Maar over die zweefalgen hoef ik mij geen zorgen over te maken, verzekerde de medewerker van het tuincentrum me. Nu de wa terkwaliteit weer op peil is, kan ik dit probleem met succes bestrij den. Dus sta ik even later met weer een nieuw» potje buiten, in de hoop dat het biologisch even wicht eindelijk in zicht komt. De eerste behandeling is nu achter de rug en het resultaat is zeer be vredigend. De wolken groene der rie zijn nagenoeg verdwenen en verschrompeld tot ragfijne zwarte slierten. Dat is mooi, want gezien de vele activiteiten van de vissen zal het niet lang duren of de jaarljikse ge boortegolf breekt aan. Dan zwe ven er geen groene wolken meer door het water, maar grote hoe veelheden piepkleine visjes en dat is een lollig gezicht. Het overgrote deel daarvan zal ech ter nooit groot worden. En dat is maar goed ook, want anders zou er al snel sprake zijn van overbevol king. Achter de hage lopen is een oud gezegde dat duidt op spijbelen. Spijbelaars kunnen nu dekking zoeken achter de "schutting. Veel hagen verdwijnen, terwijl tuinen verstenen. Tijd voor eerherstel van de haag. door Willem Staat foto's Ruben Oreel Ligusterhaag in kanteelvorm gesnoeid. Na de nodige kuren is de waterkwaliteit weer in orde. foto Melita Lanting

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2009 | | pagina 81