Techno-ondernemer maakt 'afvalstroom'
Innogo welkome aanvulling in Zeeland'
reportage
•Sa-
Stroom en warmte opwekken
met brandstof die verkregen
is uit afvalstromen. De 32-jarige
Terneuzenaar Florentijn van den
Bos heeft de plannen al helemaal
klaarliggen. Hij verwacht dat de
eerste kleine bio-energiecentrale
eind volgend jaar in Zeeland
draait. En als het aan de energie
ke ondernemer ligt, blijft het niet
bij één centrale. Zijn project is zo
innovatief dat Van den Bos de eer
ste ondernemer is die is opgeno
men in het Innogo-programma.
Het project Innogo is onlangs ge
start en ondersteunt innovatieve
techno-ondernemers onder meer
met advies, netwerken, geld en
onderdak.
door Dennis Rijsbergen
TERNEUZEN - Het ondernemers
schap raast bij Van den Bos door de
aderen. Pas 32 jaar is hij, maar id meer
dan tien jaar een succesvol zakenman.
Gek genoeg heeft hij geen economi
sche studie achter de rug. "Nee, ik
heb procestechnologie en elektrotech
niek gestudeerd. Maar op school was
ik wel altijd bezig met dingen te ver
kopen." Direct na zijn studie begon
de Terneuzenaar een eigen assurantie
kantoor. Hij lacht. "Ja, heel iets an
ders." Dat hij er toch kaas van heeft
gegeten blijkt wel uit het feit dat hij
zijn zaak uitbreidde tot drie vestigin
gen. "Op het hoogtepunt had ik
twaalf mensen in dienst." Vijfjaar ge
leden verkocht hij de boel, partici
peerde hij nog een jaartje in slecht lo
pende bedrijven om ze weer op de
rails te krijgen, maar begon uiteinde
lijk weer voor zichzelf. Tegenwoor
dig heeft hij een bedrijf dat flexibele
werkplekken verhuurt op meerdere
locaties in het land. "Ondernemers
kunnen ook als het ware een adres hu
ren. Daar komt dan alle post naartoe
en die verwerken we. Bovendien kun
nen ze vergaderruimte huren van één
uur tot een hele dag." Daarnaast heeft
Van den Bos onder meer een marke
tingbedrijf en een financieel bedrijf.
"Ik kom in de markt kansen tegen.
Waarom zou ik die niet aangrijpen?"
Zo'n kans is dus de biocentrale, denkt
Van den Bos. Per toeval liep hij tegen
het idee aan. Van den Bos zag er wel
brood in en ontwikkelde het idee ver
der en richtte het bedrijf
Energy@work op.
Palmolie
"Half 2005 ben ik emiee gestart. Ik
was er dag en nacht mee bezig. Een
jaar later had ik plannen voor een
bio-energiecentrale liggen die op
palmolie liep." Alles leek in kannen
en kruiken. Tot dat ene telefoontje in
augustus 2006. "Ik was op vakantie,
kreeg ik bericht dat de MEP-subsidie,
een subsidie voor het opwekken van
duurzame energie, per direct was stop
gezet. En ja, zonder die subsidie was
mijn' project niet rendabel. Dat was
een drama. Ik had er maandenlang ze
ker 75 procent van mijn tijd in dat
project gestoken."
Eenmaal van de schrik bekomen, be
sefte Van den Bos dat hij toch moest
doorgaan met zijn plannen. "Op een
laag pitje weliswaar. Maar ik was er
van overtuigd dat die subsidie wel
weer een keertje terug zou komen."
En de extra tijd die Van. .den Bos
Florentijn van den Bos heeft de bouwtekeningen en plannen voor een bio-energiecentrale helemaal klaar.
noodgedwongen kreeg, besteedde hij
aan het doorontwikkelen van de
brandstof die de centrale aandrijft.
"Want inmiddels was ook een discus
sie opgelaaid over palmolie. Die
bleek toch niet zo duurzaam als ge
dacht. Ze kappen hele stukken oer
woud voor palmplantages, ze gebrui
ken bestrijdingsmiddelen en de grond
kun je beter gebruiken voor de voed
selproductie."
Duurzaam
Samen met een engineeringbedrijf
sleutelde Van den Bos verder aan het
ontwerp en de brandstof De centrale
is nu honderd procent duurzaam.
"We hebben namelijk een brandstof
ontwikkeld uit vloeibare afvalstro
men. Daar zijn we heel trots op. Wat
voor afval? Dat geheim ga ik natuur
lijk niet verklappen."
Intussen heeft Van den Bos ook gelijk
gekregen over de subsidie. Die is
weer in het leven geroepen onder de
naam Stimulering Duurzame Energie
productie (SDE). Met die SDE-subsi-
die die twaalf jaar geldt, wordt het
weer rendabel om met de duurzame
centrale energie op te wekken.
