spectrum 6
De derde ronde van
mevrouw Stemband
'Het maakte mij
niet uit of ik met
mijn snoet op de
buis was'
Zaterdag 13 juni 2009
Hoi, ik ben Annemieke."
Dezelfde onmiskenbare
stem. Dezelfde vrolijke
gezichtsuitdrukking.
Alleen het ontplofte,
getoupeerde haar, de knalrode lippen
stift en het tijgerpakje zijn verruild
voor casual kleding en een korte cou
pe.
Ze gaat voor, het enorme huis in, dat
aan een smalle weg net buiten Wemel-
dinge ligt. Trots laat ze de kamers van
het gastenverblijf zien. Het ruikt er
lichtjes naar verf en nieuwe vloerbe
dekking. De bedden zijn keurig opge
maakt en wachten op de eerste gasten.
Via haar 'droomkeuken' loopt ze naar
de tuin met roze en paarse bloemen,
rechte paden, strak geknipte heggen en
doorkijkjes.
'De derde ronde' heet het paradijsje.
„Een paar dagen geleden hebben we
het bordje op 't hek gespijkerd. De
naam verwijst niet alleen naar mijn
verleden. Dit is de derde ronde in mijn
werkende leven, dat van mijn man
Bert, én van het huis. Het is begin ja
ren zeventig gebouwd door de vader
van Bert. Hij was de laatste burgemees
ter van de toenmalige gemeente We-
meldinge."
Ze praat rustig, maar laat nauwelijks
stiltes vallen. Af en toe gebruikt ze
theatrale handgebaren en zet die be
kende grote ogen op. Dan weer springt
ze ineens op om de houtstapels, ge
bouwd in de vorm van ronde huisjes,
te laten zien. „Ik heb iets unieks toege
voegd aan het Zeeuwse landschap",
zegt ze trots. „Ik weet ook al hoe het
heet in 't Zeeuws: een houtvumme."
Laat je handen zien, laat je tanden
zien. Zijn ze goed gepoetst?' Het is
ultiem jeugdsentiment voor
twintigers en dertigers van nu. Me
vrouw Stemband als 'spelende vrouw',
met armen en benen in de lucht of me
neer Kaktus die op zoek ging naar de
'lurven en kladden' van Kweetniet.
Eind jaren zeventig begon het trio als
klein theatergroepje. Hoogendijk volg
de een lerarenopleiding. „Maar toen ik
voor de klas stond, kreeg ik het be
nauwd. Het theater trok me meer.
Toen kwam ik Peter jan Rens tegen. In
het begin deden we alles zelf. We verf
den zelf de hemdjes van Kweetniet
geel." De Grote Meneer Kaktusshow
werd uiteindelijk één van de bekend
ste kinderprogramma's uit de jaren
tachtig. Hoogendijk was meer dan al
leen mevrouw Stemband. „Peter Jan
was het boegbeeld, maar we maakten
het programma samen. Het gros van
de liedjes heb ik geschreven. Het was
Ze was jarenlang bekend als
mevrouw Stemband in de
succesvolle Grote Meneer
Kaktusshow en produceerde
televisieprogramma's. Maar
Annemieke Hoogendijk (55)
houdt van afwisseling. Ze runt
sinds kort een bed breakfast
in een Wemeldings landhuis,
samen met man Bert. „Ik ben
een Zeeuws meisje geworden."
door Cornelleke Blok
foto Mechteld Jansen
zó veelzijdig. Ik deed de administratie,
selecteerde kinderen voor het program
ma en had de eindverantwoording.
Ik vond alles leuk. Het maakte mij niet
uit of ik met mijn snoet op de buis
was."
Ze genoot ook van het succes. „Toen
we net bekend waren, hadden we een
hit met het Kaktuslied. We werden uit
genodigd bij een show van Jan Riet
man. Stonden we. daar voor vijfdui
zend man. Dat was echt kicken. We
spraken een grote leeftijdscategorie
aan. Zelfs bij studenten was het pro
gramma een hype. Maar ook kinderen
van twee jaar keken ernaar. Moeders
schreven ons dat het eerste woord van
hun kind 'kak' was."
Hoogendijk was één van de directeu
ren van mediabedrijf Kaktus en daar
om ook intensief betrokken bij andere
programma's van Peter Jan Rens: Geef
Nooit Op, 5 tegen 5, Labyrinth, Doet-ie
't of doet-ie 't niet.
„Het was de tijd dat de televisie nog
geen zesentachtig zenders had. Ik wil
niet zeggen dat vroeger alles beter was,
maar er werd nog budget uitgetrokken
om mooie programma's te maken. Nu
moet een programma meteen staan,
anders wordt het van de buis gehaald.
Geef nooit op was écht een grote
show. Het was een kinderprogramma
met een volwassen budget. We vlogen
de héle wereld over. Het was een feest
om te mogen maken."
Ze wordt nog vaak herkend als me
vrouw Stemband. „Minstens één keer
per week, zeker in combinatie met
mijn stem. Ik vind het niet vervelend,
ik ben er juist trots op. En ik maak er
schaamteloos gebruik van. Mensen zijn
altijd enthousiast en complimenteus.
Iedereen weet wel wat de Grote Me
neer Kaktusshow is." Ze lacht. „Behal
ve mijn man Bert, die had er nog nooit
van gehoord."
