met X-factor Paul en de grenzen van Europa kijktip kijken luisteren oe Koeien van Koe De vierde serie van Boer Zoekt Vrouw begint morgen (zondag) met het voorstellen van tien nieuwe boeren. Marlies van Zeeland en Martijn van Raaij waren het droomkoppel uit serie twee. Rivka Groenier vroeg hen naar hun leven na Boer Zoekt Vrouw. zondag, 20.15 uur Marlijn «an Raaij en Marlies van Zeeland hebben geen spijt van hun deelname aan Boer Zoekt Vrouw.- fetn'S Theo Peeters Tot nu toe Sinds 2004 zendt de KRO Boer Zoekt Vrouw uit. Het program ma, gebaseerd op het Engelse programma Farmer Wants A Wife, wil vrijgezelle boeren aan een partner helpen. De datingserie, die gepresen teerd wordt door Yvon Jaspers, is een van de bestbekeken pro gramma's op de Nederlandse televisie. Al in het eerste sei zoen stemden ruim 3 miljoen kijkers af op Boer Zoekt Vrouw. Het laatste seizoen scoorde tot nu toe het beste met ruim 4,4 miljoen kijkers. Van alle deelnemers zijn acht boeren inmiddels getrouwd, ze ven stellen wonen samen en vier boeren hebben een latrela- tie. Bovendien zijn er vijf Boer Zoekt Vrouw-baby's geboren en zijn er twee op komst. Morgenavond (zondag) stellen de tien boeren van het nieuwe seizoen zich voor. Dit jaar zien we behalve melkveehouders ook een fruitteler, een akker bouwer, een kipperrfokker, een glastuinbouwer en een paarden fokker. De boeren komen on der meer uit Flevoland, Fries land, Gelderland, Overijssel, Limburg en Noord-Brabant. Dë oudste boer is 53 jaar, de jong ste 27. n de tijd dat ze op televisie I hun ontluikende gevoelens I voor elkaar verkenden, I reden er op zondag I vaak opvallend veel au- to's over het pad langs de boerderij in het Brabantse Overloon. Een keer zelfs een vol le touringcar. Best gek op een doodlopende weg. Aan de keukentafel in hun inmid dels gezamenlijke huis, kunnen Martijn van Raaij en Marlies van Zeeland er nog steeds om lachen. Ze deden allebei £och een beetje voor de grap mee aan het program ma. Hij: „We waren 25, lang leve de lol, we dachten: we zien wel waar het schip strandt." Zij: „Ik ging er niet eens van uit dat ik er met een relatie uit zou komen." Echt last hadden ze niet van hun instantberoemdheid. Van Zeeland: „We hebben maar twee keer in de roddelbladen gestaan. Omdat we bij elkaar bleven, waren we niet zo interessant." Toegegeven, zij vindt het sindsdien wel lastig alleen er gens heen te gaan. „Je komt nooit meer blanco binnen." Van Raaij blijft zich verbazen dat hij overal wordt herkend. Laatst nog in de Ikea. Een man die maar bleef vol houden dat hij hem ergens van kende en niet wilde geloven dat het van tv was. Het stel gebruikt zijn bekendheid nu voor een persoonlijke missie: kinderen in aanraking brengen met het plattelandsleven. Want, vinden ze allebei, het is doodzon de dat veel kinderen opgroeien zonder enig benul van wat er op de boerderij gebeurt. Van Zeeland, die in Wageningen een studie mar keting en consumentengedrag deed en daarna haar eigen marke- tingbedrijfje begon, heeft een bij zondere manier bedacht om kinde ren te bereiken. Met kleding. „Kin deren bereik je natuurlijk het mak kelijkst via televisie en internet, maar bij wat ik wilde, past zo'n communicatiestrategie niet. Ik wil kinderen juist naar buiten krijgen." Samen met modeontwerpster Carola van Benthum bedacht ze de kledinglijn Koe Boe. Tuinbroek- jes en jurkjes van overallstof en T-shirts, slabbetjes en rompertjes met de koeien van vriend Martijn erop. Bep, Anna, Corrie en Won- nie, de vier meest fotogenieke da mes op stal. Van Raaij: „Zij hebben de X-factor." Samen met haar zus reist Van Zee land nu langs agrarische evenemen ten, liefst van het soort dat veel stadsmensen trekt. Speels verpakt in een Koe 8c Boe-modeshow krij gen de jongste bezoekers een lesje platteland van de zussen. Het is no dig, denkt de ondernemende 'boe rin', in een maatschappij waar mensen steeds verder van de na tuur afdwalen. Thuis, op de boerde rij van haar ouders, viel het haar al op als er een kinderklasje op excur sie kwam. De onwetendheid. „Veel kinderen kijken hun ogen uit in een koeienstal." Ze kan zich nog precies het mo ment voor de geest halen waarop het echt begon te borrelen. „Ik las een artikel in het Eindhovens Dag blad. Daarin stond een jongetje die nog nooit een krop sla had gezien. Zijn moeder kocht altijd de voorge sneden variant. Toen besloot ik er iets aan te doen." Een jaar later is de kledinglijn al re delijk compleet. Ze haalt trots twee setjes tevoorschijn. „Degelij ke, stoere kleding. Bedoeld om in buiten te spelen. Zonder al te veel tierelantijntjes." Maar wel met een subtiele boodschap: 'Melk komt van de koe', of'Buiten zijn is fijn'. Haar vriend denkt mee, maar speelt geen actieve rol in het be drijfje. Hij heeft het druk zat met koeien melken. Prima zo, vinden ze allebei. Van Zeeland wilde geen fulltime boerin worden en haar ge liefde runt zijn bedrijf al tien jaar zonder problemen. Waarom zou dat veranderen nu ze samenwo nen? Met Koe 8c Boe erbij vonden ze het perfecte evenwicht. Ondertussen staan tien nieuwe boeren aan de vooravond van hun liefdesavontuur in de vierde editie van KRO's Boer Zoekt Vrouw. Maar liefst 350 vrijgezelle agrariërs meld den zich aan. Vijftig meer dan vo rig seizoen. Van Raaij verbaast zich er niet over. „Het is geen taboe om mee te doen. Je wordt neergezet zo als je bent en er wordt niemand af gekraakt. Daarom durven veel boe ren." Het programma is de perfecte pr voor het boerenbestaan, vinden ze allebei. En natuurlijk ook een uit komst voor agrariërs die een vrouw zoeken. Hij: „Er is niemand die geen brief krijgt. Er gaat altijd ergens een deur open." Zij: „Meer dere deuren." Zelf hebben ze geen seconde spijt gehad van hun deel name. Van Zeeland: „Het is een su perleuke ervaring. Als ik niet had meegedaan, had ik hier niet geze ten." En die bekendheid, ach. Van Raaij: „Voor mij is er niet veel ver anderd. Ja, ik heb verkering en ik ben bekend. Maar vroeger stond ik om zeven uur op om de koeien te melken. Dat doe ik nog steeds." www.koe-en-boe.nl boerzoektvrouw.kro.nl Boer Zoekt Vrouw kick-off, zondag, Nederland 1, 20.20 uur Reageren? redactie.media@wegener.nl

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2009 | | pagina 119