Naudts heeft het nu
Van Ouwerkerk
slaagt in afvalrace
JVAB begint langzaam
44 Zaterdag 30 mei 2009
Z
Ruim een jaar geleden woog Boudewijn van Ouwerkerk nog 135 kilo.
foto pzc
Bevelander valt 53 kilo
af en doet mee aan
de Familieloop.
->
door Koen de Vries
wilhelminadorp - Het trainings
schema dat beginnende hardlo
pers naar de Familieloop begeleidt
is niet voor iedereen geschikt. Bou
dewijn van Ouwerkerk bijvoor
beeld had meer nodig dan een
voorbereiding van twaalf weken.
Ruim een jaar geleden woog de
41-jarige inwoner van Wilhelmina-
dorp nog 135 kilo. Maar met hulp
van een 'personal trainer' staat
ook hij op 20 juni op de Vlissing-
se boulevard aan de start van de
10 kilometer. Meer dan vijftig kilo
lichter en een stuk gezonder.
Van Ouwerkerk heeft zijn meta
morfose voor het grootste deel
aan zichzelf te danken. Zonder
zijn doorzettingsvermogen had
hij het eerste sportieve doei dat
hij zich stelde - meedoen aan de
Familieloop - nooit gehaald. Maar
hij heeft ook wat hulp gehad. Bij
voorbeeld van Jaap Wiskerke, di
recteur van Wiskerke Onions uit
Kruiningen. Hij huurt Van Ouwer
kerk regelmatig in als computerex
pert en constateerde vorig jaar dat
zijn werknemer wel erg dik werd.
„Ik heb hem toen een abonne
ment van een half jaar op een fit
nesscentrum geschonken en de
hulp van een personal trainer. Dat
heeft duidelijk geholpen", zegt
Wiskerke. „)e mond valt open als
je hem nu ziet." Van- Ouwerkerk
bevestigt dat. „Er waren mensen
uit mijn vriendenkring die me
straal voorbijliepen, omdat ze me
een half jaar niet hadden gezien.
Ze herkenden me alleen nog aan
mijn stem."
Walter Houtzager was die perso
nal trainer. Onder zijn leiding viel
Van Ouwerkerk een jaar lang per
week gemiddeld één kilo af De
nieuwe lichtgewicht voelt zich be
ter dan ooit. „Misschien kun je
wel zeggen dat ik aan mijn twee
de jeugd begonnen ben", erkent
hij. „Ik ben nu een poosje aan het
hardlopen en ik maak enorme pro
gressie. Vorig jaar kon ik amper
een paar minuten hardlopen, nu
legde ik in een training de tien ki
lometer afin maar 52 minuten."
Boudewijn van Ouwerkerk is vijftig
kilo lichter en een stuk gezonder.
De Familieloop is niet het eind
doel van Van Ouwerkerk. Dit na
jaar hoopt hij een halve marathon
te doen en later zou hij ook wel
een hele marathon willen lopen.
Bij Wiskerke Onions, een bedrijf
met 45 vaste werknemers, wil
men Van Ouwerkerk tijdens de Fa
milieloop eren en steunen door
met hem mee te lopen. Inmiddels
heeft een aantal werknemers zich
voor de 10 kilometer ingeschre
ven, onder wie de boekhouder.
Ook andere betrokken zijn en
thousiast, zoals de leverancier van
de zakken en een computerpro
grammeur uit Enschede. Direc
teur Jaap Wiskerke doet ook mee,
samen met zijn drie kinderen
(Chayenne, Elze Sophie en Loren
zo) en hun aanhang. Zij komen
speciaal over uit Zwitserland.
Binnen de familie ontspint zich
inmiddels een concurrentiestrijd
over wie het snelst zal zijn. De fa-
vorietenrol ligt bij vader Jaap, hoe
wel hij al 53 jaar oud is. In de ja
ren 90 legde hij de marathon af in
iets meer dan drie uur en vorig
jaar deed hij over de Familieloop
45 minuten.
Vrijwilligers
- De organisatie van de PZC
Familieloop is nog op zoek
naar vrijwilligers. Opgeven kan
via avael@zeelandnet.nl
- Inschrijven en alle andere
informatie op
www.pzc.nl/familieloop
Terneuzen-speler
heeft al wat stormen
moeten doorstaan.
door Barry van der Hooft
kemzeke - Niemand hoeft Erik-Jan
Naudts te vertellen hoe hard het le
ven soms kan zijn. De 25-jarige
middenvelder van Terneuzen
heeft al heel wat stormen moeten
doorstaan, maar staat nog steeds
met een lach in het leven. Dat
Naudts overeind is gebleven heeft
hij aan zichzelf te danken, maar
ook aan zijn familie, vrienden en
zijn vriendin Katrijn. „Zonder
hun steun had mijn leven heel an
ders gelopen."
Samen met zijn vriendin is hij net
verhuisd naar hun nieuwe onder
komen in Kemzeke. Ze wonen dus
in België. „Maar zie je dat hekje
daar", wijst Naudts naar de achter
kant van zijn riante tuin. „Precies
daarachter ligt Nederland. Als ik
België even beu ben, stap ik zo
over het hek, ha ha."
De uitbundige glimlach hoort bij
hem, terwijl dat gezien zijn verle
den niet eens zo heel logisch is.