Ze ontmoetten elkaar in 2000.
„Ik was 46 en mijn relatie was
uit. Ik was niet van plan om in
mijn eentje te blijven, maar het was las
tig om leuke mannen te ontmoeten.
Als half bekende Nederlander lijken
mensen toch met een ander oogmerk
op je af te stappen. Ik besloot de touw
tjes in eigen handen te nemen en zette
een advertentie. Ik pakte het aan alsof
't een kandidatenselectie was, daar was
ik immers aan gewend bij de kaktus
show. Een hele procedure had ik in
mijn hoofd: ik zou ze allemaal bellen
en dan kijken met wie ik een afspraak
wilde. Bert doorkruiste mijn plannen
eigenlijk. Toen ik hem belde zei 'ie: 'Ik
ben nu voor de kinderen aan het ko
ken, maar zullen we morgen afspre
ken?' Daarna heb ik niemand anders
meer gebeld. Vlak nadat ik verliefd
werd op Bert, werd ik verliefd op Zee
land én op deze plek. Een bed break
fast heeft sindsdien altijd in mijn ach
terhoofd geschemerd."
Het bedrijf Kaktus was inmiddels over
zijn hoogtepunt heen. „De carrière van
een televisiepersoonlijkheid is eindig.
Peter Jan ging dingen doen in Azië.
Dat was mij een brug te ver. Het was
een gezamenlijke beslissing om met
het bedrijf te stoppen. Maar het is niet
niks. Peter Jan en ik waren net een Sia
mese tweeling. We hadden 25 jaar sa
mengewerkt. Toen we stopten was dat
te vergelijken met een echtscheiding.
Ik moest een hele nieuwe weg zien te
vinden. Ik ben wel gevraagd om ande
re dingen voor televisie te doen, maar
het is een moeilijke overstap om in
een programma te vallen dat bedacht
is door iemand anders. Bovendien hou
ik er niet van om heel lang hetzelfde te
doen. Op school vond ik alles leuk: ik
was niet briljant, maar wel overal goed
in. Ik had een acht voor tekenen, gym
én wiskunde."
In 2005 begon ze als thuiskok. „Eten
en koken zijn altijd grote drijfveren
van me geweest. Ik vind het leuk om
iets te maken. 'Kind, je kon vroeger al
zo lekker knutselen', zei mijn moeder
altijd. Ik maakte hele garderobes voor
mijn barbies. Dat vind ik ook leuk aan
koken: dat je iets moois en lekkers
maakt." Maar toch, de overgang was
groot. „Ik was wel heel erg in mijn een
tje. Ik vond het heerlijk om alleen in
de keuken te pielen, maar ik was zó ge
wend aan teamwork. Ik heb input van
buitenaf nodig. Dat is één van de rede
nen dat het idee voor een bed break
fast weer begon te leven. Koken en
gastvrouw spelen, dat leek me een goe
de combinatie. Ik denk dat dit me niet
gauw gaat vervelen."
De keus voor Zeeland was snel ge
maakt. „We hebben een bijzondere
band met Zeeland, omdat Bert hier
een verleden heeft. Hij is geboren en
getogen in de Dorpsstraat in Wernel-
dinge."
„Ik ben nu een Zeeuws meisje gewor
den. Ik heb 32 jaar in Amsterdam ge
woond. Ik woonde er op een geweldi
ge plek, maar ik heb nooit gedacht: ik
wil terug. Zeeland is zo mooi! Ik vind
het heerlijk om door de Zak van
Zuid-Beveland te fietsen. Zelfs als het
slecht weer is, ga ik naar buiten. Even
kijken wat voor verrassingen er nu
weer in de tuin te zien zijn. Mijn
droom is om ook nog een moestuin te
hebben, achter het huis."
Ze kijkt nog eens tevreden rond. „Ik
ben een zondagskind. Ik raak verzeild
in de leukste dingen. Natuurlijk moet
je wel op de trein springen als 'ie voor
bij komt, maar ik vind mezelf een geze
gend mens. Pas kwam mijn vader
langs. Hij is 90, maar komt met zijn ei
gen autootje naar Zeeland. Ik ben ook
zó blij dat mijn moeder dit huis nog
meegemaakt heeft. Ik ben echt een
moederskindje. Mijn moeder las altijd
versjes voor en zong liedjes. Daar is
wel een zaadje geplant voor mijn lief
de voor liedjes. Het is tweeënhalf jaar
geleden dat ze overleed. Ze is 86 gewor
den." Het is één van de weinige keren
dat ze een lange stilte laat vallen. „Het
is altijd te vroeg als één van je ouders
overlijdt, maar ik heb zo'n geluk dat ik
uit een warm nest kom. Dat heeft gro
te invloed op je leven. Het geeft ver
trouwen in mensen en vertrouwen in
jezelf"
Annemieke Hoogendijk
Geboren: 30 september 1953 in Koog
aan de Zaan.
Burgelijke staat: getrouwd met Bert van
Sas
Kinderen: geen. Twee stiefkinderen:
Sicco (22) en Wouter (20).
Opleiding: HBS-B, Frans MO, lerarenoplei
ding Textiele Werkvormen en Frans.
Beroep: eigenaar van Bed Sr Breakfast De
Derde Ronde in Wemeldinge. Kijk op
www.derderonde.nl voor meer informatie.