Een keuze vanuit het hart
Woensdag 27 mei 2009 5
Enorme werkdruk, geen
tijd meer voor patiën
ten, slechte verdiensten,
onzekerheid over de
werkgelegenheid door
fusies, samenwerkingen,
sluitingen en andere ont
wikkelingen. Doemscena
rio's over doorwerken
tot 67 jaar. Hoe juist is
dit beeld? En is het nog
aantrekkelijk om in de
zorgsector te werken?
door Catlijne Akkermans
kig kan ik mijn ervaringen goed delen
met collega's, we praten veel met el
kaar over het werk."
Roots
De meeste Zeeuwse werknemers en
leerlingen in de zorg komen oorspron
kelijk uit Zeeland en zijn 'blijven han
gen' of komen na een studie of baan
elders terug naar de provincie. Zo ook
Dagmar Kruijs, derdejaars leerling ver
pleegkundige en werkzaam in het
Oosterschelde Ziekenhuis in Goes.
„Mijn 'roots' liggen in Goes. Ik heb
ook in Amsterdam gewerkt, maar de
mentaliteit is hier echt wel anders.
Het gaat er hier serieuzer aan toe en
ik vind dat mensen in Zeeland veel be
ter geschoold zijn." Typisch voor de
zorgsector in Zeeland is het feit dat
De zorgsector heeft allereerst in ieder
geval één groot voordeel en dat is dat
veel verpleegkundigen en verzorgers
aangeven het beroep gekozen te heb
ben vanuit het hart. De welbekende
roeping, oftewel 'iets voor een ander
willen betekenen', is doorgaans het
doorslaggevende argument om een
opleiding tot verzorger of verpleeg
kundige te gaan volgen.
Eenmaal voor deze sector gekozen
stappen deze mensen - ondanks de fy
sieke en psychische werkdruk - niet
vaak meer over naar een ander be
roep. In Zeeland blijft het personeel
ook vaak op dezelfde plek werken.
Manager personeelszaken Monica
Roose van Stichting Zorgsaam be
grijpt waarom: „Zeeland is een kleiner
verzorgingsgebied. Je hebt langer de
zelfde klanten, bijvoorbeeld in de
thuiszorg. Dat schept een band." Ook
de relatief kleine ziekenhuizen waar
de meeste medewerkers elkaar ken
nen worden door het personeel als
prettig ervaren. Verpleegkundige Eddy
Remoortere van Ziekenhuis De Honte
in Terneuzen werkt al sinds 1975 in
de Zeeuws-Vlaamse zorg en noemt
het contact met collega's erg belang
rijk. „Ik werk op de afdeling oncologie
(patiënten met kanker) en daar heb je
niet altijd de gezelligste babbels met
de mensen. Ik ervaar dat soms als een
vrij grote psychische belasting. Geluk
Het Oosterschelde Ziekenhuis in Goes.
Waar je ook werkt en voor wie je ook zorgt, de keuze voor een verzorgend beroep wordt vooral gezien als 'roeping'.
patiënten wat minder mondig zijn
naar het personeel toe, meent Johan
Francke van de afdeling Welzijn van
de Provincie Zeeland. „De attitude
hier is toch nog enigszins volgzaam:
'de dokter zegt het, dus het zal wel zo
zijn'. Op het platteland is men daar
toch wat naïever in dan in de grote
steden. Hoewel de jongere generatie
wel weer geneigd is wat verder te kij
ken."
Feiten over de zorg
De provincie Zeeland telt ruim 70 zorg- en welzijnsorganisaties
Ongeveer 1 op de 15 Zeeuwen is werkzaam in de zorg: in totaal werken
er bijna 25.000 mensen. Dat maakt de Zeeuwse zorgsector tot de groot
ste van de provincie. Onder de werknemers vallen verzorgenden, ver
pleegkundigen maar ook het ondersteunende personeel
De gemiddelde leeftijd van de medewerkers is 41 jaar
88% van de medewerkers in de zorg is vrouw
In 2008 werkte 76% van de werknemers minder dan 30 uur per week
58% van de zorgorganisaties verwacht de komende jaren geen stijging
maar ook geen daling in het personeelsbestand
Bron: Zeeuwse Arbeidsmarktmonitor Zorg en Welzijn en ViaZorg
De toegenomen werkdruk doet het
imago van werken in de zorg weinig
goed. Verpleegkundige Aukje de Bak
ker, werkzaam op de kinderafdeling
van De Honte werkt elf jaar in de zorg
en merkt zeker een verschil. „Door de
bezuinigingen is er meer dagverple-
ging, veel patiënten gaan dezelfde dag
alweer naar huis. Je moet meer zorg
op korte termijn leveren. Dat is best
zwaar."
De bezuinigingen hebben er ook in
Ziekenhuis Walcheren voor gezorgd
dat de werkdruk toegenomen is. Com
municatieadviseur Jaap Nelemans:
„Wij vragen momenteel veel van onze
medewerkers. We hebben drastisch
op moeten treden nadat we de finan
ciële'balans opmaakten in 2007 en
staan echt op scherp. Ook de op han
den zijnde fusie zorgt ervoor dat we
een extra beroep moeten doen op
het begrip van het personeel."
Want het samengaan van het zieken
huis met de Oosterschelde Ziekenhui
zen zorgt voor verwarring en onzeker
heid. „Mensen weten niet waar ze
straks aan de slag gaan en zijn scep
tisch. Het imago van de zorg is hier
echt nauw verweven met de fusie."
Dat de werkdruk is toegenomen, be
aamt ook Joost Naafs, directeur van
mobiliteitscentrum voor de Zeeuwse
zorg- en welzijnssector ViaZorg. „Het
zelfstandig wonen in de gehandicap
ten- en ouderenzorg vraagt bijvoor
beeld een andere en arbeidsintensie
vere aanpak van de medewerkers,
maar vooral in de thuiszorg is er veel
veranderd. Door de komst van de
Wmo (Wet maatschappelijke onder
steuning) moeten cliënten geïndi
ceerd worden en sta je bijna met een
tijdmetertje in je hand je werkzaamhe
den te verrichten. Dat past bij een ac
countant, maar niet bij een verzorger
die zijn werk met ziel en zaligheid uit
voert."
Naafs wil er wel aan toevoegen dat in
zijn ogen het werken in de zorg juist
aantrekkelijker geworden is. „Er is en
blijft altijd personeel nodig. Niet dat
er hier enorme tekorten op handen
zijn, maar het personeelsbestand in
Zeeland is vergrijsd en moet opgevuld
gaan worden. De zorg is stabieler,
waar je nu her en der banen ziet ver
dwijnen, zal er in deze sector altijd
werk te vinden zijn."
Ook de salarisverhogingen in de
branche ziet Naafs als een positieve
verandering. „De vergoedingen zijn be
hoorlijk opgetrokken. Je kunt het nog
altijd niet vergelijken met de commer
ciële sector, maar de verdiensten zijn
absoluut niet meer armlastig tegen
woordig." Naafs wijst ook nog op de
flexibiliteit van de zorgsector. „Al
voor een paar uur per week is er werk
in de zorg en dat maakt het beroep
ook aantrekkelijker. Dag- en nacht
diensten, parttime werk, er is heel
veel mogelijk. En tot slot blijft het na
tuurlijk een professie waar veel warm
te en waardering uit te halen is."