Als Naudts aan de keukentafel be
gint te vertellen, lijkt hij af en toe
even te moeten slikken.
Hij praat over zijn jeugdjaren als
voetballer en op de vraag of zijn
ouders nu nog steeds komen kij
ken, volgt een onverwacht ant
woord. „Mijn moeder is gestorven
toen ik elf was. Ze zou me 's och
tends naar school brengen, liep
naar de wc en zakte in elkaar. Ze
had een hersenbloeding en was
niet meer te redden."
Hij blijft achter met zijn vader, die
in de jaren daarna vanuit Sint lan
steen naar Antwerpen verhuist.
„Mijn vader hertrouwde en met
mijn stiefmoeder kon ik het niet
zo vinden. Ik voelde me niet pret
tig bij de hele situatie. Toen ben ik
bij mijn tante gaan wonen, de zus
van mijn moeder. Ik heb een ster
ke band met mijn familie. Zij heb
ben me erdoorheen getrokken.
Zonder mijn familie en ook mijn
vriendin en vrienden had mijn le
ven heel anders gelopen. Als je op
zon jonge leeftijd zoiets mee
maakt, lijkt het of je veel sneller
volwassen wordt. Maar het is niet
zo dat je ineens alles beter gaat
doen. Ik was bijvoorbeeld geen stu
dent. Maar ik heb nu wel een
baan, een vriendin en een huis.
Het gaat prima zo." Erik-Jan
Naudts maakt vaak lange dagen in
de industriële reiniging. „Dan
moet ik om kwart over vier 's
nachts mijn bed uit en rijd ik naar
Gent. Vanaf ons kantoor daar, rijd
ik dan met mijn collega's naar
Luik. Ik ben 's avonds vaak pas na
zes uur thuis. Soms is het zelfs ne
gen uur. Dan werken we iets lan
ger door, zodat we op vrijdag op
tijd kunnen stoppen. Dat komt
dan wel weer goed uit met de trai
ningen in Terneuzen."
Logistiek gezien is het niet echt lo-
Samenwerking Axelse
clubs heeft bewezen
levensvatbaar te zijn.
door Peter van Kouteren
axel - Om het hoofd te kunnen
bieden aan een teruglopende le
dengroei en de daarmee gepaard
gaande •problemen staken de voet
balverenigingen Axel en AZVV
eind vorig seizoen de koppen bij
elkaar. De daaruit ontsproten
Jeugd Voetbal Axel Breed (JVAB)
kende kinderziektes, maar heeft in
het eerste seizoen bewezen levens-
Jeugd Voetbal Axel Breed
- JVAB telt ruim 250 leden en negentien teams.
JVAB wordt door de KNVB als vereniging niet erkend, maar gedoogd.
jeugdspelers zijn daarom lid gebleven van AZW of Axel.
Nieuwe leden worden om en om lid van Axel en AZW, tenzij ze erop
staan iid te worden van één van deze dubs.
De stuurgroep van JVAB bestaat uit Riny Dekker, Co van Meurs (beiden
Axel), Jan den Doelder en Ronnie Verhelst (beiden AZW).
De jeugd van JVAB speelt in een azuurblauw shirt, een witte broek en
donkerblauwe kousen.
vatbaar te zijn. Uit twee clubs met
verschillende culturen is een orga
nisatie op poten gezet, die door
een stuurgroep wordt geleid.
Waar vijf jaar geleden een voorge
nomen fusie tussen beide clubs
door leden werd weggestemd, kan
volgens nauw betrokkenen een po
sitieve balans van het eerste jaar
worden opgemaakt. „Natuurlijk is
er wat kleurverschil", blikt voorzit
ter Jan Allewijn van AZW terug
op de eerste ervaringen. „Tussen
de besturen onderling zijn er best
wel kritische noten geuit. Maar
daar hebben de spelers niks van ge
merkt." Problemen die zich heb
ben voorgedaan, zijn volgens Wil
ly van Gremberghe, initiatiefne
mer van JVAB, vooral terug te voe
ren op een gebrekkige communica
tie. Van Gremberghe, oud-voorzit
ter van Axel en na nauwe betrok
kenheid bij de opstart van JVAB
vooral met de pr belast, is tevre
den over het eerste seizoen.
„Er is een structuur opgesteld, die
heel duidelijk is om mee te wer
ken. Je moet mensen kunnen over
tuigen dat het beter is om samen
te werken. Mensen van Axel, die
vroeger schoorvoetend naar
AZW gingen, staan hier nu loten
te verkopen", vertelt hij. „Anders
om staan leden van AZW bij Axel
frietjes te bakken. Het begint lang
zaam een eenheid te worden. Het
eerste jaar is boven verwachting
goed verlopen."
Dat is vooral te danken aan het
feit dat het zakelijke aspect steeds
meer terrein wint ten opzichte
van de emotionele kanL „We za
gen bij Axel in dat het steeds moei
lijker werd om teams samen te stel-
Erik-Jan Naudts is aan zijn zesde
seizoen bezig bij Terneuzen.
Maandag hoopt hij met de club
promotie naar de eerste klasse
te bewerkstelligen.
Erik-Jan Naudts: „Ik was een beetje de jojo van het team.
