Hoefijzerfabriek Kerckhaert is een wereldspeler
Respons op Poortwachterscentrum
reportage
Op een innovatieve manier worden de hoefijzers gemaakt. Foto: duofoto
et Poortwachterscentrum in Zeeuws-Vlaanderen i
de Brouwzaele in Terneuzen was de kick-off.
een feit. In
coor Henk van de Voorde
TERNEUZEN - In het Poortwach
terscentrum (PWC) werken bedrij
ven samen om mensen aan het werk
te houden. Bij dreigend ontslag van
(zieke) werknemers, wordt bij andere
bedrijven geïnformeerd om ze onder
dak te kunnen bieden. Zodoende
blijft men veelal verzekerd van werk
en inkomen. Het regionaal arbeidsbe
middelingsnetwerk Poortwachterscen
trum Zeeuws-Vlaanderen is een initia
tief van Zorgsaam, Prosano, Werk en
Vakmanschap - en Dethon. Tijdens
het officiële gedeelte waren er interes
sante toespraken van Arthur Helling
(Projectleider PWC Zuid), Peter Pij-
pelink, jurist Nobus Advocaten (spe
cialiteit Arbeidsrecht), John Smael
(Zorgsaam/Prosano) en Ben van der
Meer (UWV Werkbedrijf). Na de bij
eenkomst konden aanmeldformulie
ren worden ingevuld. Hieraan is door
zo'n 15 bedrijven gehoor gegeven.
Steun
De animo bij liet Zeeuws-Vlaamse
bedrijfsleven is voor initiatiefnemer
John Smael van Zorgsaam en welko
me steun in de rug. Het is tegelijker
tijd voldoende reden om verder te
gaan met het opzetten van een
Zeeuws-Vlaamse re-integratiecen
trum voor (zieke) werknemers die
hun baan dreigen te verliezen. Onder
tussen is vestigingsmanager Jolanda
Fieret van Werk en Vakmanschap,
door de initiatiefgroep aangesteld als
kwartiermaker voor het bemiddelings
netwerk. Tevens is er een aanzet
voor een bedrijfsplan gemaakt. Bin
nen afzienbare tijd zullen John Smael
en Jolanda Fieret een bestuur samen
stellen dat onder andere organisatie
structuur en financiële opzet van het
PWC nader zal concretiseren. Met
een bedrag van ongeveer 100.000 eu
ro zal het eerste jaar goed kunnen
worden overbrugd. Deze gelden moe
ten worden opgebracht door de ach
terban van het PWC: de leden ofwel
de bedrijven die van de diensten van
het poortwachtercentrum gebruik
willen maken. Arthur Helling legde
uit dat de kosten van een goed func
tionerend PWC veel lager zijn dan de
baten.
Helling is de grondlegger van een
Poortwachterscentrum in
Noord-Holland en deelt zijn opgeda
ne ervaringen met re-integratie initia
tieven elders in het land. Op een
tweede bijeenkomst zal meer duide
lijkheid komen over de levensvatbaar
heid van een Zeeuws-Vlaams PWC.
teringen aangebracht en kon het pro
ductieproces versneld worden. Zijn
zoon Piet Kerckhaert ging op de inge
slagen weg verder. In de Westerse lan
den werd vanaf 1950 steeds minder
een beroep gedaan op het trekpaard,
vanwege de mechanisatie in land
bouw en vervoer. In Europa moest
dan ook de ene na de andere hoefij
zerfabriek haar deuren sluiten. Van de
twaalf hoefijzerfabrieken in Neder
land overleefden er uiteindelijk maar
twee.
Comeback
Piet Kerckhaert slaagde er toch in om
zijn productiecapaciteit te behouden,
vooral ook omdat de meeste hoefijzer-
fabrieken afhaakten. In de jaren zestig
was er een wonderbaarlijke come
back van het paard in de vorm van
sport- en recreatiepaard. De mensen
werden namelijk welvarender en kon
den over meer vrije tijd beschikken.
Rudy Kerckhaert, de derde generatie,
speelde prima in op de nieuwe ont
wikkelingen. Hij ging zich naast de
productie van werkpaardijzers toeleg
gen op de ontwikkeling van ijzers
voor sport- en recreatiepaarden. De
oude productiemachines bleken ech
ter te traag en te ouderwets, waarop
Rudy Kerckhaert besloot om zelf een
eigen productielijn op te zetten. Met
een snelle en uiterst moderne hoefij
zermachine werd na ruim acht jaar en
vele korte nachten de basis gelegd
voor het huidige succes van Royal
Kerckhaert Horseshoe Factory. Tot
op de dag van vandaag staat de fa
briek in het teken van innovatie en
productontwikkeling. Met dank aan
onder andere een wereldwijd net
werk van hoefsmeden is het assorti
ment uitgebreid van 250 naar 1200
verschillende modellen. Kerckhaert
heeft een uitstekende naam en mani
festeert zich dan ook wereldwijd. Ie
der land heeft zijn eigen specifieke on
dergrond, waar bij de vervaardiging
van de hoefijzers rekening mee moet
worden gehouden. De hoefijzers
voor de rensport worden van alumini
um gemaakt, want daar moeten hoge
snelheden worden ontwikkeld. Slijta
ge is daarbij ondergeschikt", aldus
Martin Kerckhaert.
