spectrum 4
Zaterdag 23 mei 2009
-I
Gek wordt André Geenhuizen er van. Duizenden muizen hebben
sinds de aanleg van robiniabossen zijn huis en huisraad totaal
vervreten. Het drama voltrekt zich in het Oostgroninger buurtschap
De Lethe. De Muizenman, zoals hij in de omgeving heet, vecht al
tien jaar tevergeefs voor genoegdoening.
door William Pomp
Wanhopig ploft André
Geenhuizen (57) neer
op zijn blauwleren
bankstel. Met trillende
hand draait hij een
shaggie. Elke keer als hij iemand de desas
treuze gevolgen van de muizenplaag laat
zien, windt hij zich vreselijk op.
„Ze hebben alles vernield en vervreten",
schreeuwt hij. „Gék word ik er van. Hier,
dit bankstel, mijn negentiende al. De ande
re zijn allemaal weggevreten. Stof en leer,
het maakt ze niet uit. Twee containers van
zestig kuub vol huisraad heb ik weg laten
brengen. Matrassen, kussens, kleding, za
dels van mijn paarden. Maar ook kozijnen,
de bekleding van het dak. Alles is kapot."
Hij raamt zijn schade intussen op vijf ton,
mede omdat zijn huis - of beter: bouwval
- schier onverkoopbaar is geworden.
Automatisch gaan zijn gedachten terug
naar die avond toen hij voor het eerst ont
dekte dat er iets mis was. Het moet begin
2000 zijn geweest. „Een vriendin kwam op
bezoek. Het was 's avonds, een uur of ze
ven. Ik had zo'n kleed over de bank liggen.
Opeens zegt ze: 'André, dat kleed be
weegt', Ik zeg nog: doe 's effe normaal, heb
je een borrel op? Maar toen zag ik het zelf
ook. Ik trek dat kleed van het bankstel af
en wat denk je? Allemaal muizennesten."
Zeven jaar geleden streek Geenhuizen
neer in De Lethe. In de beginjaren keek hij
voornamelijk uit over rustieke aardappel
velden. Hij woonde er graag, leek eindelijk
zijn plek gevonden te hebben, na jarenlan
ge omzwervingen op zee en in de provin
cie. Totdat de boer aan wie de omliggende
landerijen toebehoorden zijn grond ver
kocht aan Groen Invest BV. Dat bedrijf zag
een gat in de markt. Na het uitvaardigen
van het Europese importverbod voor niet-
duurzaam geteeld tropisch hardhout, dreig-,
de hardhout schaars te worden in Europa.
Groen Invest meende in de boomsoort ro-
binia hét alternatief gevonden te hebben.
Met geld van particuliere investeerders, die
hoge rendementen in het vooruitzicht wer
den gesteld, schoten de hardhoutplantages
als paddenstoelen uit de grond. Geenhui
zen kreeg zestig hectare rond zijn huis en
vond het aanvankelijk prima. „Ik ben een
natuurmens. Ik dacht: mooi, bossen."
Als hij toen had geweten in wat voor ellen
de hij terecht zou komen, had hij zich er
met hand en tand tegen verzet. Muizen
bleken al gauw goed te kunnen aarden in
de robiniabossen. Ze troffen er vanwege
de eentonige begroeiing, de monocultuur,
weinig natuurlijke vijanden zoals vossen
aan. Ook voor roofvogels zou het volgens
Geenhuizen moeilijk zijn bij de muizen te
komen. „Kijk maar naar die doornen aan
de bomen en de dichte begroeiing, daar ko
men ze nooit tussendoor."
Bioloog Jan Doevendans uit Groningen
heeft de situatie bij Geenhuizen al een
paar keer bekeken en constateerde ook dat
muizen uitstekend gedijen tussen de robi-
nia. „Het gaat om de bosmuis, die vindt
het er geweldig", vertelt Doevendans. „De
grond is er nogal nat, omdat de afwatering
niet optimaal is. De muizen trekken mas
saal naar drogere gedeelten. En wie woont
daar? André Geenhuizen. Schandalig dat
hij niet wordt geholpen."
Intussen lekt de muizenpis langs de kieren
bij de schoorsteen naar beneden. Vaste te
lefoon heeft Geenhuizen al lang niet meer.
