onbezorgd
zitten
buiten
binnen
Op de schop
3
Dinsdag 9 juni 2009
fotografie Ruben Oreel
Romeinen en hun lusthoven
De beroemde hangende tuinen
van Babyion, vlakbij Bagdad, waren
siertuinen. Ze waren bedoeld om
Amytes, vrouw van koning Nebu-
kadnezar, te plezieren.
De Egyptenaren begonnen al in
het tweede millennium voor Chris
tus met het aanleggen van siertui
nen rond hun woningen.
De Romeinen legden lusthoven
met waterpartijen aan, zoals nu bij
voorbeeld nog te zien is in de tuin
van keizer Hadrianus in Tivoli, ten
oosten van Rome. In hun tunen
stonden ook al ligbanken. In Rome
verschenen bovendien publiek toe
gankelijke parken.
De tuinen en parken uit de oud
heid stonden model voor de park
cultuur die later overwaaide naar
onze streken.
Vanaf de 16e eeuw verschenen in
Nederland siertuinen bij adellijke
behuizingen. Voor de gewone bur
ger kwamen die veel later in zicht.
dere. Die werden op een mooie
mei- of junidag tevoorschijn ge
haald. Vroeg in de herfst werd de
boel dan weer opgeborgen.
De laatste jaren verdwijnt dat
beeld. Niet alleen omdat het Ne
derlandse klimaat onmiskenbaar
milder is geworden, maar ook
door een veranderde kijk op het
buitenleven, vertelt Mare Wijne
van Intratuin in Koudekerke: „De
tuin wordt een verlengstuk van
binnen. Het toverwoord is nu
loungen (buiten recreëren) en
daar horen luxe tuinmeubels bij.
Het ziet er soms zo prachtig uit
dat je denkt: 'dat is toch td mooi
om buiten te zetten'." Hij ver
wijst naar zeer luxe sets waarvan
de prijs kan oplopen tot tegen de
drieduizend euro. Maar dan heb
je er ook nog een partytent bij.
Steeds meer mensen verlengen
het tuinseizoen door gebruik te
maken van terraskachels. Ideaal
ook voor rokers die de afglopen ja
ren vrij geruisloos uit de Neder
landse woning naar buiten zijn
verbannen, alhoewel Wijne tot nu
toe niet heeft gemerkt dat dit van
invloed is op de verkopen. Wel
blijkt dat mensen naast hun eerste
terras, vaak met vier stoelen en
een tafel, een tweede creëren, com
pleet met barbecue en vuurhaard.
Meubelen van gevlochten kunst
stof (wicker) zijn momenteel po
pulair. Het materiaal lijkt bedrieg
lijk veel op riet. Voordeel van
wicker is dat het amper onder
houd behoeft. De nieuwste trend
wordt textileen, meubelen waarin
gevlochten kunststof is verwerkt.
Hout is een beetje op zijn retour,
vertelt Wijne. Wat hem betreft
worden alleen houten meubelen
verkocht met het FSC-keurmerk
(Forest Stewardship Council). De
organisatie achter dit label preten
deert de enige te zijn die exact ver
telt waar het hout vandaan komt.
Bij FSC gaat het dan om landen
met een verantwoord bosbeheer.
Volgende week: hagen
Ieder jaar weer hetzelfde dilem
ma: wanneer moeten de winter
violen het veld ruimen? Deze
trouwe winterbloeiers staan nog
steeds in volle bloei, terwijl de
winkels en kramen al weken vol
staan met potten zomerbloeiers
als geraniums, lobelia's, petunia's
en vlijtige Hesjes. Heel verleidelijk,
maar ja, die winterviolen bloeien
nog steeds.
Het zijn plantjes die een pluim ver
dienen. Planten die niet dood
gaan van een beetje vorst, maar ge
woon een tweede leven beginnen.
Het probleem is dus dat het twee
de leven wat lang duurt. Tegen de
tijd dat de winterviolen echt op
houden met bestaan, zijn de mees
te zomerbloeiers uitverkocht en
dan staan die grote bakken naast
de voordeur weer leeg tot het na
jaar, wanneer er weer wintervio
len te koop zijn. Misschien moet
ik ze gewoon eerder weggooien,
maar dat kan ik niet over m'n hart
verkrijgen.
In de achtertuin speelt dit dilem
ma niet. Daar hebben de vaste
planten en zelfzaaiers de over
hand. De maagdenpalm en sering
zijn inmiddels uitgebloeid en de
akelei loopt op z'n einde maar de
klimrozen en de kamperfoelie
staan juist in volle tooi. Een van
de kamperfoelieplanten heb ik zelf
gezet. Een andere is spontaan op
gekomen. Waarschijnlijk meegeko
men met een vogelpoepje en in
drie jaar tijd uitgegroeid tot een
mooie grote klimmer.
Om deze klimmer wat meer zon
te gunnen heb ik zelfs een zielto
gende pruimenboom omgezaagd.
De boom had jaarlijks toch al last
van schimmel en gaf hooguit twee
tot drie pruimen. Aan het opeten
kwam ik zelf nooit toe. Tegen de
tijd dat de vruchten rijp waren,
hadden vogels, wespen en andere
veelvraten de schamele oogst al op
gepeuzeld.
Geen pruimen dus, maar wel een
mooie kamperfoelie en de margrie
ten doen het door meer zonlicht
ook een stuk beter. Nog even
wachten en dan zijn de witte bloe
men met hun grote gele hart er
weer. Een vrolijk bloeiende tuin is
altijd mijn ideaal geweest. De En
gelse cottagestijl is mijn voorbeeld.
Dan moet je alleen wel over veel
tijd beschikken en die heb ik niet.
Daarom stel ik mij tevreden met
wat ik nu heb bereikt: een tuin die
redelijk makkelijk te onderhouden
is, maar waar wel de rozen, Zeeuw
se knoopjes, lupines, lavendel en
perovskia's bloeien.
De winterviolen bloeien nog steeds.
foto Melita Lanting