De Koninklijke Hoefijzerfa
briek Kerckhaert uit Vogel
waarde is uitgegroeid tot de
grootste onafhankelijke produ
cent van 'horseshoes' wereldwijd.
De hoefijzers zijn voor het over
grote deel bestemd voor paarden
in (top)sport en recreatie. De be
langrijkste pijlers van de onderne
ming zijn kennis, kwaliteit en be
trouwbaarheid. Sinds vorig jaar is
Kerckhaert toegetreden tot het se
lecte gezelschap van Koninklijke
bedrijven in Nederland.
door Henk van de Voorde
Rudy Kerckhaert ontving in dat ver
band de speciale bijbehorende oor
konde uit handen van Commissaris
van de Koningin Karla Peijs. Dat ge
schiedde op een feestelijke bijeen
komst waar burgemeester Mulder
ook de vernieuwde fabriek en het
nieuwe kantoor opende, gelegen op
Rapenburg 74-78. Vanuit de fabriek
in Vogelwaarde worden via het logis
tiek centrum aan de Hogeweg in
Hulst, jaarlijks miljoenen hoefijzers
gedistribueerd naar 75 landen. Bij
Royal Kerckhaert Horseshoe Factory
worden per jaar tienduizenden ton
nen staal en aluminium verwerkt tot
een zeer uitgebreid scala hoefijzers.
Het assortiment voorziet inmiddels in
1200 verschillende modellen. Vanuit
het Zeeuws-Vlaamse bedrijf worden
ook alle hoefijzergerelateerde artike
len op de markt gebracht zoals hoefna
gels en hoefraspen, in het kader van
van 'one-stop-supply'. Kerckhaert is
met een zeventigtal medewerkers be
langrijk voor' de regionale economie
en werkgelegenheid. De dagelijkse lei
ding van de onderneming is anno
2009 in handen van de vierde genera
tie: Michiel en Martin Kerckhaert.
De gebroeders vullen elkaar perfect
aan. Michiel heeft een technische ach
tergrond (HTS) en houdt zich met na
me bezig met de (technische) organi
satie van de fabriek. Martin voltooide
een managementopleiding en is in
het bijzonder actief in marketing en
Foto: duofoto
landbouw waarin de edele viervoeter
als trekpaard fungeerde. Het vakman
schap van de grondlegger werd in
1913 bekroond met de eerste prijs op
de Nationale Landbouwtentoonstel
ling in Scheveningen. Hij leerde vele
jonge smeden de fijne knepen van het
vak. De werkzaamheden kostten veel
energie en waren zeer arbeidsinten
sief. Honoré besloot dan ook in 1914
om de ijzers machinaal te gaan ver
vaardigen. Uiteindelijk kon in 1916
met zelf vervaardigde machines de
productie starten, waarmee Kerckhae
rt Hoefijzerfabriek een feit was. Met
eigen vindingen werden steeds verbe-
Martin Kerckhaert vertegenwoordigt de vierde generatie.
public relations. "De productie en
handel in hoefijzers is een zeer aparte
business.
De specifieke aspecten van dit vakge
bied kun je niet op school leren. Het
is bijzonder praktijkgericht. Wij ont
wikkelen constant nieuwe ideeën om
ieder land met zijn eigen tradities zo
optimaal mogelijk te bedienen. Het is
constant bij de les blijven.
Mijn vader zegt: 'regeren is vooruit
zien'. Zeker in onze branche is dat
maar al te zeer van toepassing", aldus
Martin Kerckhaert.
Traditie
Het bedrijf blijft vanuit een rijke tradi
tie continu het blikveld verruimen.
Martin is met recht trots op de histo
rie van het familiebedrijf. Grondleg
ger is Honoré Kerckhaert die in 1906
van start ging. Hij liet al op jeugdige
leeftijd het aambeeld trillen onder
zijn forse hamerslagen. Zijn voorkeur
ging bij uitstek uit naar het beslaan
van paarden, waarin hij zeer be
kwaam was. De ijzers werden destijds
zelf vervaardigd en met de hand ge
smeed. Ze waren bestemd voor de