De kabels zijn vervreten. Sommige delen
van zijn terras zijn een halve meter wegge
zakt, omdat woelratten er diepe sleuven
onder gegraven hebben. De vele katten die
rond het huis van Geenhuizen zwerven,
kunnen het werk lang niet aan. Het ergst
van alles vindt Geenhuizen dat het nood
lot ook zijn honden heeft getroffen. Hij
fokt herders, die onder meer worden inge
zet voor politiewerk. Hij heeft negen hon
den moeten begraven. „Zeven aantoon
baar door muizengif, bij twee twijfel ik."
Ook de GGD, die al twee keer rapport
heeft opgemaakt, constateert ernstige over
last. 'Er liggen uitwerpselen van muizen
en ratten', zo meldt het rapport van 25
maart 2009. 'Ze rennen gewoon langs de
muur omhoog de zolder op. In de woning
bevinden zich geen afval- of voedselresten.
In vergelijking met het vorige huisbezoek
in 2003 lijkt het alsof er meer ongedierte
in en om de woning zit. Het ritselt tussen
het plafond en het dakbeschot'. Geenhui
zen, somber: „Het is hier boven soms net
een houseparty. Of zeg maar liever mouse-
party."
Volgens de GGD is er geen sprake van be
dreiging van de volksgezondheid, hoewel
de situatie indirect wel diepe sporen trekt
bij Geenhuizen. Hij is de laatste jaren sterk
vermagerd, maakt een overspannen in
druk en gebruikt kalmeringsmiddelen die
door zijn huisarts zijn voorgeschreven.
Toch grijpt de GGD niet in. „Omdat ik een
Meer slachtoffers
Niet alleen omwonenden van robiniabossen
behoren tot de slachtoffers van de hardhout
plantages. Ook duizenden particulieren die
hun geld hebben belegd in de bossen.
De rechtbank in Den Bosch heeft Groen In-
vest, eigenaar van de bossen, failliet verklaard.
Duizenden beleggers zijn daarmee hun geld
kwijt.
In 1999 konden beleggers een aandeel van
bijvoorbeeld 20.000 gulden bemachtigen in
robinia. Na 20 jaa'r, als de bomen volgroeid
zouden zijn, konden de participanten een uit
kering van 170.000 gulden tegemoet zien.
Na 8 jaar, bij de eerste kap, zou de eerste
4.000 gulden reeds gecasht kunnen worden.
Dat geld is nooit uitgekeerd.
Vanwege de problemen had de AFM (Autori
teit Financiële Markten) een toezichthouder
aangesteld. Uiteindelijk lieten enkele grote be
leggers beslag leggen, dat leidde tot sursean
ce van betaling en, medio mei, tot het faillis
sement.
éénpersoonshuishouden ben."
Ook Geenhuizens buren hebben last.
Twee jaar geleden kochten ze een woning
naast de robiniaplantages, onwetend over
wat hen boven het hoofd hing. „Ook bij
ons wemelt het van de muizen."
Directeur Frans van der Heijden van
Groen Invest BV, de eigenaar van de plan
tages, wuift alle klachten en claims weg.
„Deze mensen hebben muizen in hun
hoofd", zegt hij. „Als je op het platteland
woont, zie je wel eens een muisje. Dat is
heel normaal. Het heeft niets met die robi
niabossen te maken. Ik word gestoord van
deze mensen. Die meneer Geenhuizen, of
Geenmuizen, zoals ik hem noem, blijft
maar procederen. Ik heb al 100.000 euro
aan advocaten uitgegeven. Alles heb ik ge
wonnen, maar hij gaat maar door. Dat is
pas vreselijk."
Geenhuizens advocaat denkt dat hij ster
ker staat nu er meer robiniaslachtoffers
aan de bel trekken. Eerdere procedures
werden ook verloren omdat Groen Invest
een schadevergoeding van enkele tiendui
zenden euro's betaalde. De rechter oordeel
de dat er dan niet nogmaals een beroep
kan worden ingesteld. Omdat de schade
veel groter is dan het toen betaalde bedrag,
verwacht zijn advocaat in hoger beroep
succes te kunnen boeken.
reageren?
spectrum@wegener.nl
Foto boven: Andre Geenhuizen, De Muizen
man, wordt al.tien jaar geteisterd door dui
zenden muizen in en om zijn huis.
Foto onder: Muizenpoep en -pies lopen langs
de muren. foto's Kees van de Veen/GPD