Van den Bos weet al waar de eerste
centrale komt te staan. De contacten-
met de desbetreffende gemeente en
de vergunningverlening zijn in verge
vorderd stadium. Maar de locatie wil
de Terneuzenaar nog niet prijsgeven.
Het gaat om een gebouw van twintig
bij dertig meter, legt hij uit. Een klein
pand dus, dat volgens Van den Bos
goed in de omgeving valt in te pas
sen. In het gebouw staan drie scheeps
motoren die elk zo'n drie megawatt
aan elektriciteit opwekken. Genoeg
stroom voor in totaal 25.000 huishou
dens. De motoren draaien op lage toe
ren. "Op die manier veroorzaken ze
geen geluidsoverlast. Als je ernaast
staat, hoor je ze een beetje brommen.
En omdat ze op lage toeren draaien,
kun je er twee harder laten draaien
wanneer één van de motoren uitvalt.
De energieproductie is dus in tegen
stelling tot zonne- en windenergie sta
biel, 24 uur per dag zeven dagen per
week. Bovendien hebben de moto
ren niets te lijden omdat ze op lage
toeren op hun gemakje staan te snor
ren. Ze slijten dus langzaam."
Restwarmte
Bij de opwekking van elektriciteit
komt ook restwarmte vrij. Die warm
te kan de centrale leveren aan de in
dustrie. "Maar je kunt ook een kleine
re opstelling, met één motor, in een
wijk zetten. De restwarmte kun je
dan gebruiken voor warm tapwater of
de cv-installaties in de wijk." Verder
ziet hij toepassingen bij bijvoorbeeld
kassen- of sportcomplexen of zwem
baden. "Maar het meest interessant is
samenwerking met industrieën in
Zeeland. Die kunnen we van duurza
me stroom en stoom voorzien. Het
Foto: Detivon Media
"Voor de crisis bedroeg de wachttijd
voor nieuwe scheepsmotoren 2,5
jaar.
Nu hoef ik nog geen twaalf maanden
te wachten. Bovendien betekent het
investeren in de centrale, investeren
in de Zeeuwse economie. Wat ik uit
Zeeland kan halen, wil ik ook uit Zee-
Duurzame stroom naar de industrieën
Foto: Denvoti Media
ligt in elk geval in de planning om
meerdere centrales in Zeeland te plaat
sen." Een man van kansen als hij is,
ziet Van den Bos juist de voordelen
van de huidige economische crisis.
land halen. Voor de bouw werken
we met Zeeuwse toeleveranciers.
Kortom we zorgen voor extra werk
gelegenheid en dat is niooi meegeno
men vandaag de dag."
Overheden hebben de mond vol van duurzaamheid, maar als je
als duurzaam ondernemer dan op zoek gaat naar subsidiemoge
lijkheden, kom je in Nederland al snel van een koude kermis thuis",
zegt Florentijn van den Bos.
Het project Innogo dat innovatieve
techno-ondernemers onder meer met
geld steunt, vindt Van den Bos dan
ook een welkome aanwinst voor Zee
land. Duurzame projecten komen
vaak niet van de grond door geldge
brek. Dat „dreigde ook te gebeuren
met. het initiatief .voor kleine
bio-energiecen trales in Zeeland.
"Zonder Innogo kunnen heel wat
yeelbelovende ondernemers niet
vooruit", stelt Van den Bos. "Wat dat
betreft maakt Innogo de weg vrij
voor ondernemers die durf tonen, die
vernieuwende ideeën hebben."
Innogo wil de uitstroom van hoog
waardige kennis en hoogopgeleide
mensen tegengaan door nieuwe inno
vatieve werkgelegenheid naar Zee
land te halen. Innogo is een project
van Economische Impuls Zeeland en
de Hogeschool Zeeland. Het fonds
om de starters geld uit te lenen is bij
eengebracht door het Zeeuws Partici
patie Fonds, de Rabobank, de
ABN-Amro, de provincie en het sub
sidieprogramma van Technopartner.
Overige partners zijn Delta, Philips,
Dow, Unitron, ABAB, Justion, de
Roosevelt Academy, de Brabants
Zeeuwse Werkgeversvereniging, de
Kamer van Koophandel, Syntens, In-
nova tieNetwerk Zeeland en de
Zeeuwse gemeenten. Van den Bos
had vooral behoefte aan geld om de
dure fase van doorontwikkeling te
kunnen betalen.
"Banken staan, zeker niet in deze tij
den, in de rij om vernieuwende initia
tieven te financieren. Innogo biedt
mij eigenlijk een soort lening met
een beperkt risico.
Mooie ontwikkelingen zouden zon
der Innogo in Zeeland niet van de
grond komen en misschien zelfs wel
niet il) Nederland."
