Kuifje
De schatkamer van Hergé
Zesentwintig jaar na zijn dood krijgt Georges Remi eindelijk zijn eigen museum.
Op 2 juni opent in de Waalse universiteitsstad Louvain-la-Neuve het Musée Hergé,
gewijd aan de geestelijke vader van Kuifje.
1 O Zaterdag 23 mei 2009
gaat open
door Pascale Thewissen
Georges Remi, alias Hergé, tekende 23 albums met
zijn held Kuifje en diens hond Bobbie. De in 1983
overleden tekenaar krijgt vlakbij Brussel zijn eigen
museum, dat binnenkort de deuren opent (rechtsbo
ven).
alle afbeeldingen Hergé-Moulinsart 2009
Hij had zijn twijfels. Een Her-
gé-museum in zijn achtertuin.
Niet in Brussel, zoals verwacht.
Niet in Amsterdam of Parijs, zo
als gevreesd. Maar in Lou
vain-la-Neuve, in Waals-Brabant, de streek
van kapitein Haddocks kasteel Molensloot.
„Achterafkan ik alleen maar concluderen dat
mijn twijfels onterecht waren. Het is een
uniek gebouw op een fantastische plek", zegt
Dominique Maricq, Kuifje-kenner, archivaris
van de Studio's Hergé en zelf woonachtig in
de universiteitsstad, dertig kilometer ten zui
den.van de Belgische hoofdstad.
Achter hoge hekwerken zijn bouwvakkers
druk aan het werk. Er wordt geboord, gestuct
en geschilderd. De tuinpaden worden geëgali
seerd, daarna bestraat. Op 2 juni, nog een dik
ke week te gaan, opent het Musée Hergé, ge
wijd aan de befaamde striptekenaar en ontwor
pen door de Franse architect Christian de Port-
zamparc. Gisteren, op de dag dat het 102 jaar
geleden was dat de striptekenaar werd gebo
ren, werd het museum officieel opgeleverd.
De scenografie van het museum is van de Ne
derlandse stripauteur Joost Swarte. „Er moet
nog verschrikkelijk veel gebeuren. De aanne
mers zijn dag en nacht aan het werk. Maar het
gaat lukken", zegt Marcel Wilmet van de NV
Moulinsart, die de nalatenschap van Hergé be
heert.
Meer dan tweehonderd miljoen Kuifje-albums
zijn er volgens een schatting van uitgeverij Cas
terman wereldwijd, in bijna vijftig talen, ver
kocht. De kleine reporter met het blonde kuif
je, die op 10 januari van dit jaar zijn tachtigste
verjaardag vierde, maakte Georges Remi, die
werkte onder het pseudoniem Hergé, wereld
beroemd. Maar hij was méér dan Kuifje. Zijn
weduwe, Fanny Rodwell wilde daarom geen
Kuifje- maar een Hergé-museum. Wilmet: „Ui
teraard was Kuifje zijn meesterwerk. Maar net
zoals Leonardo da Vinci, die altijd geassocieerd
wordt met Mona Lisa, was er veel meer." Zijn
andere strips, Jo, Suus en Jokko en Quick en
Flupke bijvoorbeeld. En de reclamepanelen, in
diezelfde 'klare lijn'. „Die had ik persoonlijk
nog nooit gezien", zegt Wilmet.
George Remi werd in Etterbeek, een randge
meente van Brussel, geboren. Over zijn leven
en zijn meest bekende creatie zijn boekenkas
ten volgeschreven. Over zijn verbeten perfec
tionisme bijvoorbeeld. En over de oorlogsjaren
waarin Hergé tekende voor de door de Duitse
bezetter 'gestolen' krant Le Soir. Dat hij na de
Tweede Wereldoorlog een lange gevangenis
straf voor collaboratie wist te ontlopen was
mede te danken aan de populariteit van
Kuifje.
