5 spectrum
Speeldrift
RUDEN RIEMENS FOTOGRAFIE
hoofdzetel
Zaterdag 30 mei 2009
Mijn kleindochter, bijna vijftien, is op
school aan de slag met het regisseren
van de musical Ciske de Rat, op mid-
delbareschoolformaat. Vroeger hield
zij zich vooral bezig met zingen, dansen en piano
spelen, maar in een intiem ogenblik bekende ze
mij, dat ze het haar toch leuker leek om al deze
vaardigheden van anderen te coördineren en: „Ik
vind het ook zo leuk om de baas te spelen!"
Nu heeft zij haar grootje al jaren geleden scherp
gehouden bij het volgen van de nieuwste mode in
de populaire muziek; de dansjes van de Spicegirls,
Britney Speers en de meiden van K 3 werden mij
secuur voorgedaan en zij keek nauwlettend toe of
ik haar instructies wel goed opvolgde. Ook werd
ik met regelmaat naar haar kamer ontboden, waar
ik het publiek vormde voor een voorstelling, die
zij voor zichzelf en haar vriendinnetjes had be
dacht. Zo herinner ik mij een sprookjesachtige
dans, waarbij haar hartvriendin boven op het sta
pelbed bellen blies, en op de begane grond danste
Valerie met de zus van de hartsvriendin op de mu
ziek van de Spicegirls een virtuoze choreografie
van eigen maaksel, in een wolk van zeepbellen!
Ook haar twee jaar jongere broertje werd geregeld
bij deze voorstellingen ingeschakeld.
Nu, in de tweede klas van het lyceum heeft zij
haar kans gegrepen. Ik hoor haar al weken zuch
ten over haar licht onwillige en luie discipelen:
„Ze kennen nog steeds niet hun tekst!"
Zojuist hoorde ik van haar moeder, mijn schoon
dochter, dat er tijdens de repetities een calamiteit
heeft plaatsgevonden. Van haar oom, gepensio
neerd balletdanser, heeft Valerie een rookmachine
mogen lenen om enkele interessante musicaleffec
ten mee te creëren. Bij het voor de eerste keer uit
proberen ontwikkelde er zich in de school een
enorme hoeveelheid rook, waardoor alle aanwezi-
•ge rookalarmen afgingen en de Almeerse brand
weer haastig uitrukte om de brand in de school te
bedwingen!
Morgen is de première. Ik heb bij mijn trouwe
bloemenwinkel een echte theaterboeket laten ma
ken, want wat er zich ook op het toneel zal afspe
len, het is haar eerste regie. En je weet maar nooit
of dit niet het begin is van een geheel op eigen ini
tiatief ingezette loopbaan.
Toen ik halverwege de jaren vijftig(i954) op de
Amsterdamse Toneelschool(in die jaren de enige
toneelopleiding in ons land) werd toegelaten, was
daar zojuist onder de toenmalige directeur Willy
Pos een regieopleiding begonnen. Die opleiding is
in het leven geroepen voor Erik Vos, die uitgroei
de tot een van onze vaderlandse toneelleiders van
naam. Tijdens de lessen bleek al snel, dat het vak
van acteur niet de sterkste kanten van zijn talen
ten zou blootleggen en zo is die nieuwe opleiding
er gekomen.
Hoe de toekomst van mijn kleindochter ook zal lo
pen, ik vind het getuigen van een aardige kijk op
jezelf om vast te kunnen stellen, dat je liever 'de
baas speelt'dan je geluk te vinden in de uitvoe
ring op zichzelf. En wat een heerlijke school, die
ruimte biedt aan kinderen om in de marge van
het leren zich ook te bekwamen in de schone kun
sten.
Want hoe naïef en schoorvoetend de uitkomst
ook zal zijn, het geluk om je met zijn allen met
spel, zang en dans bezig te houden, is met weinig
andere dingen te vergelijken.