Tintin, zoals de nijvere verslaggever in het
Frans heet, is uitgegroeid tot een cultureel
icoon en behoort samen met hondje Bobbie,
kapitein Haddock en professor Zonnebloem
en lansen en Janssen tot het culturele erfgoed
van België. Ook na zijn dood op 3 maart 1983
bleef Georges Remi in het middelpunt van de
belangstelling staan. Deze maand nog gingen
in het Belgische Namen enkele originele pla
ten van Hergé onder de veilinghamer. Een te
kening in Chinese inkt en een potloodschets,
bestemd voor bladzijde 3 van het album De ju
welen van Castafiore brachten liefst 250.000 eu
ro op. Een tekening voor het album De zaak
Zonnebloem bracht 220.000 euro op.
Fanny Rodwell was de grote initiator
van een museum voor haar overleden
man. Jarenlang werd erover gebakke
leid waar dat museum moest komen.
Brussel, de stad waar Remi woonde en
werkte, lag voor de hand. Waarom het er
niet kwam, is niet helemaal duidelijk. Vol
gens de één stelde zijn weduwe te hoge eisen.
Ze wilde een museum in het bos, volledig om
muurd. Volgens anderen stelde de stad Brus
sel zich onbuigzaam op. Uiteindelijk deed
burgemeester Jean-Luc Roland van Ottig-
nis-Louvain-la-Neuve (zoals de officiële naam
luidt) haar een voorstel. Hij bood een terrein
aan in een bosrijke omgeving, pal naast de uni
versiteit. De weduwe ging vrijwel meteen over
stag.
Volgens Dominique Maricq, schrijver van en
kele boeken over Hergé, is de combinatie Her-
gé-Waals Brabant zo vreemd nog niet.
Georges Henri had enkele jaren een buiten
huis in Céroux-Mousty, vlakbij Lou
vain-la-Neuve. „Net als zoveel Brusselaars. Hij
was erg gecharmeerd van de streek, aanbad de
rust en de stilte", zegt Maricq, die een boek
wil publiceren over die periode uit het leven
van de tekenaar.
Of het Hergé-museum nog wel iets toevoegt
aan alles wat er over de schrijver bekend is?
„Zeker wel", zegt Maricq. „Hergé is een
'neverending story' en spreekt nog steeds tot
de verbeelding." Beste bewijs zijn volgens hem
de films van Steven Spielberg, die volgend jaar
moeten uitkomen over de kleine reporter die
niet meer van deze tijd lijkt. Hij sprak altijd
met twee woorden, was aseksueel, rookte niet,
dronk niet en stond altijd klaar om het kwaad
te bestrijden. Maricq: „En toch vinden we
hem na tachtig jaar nog steeds interessant
genoeg om over te praten. Dat zegt meer
dan genoeg."
De eerste strip rond de jonge reporter
Tintin verscheen op 10 januari 1929 op
de kinderpagina van de Brusselse krant
Le Vingtième Siècle. Georges Remi was er
destijds illustrator en coördineerde de
kinderbijlage. Hij werkte toen al onder de naam
Hergé: een fonetische weergave van zijn
initialen in het Frans, maar dan omgedraaid.
Tintin maakte zijn eerste reis naar de
Sovjet-Unie samen met Milou (Bobbie), zijn
witte foxterriër. De wekelijkse avonturen van
Tintin, en de stripboeken die snel volgden,
werden een groot succes. Het eerste volledige
verhaal in het Nederlands - Tintin in Congo -
startte in september 1940 in de Vlaamse kr
Het Laatste Nieuws. In oktober 1943 werd
Tintin omgedoopt tot Kuifje - middenin het
verhaal De geheimzinnige Ster.
In totaal zijn er drieëntwintig Kuifje-album/
verschenen, waarin de eeuwig jonge reporte
de hele wereld over reist. Vijftien jaar voor
Armstrong zette Kuifje al voet op de maan '1
Mannen op de maan (1954). Het laatste officii
album Kuifje en de Picaro's dateert uit 1976. H
stierfin 1983 aan de gevolgen van leukemie
Postuum verscheen nog Kuifje en de Alfa-kunst
niet voltooide album waar de Belg voor zijn
dood aan werkte.
